Bèt van Klaasse 2015

Klènder is grótter

2015 - nummer 49

BètKlUmda d’r nogal geklaagd wier over de leesbaarhèid van ons stukskes ha’k nog mar ’s òn de bèl getrokke bé de redaksie. Ik kreeg van de vùrmgeever te heure da ’n klènder stuk beeter waar, want dan wier de letter grótter en dan stoorde de grijzen aachtergrond veul minder… ’t Waar of ik ’n orakel hurde… Mar ik gò m’n bédrages dus wel inkorte. Da’s hèndig zat.
D’r zen minse die ons ònspreeke mi de vraog worrum we zó wèinig over de keijnder van ons Mrietje schreijve. Nou, daor za’k dan mar ’s mee wèrk van make. D’r is ummers zat te vertellen over die gaste. D’n oudste, Doruske, is zeuventien èn de jongste, Tieske, zeuve. Albèrtje zit daor tussenin mi z’n twèilef. Dieje leste zit al op ’t gym. Ze kunnen trouws ammòl goewd leere, mar da’s gin wonder, wánne; da zulle ze wel van men hebbe. Doruske wil misschien de mediese sektor in. Die denkt òn ontwikkelingswèrk van Artse zonder Grènze. Albèrtje zal veul kans dierenarts worre. Die hi ’n kamer vol diere en is van klèinsaf al begaon mi de fauna! Hij is ok heel goewd in zèlfverdeediging en hi al verschèije ‘defence’ onderschèijinge gehòld. De jongste is heel muzikaal. Die danst en zingt da’t ’n lust is. Toen hij onderlest gevraogd wier wa z’ne papa din, zin ie: ‘Onze papa is noit thuis!’ ’t Zal wel ’t leste jaor zen da de klèinste nog geleuft in Suntereklaos en da veijn ik op z’n èige eigelijk wel zund. Nou zet ie alle daag z’ne schoewn en kunde’m nog opkulle. Onze Klaas heeget jong pas nog verteld da-t-ie goewd moet luistere nor z’n aauwlùi, want da-t-ie anders wel ’s in de zak meegenomme kos worre nor Spanje. Nou, daor ha-t-ie ’t toch bedùrve bé ons dochter. ‘Da-t-ie nie mi zónnen aauwverwetste klèts òn moes komme. Da de jong daor enkelt mar dur van de wijs gebrocht wiere en zoo meer… D’n onze greens trug da-t-ie ’t nog ginnins over Zwarte Piet gehad ha en bromde getròje nor aachtere. Ja, hij is nog steeds nie d’n aauwe. Hij hi nog alt laast van z’n knoke en hij hi steeds kaauw haand en voewte. ‘Ik denk da’k òn ’t feminizeere ben,’ zuchtte-n-ie pas. Tien waar hier toen krèk binne en wies natuurlijk nie wa d’r bedoeld wier. ‘Nou, ik geleuf da menne vrouwelijke kant de bovehaand begint te kreijge,’ verduidelijkte d’n onze. ‘Oo, gé mènt da ge mi oew gemaauw zuutjesòn ’n èchte mie begint te worre,’ begreep Tien. Da waar grappig bedoeld, mar ’t viel toch mar ongelukkig, mèin ik.
D’n onze is de lesten ted druk mi z’nen Brabantse kalènder vur ’t jaor 2017. Zó wijd vurrùit moet ie die al inleevere. Ge zult snappe da’t ’n hil karwèij is, mar hij hi wel vort ervaring; hij makt ’m al vur d’n 28e keer! Ik snap nie wor ie die schón dinger ammòl vandòn hòlt. Ik maag ’m alt as uurste leeze, want ik moet ’r ok nog de plòtjes bé make en da doe’k gèire.
Mar ik moet wel zegge da’k ’t vergimmes druk heb mi al die dinger. Nie zó druk as onze Klaas, mar toch veul wèrk vur d’n aauwen dag. Allee, we kunnen ’t nog, zumme mar denke…
Witte gullie wa d’r klènder wordt nor mate ’t harder groeit? Nie!? Da’s ’n gat in de heg!
Nou hoop ik mar da’t deeze keer zoo moi zat is um ’n groote letter te kreijge, want groote letters zen wel lèkker in deezen ted. Ik heb ’t lieste ’n heel dikke B. ’t Zal ons benieuwe.

geschreven door: Bèt van Klaasse