2017 - nummer 52

Bé al da kaoi weer kos ik ’r nie ùit en nou moet ik de schaoi inhaole, mèin ik, dus din ik al vruug nor D’n Bosch um daor bé Winterland op de Parade te geniete van alles wa daor gebeurt. Nèt hurde-n-ik van unne mins die de krant zaat te leeze, da-t-ie z’ne kop opegehòld ha umda-t-ie ’n glaozere deur nie gezien ha. Hij waar d’r teegenop geknald en hij gebrùikt bloedverdunners, krèk as onze Klaas en dan witte ’t wel. Hij bloeide as ’n vèrke. Ted da-t-ie ’s nor Specsavers gonk, plaogde-n-ikke.
Onze Klaas waar nor ’t Vekemans Muzeum in Boksel geweest. Vruuger hiette da ’t Wasch- en Strijkmuzeum. Hij hagget daor goewd gemakt. Henk Janssen waar meegegaon um foto’s te make. Da is allemòl vur ’t blad Brabants wor zèllie bèij zoveul vur doen. Da zal zeeker wir ’n schon artikel worre, want ze hen da eer ok al gedaon vur Jo van der Heijden mi z’n muzeum Brabants Leven en vur ’t Langenbooms muzeum vur Nostalgie en Techniek.
Ikke zèllef ston in d’n Bami, ’t glamourblad van Balkum en Mirroi. Ze han d’r ’n schon stuk af gemakt mi prachtige foto’s. Ik véin ’t heel knap da die jong lùi ’t alle kirres toch mar wir vur mekare kréijge um zóiets van hoog gehalte te make! Ons dùrp mag daor gruts op gaon!

Ons jong gòn mi hil ’t huishaauwe wintersporte in Duitsland en dan meuge wèllie op hullie hundje paasse. ’t Is zón klèin kroeljoekelke, dus wa’k èiges òn ge-èij tekort kom bé onze Klaas, kan ik nou mooi inhaole bé ons Doesje.
Mi ons klèinkéinder van 19 en 15 he’k van de week vur de lol nog wa limericks zitte te make. Ik véin da deezen ted tusse Suntereklaos en Kèrsmis daor bizunder geschikt vur is. D’n deeze ha ik gemakt as vurbildje:

Unne schónne vent ùit D’n Bosch
Die wipte d’r steevig op los.
Mar ’t zaat hum nie mee;
De wip braak in twee.
Zoo waar ie nou heevig de klos.

Hedde gullie ok zónne kwak kèrstpost te verwerke? Alle jorre denk ik, ik schèi ’r mi af, mar dan kreijge we de beste wense van alterande aauw minse en dan mèin ik toch wir te moete schreijve, want zèllie zitte te waachten op gezellige post en dan schreijf ik mar wir deur. Dalek moe’k nog efkes nor d’n EMTE, want ik heb m’n bonnekesbuukske vol en dan kregde ’n bódskappedoos ter wèirde van fijftig euro! Gèk hé, da’k da op m’nen aauwen dag nog spannend veijn. Wa zó daor inzitte? Ik ben krèk ’n klèin jong.
Ant hi ’n kaoi week aachter de rug. Ze zaag innins alles dùbbel en wier d’r ziek af. Nou moet ze òn staar geopereerd worre. ‘Ja, as ge d’n òllingen dag zónnen Tien dùbbel ziet, da’s nie um te hebbe,’ zin onze Klaas streijlek, ‘ik zó da ok nie ùithaauwe…’ Mar Ant zit ’r mooi mi te keijke mi die fistdaag. Ik hoop mar da ze gaauw geholpe wordt en vur ùllie allemòl hoop ik da ge ’ne goeie kèrst, ’n zalig uiteinde en ’n goei begin en ’n prachtig neij jaor meugt hebbe.

geschreven door: Bèt van Klaasse