2016 - nummer 23

‘Worrum moet ’t hier alt op zondag reegene?’ Da waar de klacht van onze Klaas. We han nou al drie kirres ons plan um sondus mi Tiene en Ante te gòn fietse ùit moete stelle. ‘Da weerbericht hier makt de zaak alt vurraf nog veul èrger as ’t is mi die kleurecodes,’ vulde ik òn. ‘Ze moeten hier alt zó overdeijve, da d’r gin man mer buite dùrft te komme,’ greens d’n onze. Hij waar toch al nie in de stemming, want hij ha nèt de reekening op zitte make van ’t Neederlandse wielrenne. Nou ’t mi voetbal internasjonaal niks mer veurstelt, is ie nor de hardfietsers opgedrèijd, mèin ik. ‘’t Zen hier ammòl van die talènte die ’t nèt nie haole,’ bromde-n-ie. Vurrig jaor in de ronde van Spanje verspult onze Tom z’n rooi trùi innen dag vur ’t èind en nou in de Giro gebeurt op d’n dorden dag vur ’t èind ’tzèlfde mi onze Steeve…’ Hij hi dieje Kruijswijk weeke lang mi bewondering gevolgd en ik von ’t ok heel bezunder da diejen Brabantse beschèije jonge alleman overtroefde. Mar wa zunt da-t-ie daor innins moes gòn ligge vallen in de sneuw. ‘We hen zón sorte verlies al dikker meegemakt in meerdaagse rondes. De jonge Geesink ston oit op kop in ’t algemeen klassement en zó gòn winne, toen ie z’n èigen op ’t lest in de afdaling nog in ’t pak liet doen dur d’n aauwe Rebellin… Wij hen dus ok gewoon gin goei ploege en ploeglèijers,’ klonk de krasse konkluzie van onze Klaas. Ik von ’t vrimd da d’n onze innins zó geboeid waar dur stèrke Steeve en ik kos nie geleuve da-t-ie zó sjauvinisties waar. ‘Unnen Brabander op kop; ’t lekt wel op d’n ted van Van Est! Hij kùmt van Nuenen nèt as van Gogh en hij wónt in D’n Bosch nèt as Schulte vruuger!’ klonk ’t hier. Tien hi wa da betrèft nog minder verstand. Die hagget al mee over unnen èchte winnaar, opvolger van Janssen en Zoetemèlk! Azzof Steeven al gewonne ha. Daor heb ik nou zónnen heekel òn. Al die minse die roepe da’t nie mer fout kan gaon, umda ‘Kroeswiek’ al drie minute veursti… Onze Klaas din d’r teegenin. D’r kos nog zóveul fout gaon in de leste drie daag. ‘De hùid verkoope vur d’n beer geschoten is,’ riep ie vol èrgernis, ‘da’s toch de gode verzuuke!’ En toen wier ons bang veurgevuul innins werkelijkhèid; onze Steeve reej de sneuw in en gonk over de kop. Hij verloor z’n trùi en wij onze trots. Mar Kruijswijk bleek ùit ’t goei hout gesneeje. Ondanks z’n kwètsure gonk ie deur en al kukelde-n-ie nog van ’t poodium af ok, hij bleef onzen hèld!
Minder gelukkig ware we mi de ploegentaktiek. Die Astana’s dinne gewoon ’tzèlfde wa ze in Spanje ok al mi suuksès han gedaon, toen Aru opgewaacht wier dur z’ne gevluchte ploegmaot Sanchez. Ze reeje Dumoulin ùit d’n top. Nou waachtte Scarponi um Nibali in de trùi te hèlpe… Worrum zaat ’r wir ginnen inne van die Jumbobanane in de vlucht um onze Steeve bé te staon? Hen ze daor de renners nie vur? Dan is ’t wèrk van Kruijjswijk nog knapperder!

geschreven door: Bèt van Klaasse