2018 - week 50

Suntereklaos waar wir jarig en da gòn onze Klaas en ikke ’n bietje viere bé de jong in Rósmòlle. Nou he’k al z’n best zitte rijme en gordjuu, da hi d’n onze ok gedaon en wa blekt nou! Zen ons vèrsjes toch bekant krèk inter! ’t Moet toch wel kloppe, da gezegde van ‘wie slaope onder een deeke…’
Ik waar van de week ok wir bé de kapper geweest en daor gonk ’t ’r nogal op. Hannie waar d’r ’n bietje af; ze zal onderweeges misschien ok wel mi rijme beezig zen geweest, want ik ha unne Grace Kellyrol besteld mar ik kreeg hil iets anders as kapsel. Mi unne kop vol krulle tùimelde ik bé Lambère nor buite. Ik moes mee òn ons moeder denke. Die kwaamp ok ùit ’n kappersfemilie en die ha as twèilefjorrig durske al mee moete helpe in de salon. Ze moes unnen boerremins, die gonk traowe, gòn onduleere en da ha ze nog noit eer gedaon. ’t Waar ok lillijk mislukt. De klant liek nò de behandeling op Marty Feldman! Mi unnen blaowe kroeskop din de traowlustige nor z’n èige brùiloft…
D’r zaat ’n vrouwke bé de kapper die ’n foto liet zien van heur dochter. Die ha d’re kop dur d’r vriendin òlling kaol laote scheere en ze ha zón schón lang haor gehad! Ge wit teegesworrig nie mer wa da jong volk ùit gi spoke.
Ons keijnder hen d’r èige haor nog en onze Klaas draagt ze al lang lang. Ze worre wa dunder, mar ’t kos koier.
Nou moet ik nie vergeete um krolle bé d’n bèkker te haole, want mi unne spikklasie d’rop smake die anijsbreujkes nou toch zó vergimmes lèkker!
Ge ziet op de woenzese mèrt in Ballekum veul vrimd grèij rondspolle. D’r sti vort unne kraom mi Pèrzies eete. ’t Is lèkker, mar verdimmes duur. En ok ’t mènneke daorneeve mi z’n loempia’s veijn ik prijzig. Zón rulleke rijstvulling vur unnen euro! Nee, ik maak vur d’n onze wel ’n por bottramme mi gebakke èij. Da’s veul vurdeeliger en ok lèkker. Unnen òllinge mik vur innen euro en de èijer zen in hil onzen traow amper duurder geworre.
Ge zult vandaag mar unnen hoop jong hebbe die overal bé wille zen en bezunder eeteswense hebbe! Dan kunde’t nie òngeslèpt kreijge. Halfweg de mònd is oew portemonnee leeg.
We ware mi Gradjes en Kaatjes nor Kitchen Bar BQ Junior geweest! Zónne naam zulde nie verwaachte in Mirroi, mar in de Driezeeg komde toch ècht in da restaurant terèchte en wa ge daor kregt veurgeschótteld is van groote klasse! Ik wed da we wel twentig verschillende dingeskes hebbe versmikkeld mi de vrimdste name en lèkker! Goewd da we d’r nie mi Tiene ware, want òn hum zen liflafjes nie besteed. Die moet ’n groot burd petòzzie hebbe. ’n Goei restaurant, ’n kerk in bedrijf, ’n neij plein, unne Moerkaol, ’n goei kapsalon…, Mirroi heeget! Nou nog unne goeie winkel…
Hee, en nou hen ze onze Klaas toch gestrikt um hier op d’n aovend van 20 dizzèmber rond zeuven uurre ’n kèrstverhaal te komme vertelle op ’t neij Beukplein van Wim Geukemeier! En m’ne mins heeget al zó druk. D’r kùmt unne wensboom te staon en d’r komme vier kore prachtig zinge en d’n onze maag ’t geheel ok nog prizzenteere. Glühwein, koffie en wèrme chocomel… Alles is gratis. As ’t weer ’n bietje mee wil werke, kos ’t wel ’s heel schón worre. Onze Klaas denkt da-t-ie z’n verhaal misschien mar in ’t Neederlands moet doen, want anders zal ie te veul moeten ondertitele…

geschreven door: Bèt van Klaasse