2018 - week 3

Van de week toen we wir in Rósmòlle moesse gòn oppaasse, zaag ik overal afgedankte kèrstbeum ligge en ik docht da ik ’t toch wèl hèndig ha, want ik hoefde niks op te rùime. Wij zette ginnen boom mer en ’t stèllke sti hier ’t òlling jaor op de kaast in de sèrre, umda’t zón schón bildjes hi. Vurral d’n eezel valt in de smaak! Wellie hen bèij unne gruuwelijken heekel òn oprùime en ik moet bé kèrstbeum alt denke òn die twidde week da de spèlle begosse te réijze. Toen ons Albèrtje nog mar klèin waar, klaagde-n-ie hier oit da onzen boom in de rùi waar. Hij hagget goewd gezien: ’t laag daor onder kèijvol ùitgevalle mastespèlle.
Mèrge komme Ant en Tien wir en ik zé nijschierrig of ie gewonne hi mi biljèrte, want hij ha pas laote weete da-t-ie ’t wir tot d’n halve finale gebrocht ha en dùrrum saanderdaags nie kos komme buurte, want da biljèrte gonk veur… Toen ie hier binnekwaam, zaag ik al mee òn z’ne snuujt da ’t niks geworre waar. ‘Mar ’t waar wel in de femilie gebleeve, want z’n bruur ha gewonne.’ Wèl zund vur Ante, want ik ha heur dieje schónnen bos blomme gèire gegund. Da-t-ie ginnen beeker hi bé gewonne is niks èrg, want van da grèij hi-t-ie al ’n kaast vol.
Van de week kriege we heel kaoi nieuws: onze Klaas z’n oudste bruur hi kanker en daor doen ze niks mer òn. Hij is nor huis gekomme en li daor òn de zuurstof um ’t nog ’n bietje leefbaar te haauwe. We gòn ’m gereegeld opzuuke en da valt zwaor, ok al is ie unnen dappere pasjènt en unne plezierige mins. Ge vuult oew èige zó machteloos en ge zógget zó gèire anders willen hebbe. Al zó lang as ie in ’t dùrp ‘op stand’ wónt, gòn we freddegsmiddegs nor hum toe. Mi zen vrouw Annie heb ik ’t ok goewd getroffe. Wij hen zón bietje dezèlfde afwijking; bé heur sti ok alles kèijvol en zé spaort ok zwaone… en we hen ’t bèij ok op blinkgrèij.
‘Nou kan ik nie mer nor m’n goudmijn,’ zin de zieke vol zèlfspot. Hij bedoelde z’n dùive wormi-t-ie alt gevlogen hi. ’t Waar z’n grótste hobby en ’t hittem veul gèld gekost. Nee, daor hi-t-ie noit gin goud mi gewonne, mar ’t waar z’n liefhebbereij. Da dùivevirus ha-t-ie van z’n vòdder Piet Gurtjes, geèrfd.
Onze Klaas ha unnen heel schónne goudrenèt meegenomme umda da paaste bé die goudmijn, mar ok umda de zieke die appel alt gèire gehad hi. ’t Waar goewd besteed, want hij ha d’r schik mi.
We moesse te woenzeg wir oppaasse bé de drie klèinkeijnder in Rósmòlle. D’r ware d’r nog ’n por ekstra bé gekomme um te speule. Dan geuget ’r as ’n oordeel en ge hurt zoo ’t een en aander. De oudste wil kommende septèmber op kamers gòn wone in Amsterdam, want daor gi ze ‘milieukunde’ studeere. Nou he’k ze beloofd da ze vur stuul, kaaste en beddegrèij bé ons mar òn hoeft te kloppe. Ze mag meenimme wa ze kan gebrùike en wijer gò’k wel unne keer mi heur nor de kringloopwinkel, want daor hen ze zóveul grèij vur unnen habbekrats.
En kik, da’s nog goewd vur ’t milieu ok nog!

geschreven door: Bèt van Klaasse