Bèt van Klaasse 2015

Kultuur…

2015 - nummer 38

BètKlWe han Tiene en Ante gevraogd um mee te gaon op de atelier-route in ons geminte. ‘Nee,’ riep Ant dur d’n horre, ‘onze Tien gi liever nor’t voetballe.’ ‘Dan zegt mar da-t-ie nor IJsland of Turkije gò as ie voetbal van ’n bietje kwaliteit wil zien,’ bromde ons beeter helft gemeen. Mar wij ware sondags dus wel same nor ’t atelier op de Poeling geweest. Prachtig um daor mi minse te buurte over hullie passie, ’t schildere. Henk makt prachtige portrette en gif ok les. Hij is al jorre beezig mi Jeroen Bosch en hi z’n eige zo ingewerkt in de materie da d’r mar wèinig zijn die meer van de groote maker van de Tuin der Luste wit dan hij zèlf. Henk wit hoe Jeroen z’ne vèrf makte, wor tie wónde, wor ie werkte en bekant alles wa d’r meer van te weeten is. Hij is daor dan ok dag en naacht mi beezig. We troffen ’t. D’r waar koffie en gebak en veul intressant volk. In de kortste kirres zate we in ’ne gezellige kring te klazzineere. ’n Por jong vrouwe die daor hullie portrette expozeerde, beweeze da ze ok volop talènt han. Ben ùit Skeijndel waar d’r en hij is ’t beroemdste drieluik van Bosch òn ’t deurlichte op muziekinstrumente en de beteekenis daorvan. Noit geweete da d’r zóveul muziek verschole zaat in ’t schilderwèrk van Bosch! Figuure mi kontfluite! Henk vertelde da d’r zijn die alles bij mekare zuuke op ’t gebied van dierre of vruchte in dees schilderij en die minse zijn daor jorre mi beezig. Ze vraoge d’r èigen af wa de schilder daor indertijd mi bedoeld kan hebbe, want da alles in de schildering iets anders symboliseert is wel zeeker. We hen ’t gehad over de madroño, de vrucht van d’n aardbeiboom die in de Tuin te zien is. ’t Is onbegrijpelijk da Henk dur JB 500 en de Bossche geminte steeds òn ’t lijntje gehaauwe wordt. Ze hebbe nog steeds niks vur hum gedaon, mar hij geef ’t nie op. ‘He is a man with a mission’! Hulde. Toen wij op huis òn dinne, ware we bèij in onze schik mi onzen onverwaachte kultureele middag.
Van reünies stelle wij ons èige nie veul mer veur. We kenne de minse nò zonne langen tijd nie mer en dik wordt ’r veulste harde muziek gedrèijd zóda ge nie ins kunt bijbuurte. Mar deeze keer waar ’t in de Witte Zwaon hil anders! ’t Ha ’n tuinfist kunne worre as ’t nie zo’n pokkeweer waar geweest, mar nou zate we in twee zaaltjes. Ok al ware d’r veul afzegginge van minse die nog mi vekansie ware, toch waar de opkomst nie slècht. ’t Waar d’r goewd van eete en drinke en de stemming zaat ’r al mee in. Veul aauw herinneringe wiere natuurlijk opgehòld en ’t viel ons op da de miste pozitief ware! D’r waar hillemòl ginne stampmuziek, worvur onze Klaas zó bang waar, mar wel unne prima kwiz. Vraoge over literatuur, cabaret en muziek vur minse mi breej kultureele intrèsses… Lót potdomme onze Klaas nou toch ok nog mee winne mi de groep wormi hij ingedild waar! Hij ha wel veul hulp van da pienter jong volk: Anky, Gerard, Harrie, Henri en Chris… We hebbe zó gezellig geklètst mi sympathieke minse die we al hòst in gin fijftig jaor gezien han da’t zoo ’n èind laot waar! Op ’t lest zaag ik volk da’k ok nog gèire gesproke gehad ha, mar toen waar ’t al over tweeje en hog tijd vur ons, aauw krabbers, um nor huis te gaon. Aachteraf zuchtte d’n onze voldaon da’t zó meegevalle waar en da dees toch wel een van de gezelligste reünies waar geweest die tie oit meegemakt ha! ‘Die organizasie verdient grif groote komplimènte en de reüniste ok,’ knoorsde-n-ie tevreeje. Zund da-t-ie sommigte minse ècht nie herkend ha, mar ja, hij zi teegesworrig soms nog wel da-t-ie mijn nie mer trugkent as ik wir ’s unne grooten hoewd opgezet heb… Mooi waar de vermèlding van de meedeleerlinge die al gestùrve ware. De misters konde op twee vingers telle… Ik ha stiekem gehoopt ’n por van de vijf nog leevende lerare teege te komme, mar Wim en Cor ware de innegste die d’r ware en die zie’k eigelijk al dikzat.

geschreven door: Bèt van Klaasse