2016 - nummer 44
Witte gullie nog da onze Klaas in ’t vurjaor teege men vertelde da-t-ie beezig waar mi ’n Brabants stripverhaal vur keijnder. Teekenaar Leo Faes, al lang in de ban van strips, hattem daorvur gevraogd. ’t Ha te make mi Ollie B. Bommel die pas veijfenzeuventig is geworre. De hoofdpersoone van ’t neij verhaal moesse birkes zen ùit Bommel en die waren ok jarig. Onze Klaas ha liever gehad da ze ùit Ballekum kwame, mar da moog nie. ’t Gonk over schatgrave. Ik docht: wa hòlt m’ne mins toch nog op d’n hals! Mar nou ister da schón stripboek: ‘Bas en Bea ùit Bommel’! ’t Is ’n Brabants verhaal da dur opa’s en oma’s of de aauwlùi veurgeleeze kan worre òn de keijnder en klèinkeijnder, mar de jong meugen ’t èiges ok leeze en inkleure. Da kan toch al ’n schón kadooke zen is deezen ted van ’t jaor...
Wa d’r ok heel gif ùitzie, is de tentoonstelling ‘In de ban van Bosch’ in ’t Noordbrabants Muzeum. Daor ekspozeert de jonge kunstschilder Gurt Swanenberg die ik al hil z’n leeve lang volg en die men alle kirres wir verbaast, umda-t-ie zó onnuumelek goewd kan schildere, mar ok umda-t-ie zón gewèldige ideeje hi. Nou hi-t-ie in D’n Bosch z’n zeuve ‘zondes’ staon. ’t Zen kunstwèrke wormi-t-ie teegen ’t materialisme van onzen tijd protesteert. Ge moet weete da alle zondes vanouds verzinnebeeld worre dur diere. Gurt beschildert bevubbeld èchte vèrkeskoppe um ons snoepzucht òn de kaak te stelle en ’t geròmte van unne pauw draagt alle meugelijke mèrke van duur kleer um ons grutsighèid te heekele. ’t Skelèt van ’n pad hi de afbilding van d’n dollar gekreege um de ‘graaiers’ van onzen ted òn de schandpaol te nagele. De slèk veroordeelt de sloomhèid, de leuw de woede en ’t gewèld en de gèitenbok de lust, mar ’t mist indrukwekkend is denkelijk de slang! Daor hi-t-ie ’n por jaor òn gewerkt en da’s ’n monumènt van zjaloezie geworre. ’t Is nie te geleuve da da allemòl mi ’n penseel en óllievèrf mi de haand gemakt is. Ge moet nie verschiete van d’n dódskop van de zondaar zèlf... D’r is nou ok ’n prachtig boek van al z’n uniek wèrk ùitgekomme umda-t-ie tien jaor gewerkt hi òn z’n moreele bódschap. ‘Consuming instinct’ klaagt de konzumsiemaotschappij òn. Deeze kunstenaar hurt mi z’n ‘zondige’ tentoonstelling ok ècht thuis in ’t Jeroen Bosch jaor. Hij is unne mins mi ’n missie, krèk zoas Jeroen da vijfhonderd jaor geleeje denkelijk waar. Nèt as bij Bosch komde nie ùitgekeeke, ok al is’t wèrk hil anders. Schildere op dódskoppe, botte en hórres is ’n kunst apart!
En nou kreege we hier ’t bericht da onze Klaas irdaags d’n Brabant Bokaal, de cultuurprijs van de provincie, mag kommen haole op ’t Provinciehuis! M’ne mins wordt geroemd um z’n verdienste op gebied van de Brabantse taol en muziek. En da veijn ik fijn, want hij is betrokke geweest bé meer as honderd boeke en fijftig cd’s. Vur ‘Brabants’ hi-t-ie ’r dèrtig samegesteld, vur Jan Vis twentig en dan hen we de plaote die-t-ie èiges gemakt hi nog nie ins genoemd. Ik heb ’t ’r gruuwelijk mi getroffe, want zón onderschèijing straolt natuurlijk ok op men af.... Ik ben al weeke beezig mi iets hil spissjaals vur m’n èigen um òn te trekken op deeze fistdag. Irlijk gezeed denk ik nie da d’n onze dieje prijs zonder men oit ha gekreege... Mar da haauwe we mar stil, want da kos wel ’s teegen ’t zeer been zen.
geschreven door: Bèt van Klaasse
