Bèt van Klaasse 2016

Ontsleuteld

2016 - nummer 37

BètKlTien en Ant ware mi de wèrm daag nor de Blaow Sluis gefietst. Ze han daor afgesproke mi Franse en Diene. Tien en Ant han de fietsen op de wage gezet, want anders waar ’t toch wel wijd alles bé mekare. Ze zón diejen dag van Gewaande nor Lith drùlle en saoves same lèkker wa eete. Frans en Dien hebbe unnen hond die overal mee moet. Daorvur hen ze ’n karreke òn d’r fiets en diejen hond kan leeze en schreijve.
’t Waar plezierrig mekare wir ’s trug te zien en bé te buurte en alles werkte mee. ’t Weer waar prachtig, volop vertier op de Maos en vriendelijke bediening. Nò de koffie moes d’r langs de rivier gefietst worre… Oei, daor vat Frans mis op z’n fietsesleutelke! Wor kan da klótding nou heene zen… Hij duuget alted mee in z’ne linkse boksetès... Efkes naodenke wor tie ammòl geweest is…? Op de plee is ’t ok nie. Nou, da begint al goewd. Nog ’s prakkezeere. ‘Oo, nou wee’k ’t; ik heb da ding in ’t hondekarreke geleed!’ Jawel, probleem opgelost. Ze fietse langs ’t Wild, dur Maore-Kèssel en komme in Lith terèchte vur de lunch. Vur de Maos en umgeeving is ’t d’n beste temperatuur die ge hebbe kunt. Buurt zat en geniete mar. De ted vliegt. ‘We moeten onderhand trug nor Gewaande,’ konstateert Ant. D’r wordt afgereekend en alles duu trug over d’n dijk nor Gewaande. Daor wordt wir wa gezeete en gedronke. Eete kunne ze d’r nie, want alles is al gerizzerveerd vur d’n aovend. Dan mar nor Rósmòlle. Tien en Ant de fietse op de wage. Ze zulle vast nor de Likkepot reije en plòts bewaore. In d’n auto gi de tillefoon. Frans: ‘ge zul ’t nie geleuve, mar nou is ons Dien heur fietsesleutelke kwet…!’ Dien is ’n rommelkont, wit Ant. ‘Naogaon wor ge geweest bent, nòda ge oew fiets op slot het gezet,’ raoit Ant òn. ‘Ik ben mi d’n hond nor ’t wòtter geloope, toen we ònkwame,’ zi Dien. ‘Daor zuuke,’ ruupt Ant, ‘as’t nie lukt, komme we oe haole.’ Warèmpel, Dien vent d’r sleutelke in ’t gras!
As ze bé de Likkepot zitte te smikkele, dring ’t innins tot Diene deur da ze d’r tillefoon erres hi laote ligge…. ‘Wor hádde’m de leste keer nog?’ reageert Ant. ‘Ik heb jullie d’r foto’s mi laote zien,’ wit Dien, ‘mar wor waar da?’
Onderweeges nor huis zit Ant te greijnze over al die ‘seniormomènte’. Mar thuisgekomme, ontdekt ze da ze misvat op d’ren huissleutel! ‘Tjuu nog,’ bromt Tien, ‘gé nou ok al!’ Gelukkig hi hij ok unnen huissleutel op zak. ‘Naodenke wor ge’m de leste keer nog hat,’ ruupt ie. Ant hi d’r slècht van geslaope, mar ze denkt da ze’m hi laote valle, toen ze de wagen ùitstapte bé de Blaow Sluis. De volgende mèirge trug nor Gewaande en de wage op bekant dezèlfde plòts gezet. Daor, in ’t gras, blinkt ’n ringske mi hulliejen huissleutel!
‘Vur zón minse zó ik de oplossing wèl weete,’ èigewijsde onze Klaas, toen ie alles òngeheurd ha, ‘die moeten ammòl unne piercing dur de teepels kreijge, unne ring d’r in en daor kunne ze d’r sleutels vort mooi nirhange!’
Hij wies nie da ik Ante krèk gemèld ha da onze Klaas dees week ok al nor z’n fietsesleutelke ha moete zuke. ’n Half uur gezocht en toen zaat ’t in de zeum van z’n boks en begos ie te greijnze op men da ik die tès van hum onderhand wel ’s ha kunne make…!

geschreven door: Bèt van Klaasse

Cornelia37 400