2018 - week 42

Van de week kwaamp Ant hier òn mi opgestooke zèil. ‘Moeste gé vurgende week mi oewe reklame vur die verhalemiddeg daor in His nie vermèlde da d’r hillemòl gin vrouwe mi die optreejes gemoeid zen!?’ Onze Klaas zaat aachter z’ne krant en ik hurde hum geèrgerd zuchte. Daor hedde de feeministe ùit Vorstenbosch, mót ie gedocht hebbe. Ik riep: ‘hurt ’s hier; as ik nor ’n thejater gò, dan wil ik ’n mooi veurstelling en dan kan men ’t niks verschille of daor vrouwen of maanskèirels optreeje. Riny Boeijen, Henk Janssen en d’n onze doen zóiets nie vur d’n uurste keer en ze hen hullie streepe wel verdiend en as ge dan wit da de Sik en Emile ok nog schónne muziek komme make, zulde op moete schieten um nog òn ’n kartje te komme, want ’t is dikstented ùitverkocht!’ Daor kos Ant ’t mi doen. We hen over diejen Brabantse verhalemiddeg in De Pas in His van kommende zondeg 28 oktoober van heur niks mer geheurd. Benijd of ze èiges nog binne zulle kunne…
Onze Klaas is de leste ted ’n bietje neutelijk. D’n onze ha gehoopt oit z’n duuzendste Klaas-stukske te make, mar da zal d’r noit mer van komme. Hij waar al bé neegehonderd en ha nog stof en zin zat… D’r wordt wel dik gevraogd wor die stukskes van Klaas van Bètte toch bleijve. D’r schent in ’n mòndkrèntje nog steeds te staon da-t-ie medewerker is en da is al lang nie mer waor. As minse dinger belove die ze nie doen, en noit mer iets laote heure, dan haauw ’t natuurlijk op. Mar zoo gòn sommigte zogenaamde ‘bladménnezjers’ dus wel um mi minse die traow bédrages geleeverd hebbe en da al twentig jaor! ‘Och, dan doen we same mar mooi deur in ’t Buurthuukske van De Brug,’ hurde-n-ik ’m pas gelaote zegge.
Mar vur da jubileum heb ik hier van de week binne de vlag ’s ùitgehange! D’n onze is nijskierrig of ie wer zó veul post zal kreijgen as tien jaor trug. ’t Is nie te geleuve da’t zó lang geleejen begos! Tien zal dalek zeeker wel bèlle of we z’n duur kadoo al gehad hebbe. Hij zal wir liege da-t-ie da per post verstuurd hi nor ’t kantoor. Hij hi wèinig respèkt vur de stukskes van menne mins. ‘Kwats’ noemt ie da dik, want hij kan d’r nie goewd teege da-t-ie èiges ’t leijend veurwèrp is. Ik veijn ’t knap van d’n onze en gò d’r gruts op. As hij d’r nie mi begonne waar, zó ik èiges ok noit òn dees ‘kollums’ begonne zen, trouws. ’t Zal men benieuwen of we nog iets heure van de leezers, mar vurral van de dirèksie…

En we hen wir ’n schón week aachter de rug mi veul fietsplezier. ’t Kan dees jaor nie op! Giestere dinne we nog nor de Silva in D’n Bosch en d’n onze bestelde mee unne sjekladenbol. Hij ha de hil week over taandpeijn geklaagd en vond da-t-ie onderhand iets lèkkers verdiend ha, zeeker nou mi z’n jubileum… ‘Zoo zulde hèndig geneeze,’ ha’k mee geplaogd en ik viet ’r zèlf ok mar inne.
Saoves zaat m’ne mins wa te zappe, want d’r waar nerres niks op tillevizie. Daor kwaamp ie innins op TV73 terèchte en viel midden in ’n filmke over ’t Heeziks kasteel. Prachtig vonne wellie; korten ùitleg over de geschiedenis en schitterende opnames van de kamers. Ècht ’t bekeijke wèrd! Wa’n luukse, docht ik, as ge zó vlakbé zón rijke geschiedenis kunt bewondere...

geschreven door: Bèt van Klaasse