Bèt van Klaasse 2018

Goei daag

2018 - week 1

BètKlHedde gullie al die fistdaag ok goewd durgesparteld? Onze Kèrst waar heel plezierig. Onze Gurt en Marieke ware mi de kiendjes nor hier gekomme ùit Den Haag. Hulliejen auto zaat vol eetesgrèij en tasse mi kleer, want ze blieve slaope. Onze zoon ha kneijnt gebraoie en da waar zó mals as botter. Daorbé hattie vur zoerkolstamp gezùrgd en da gonk ’r hier goewd in! D’r waar zóveul da we nog krèk zat overhiele vur onzen tweejen op twidde kèrstdag en da von ik wel hèndig. Gèk eigelijk da zóiets de twidde keer nog zeeker zó lèkker is ok nog.
Nò de Kèrst han we niemes afgesproke, want onze Klaas hi zó veul veurstellinge mi die daag moete geeve, da-t-ie wir ’n bietje toe z’n èige en tot rust moes komme.
Mar we wón wel unnen dag op muzeumbezoek gaon. We wón nor Oss. Daor moesse we uurst nor Bastings Antiek in de prachtige villa in de Meulestraot. Wa zen d’r toch veul mooi aauw dinger! We kieken ons oogen ùit. Jonge, wa ister veul schóns te koop in de wirreld en wa kunne ze’t sfeervol ittaleere! ’t Waar d’r gezellig, zeeker toen de oprichters van de zaak kwame buurte en d’r vur thee mi hapjes gezùrgd wier. Ge waart daor ècht te gast en ge wiert verwend! Da beviel ons wèl.
We moessen ok nog nor d’n overkant, nor ’t Jan Cunencentrum um de expositie van Powervrouwen te ònschouwe. ‘Powervrouwe, daor hurde gé ok bé,’ ha onze Klaas gelaache.
’t Waar zeeker de moeite wèrd. Prachtige foto’s bovenin. Schitterende portrètte van Emma, Willemina, Juliana, Beatrix tot en met Maxima. Wa is die leste kunnegin van ons toch ’n knap durske…!
’t Museum is prachtig gerestaureerd en alles volduu daor nou op z’n beste. Beneeje ware d’r ok nog bloote bilde in marmer en brons. Ik zaag d’n onze denke da’t thuis toch ok mar vort behèlpe waar. D’r waar ’n heel gezellige serre òngebouwd en we han bé d’n intree ’n bon gekreege vur gratis koffie of thee en da kosse we nie laote schiete.
D’r zate al veul volk en ’t waar nie mèkkelijk nog ’n plòtske te veijne. Neeve ons zaat unne vòdder mi z’n vrouw en dochter en da meidje waar toch apart gekleejd! Daor moes ik meer af weete. Ze bliek d’n artistiek direkteur van ’t museum te zen. We hen z’n best zitte buurte en we hen heur groote komplimènte gemakt vur al ’t schón grèij da we han meuge bezichtige. Innins zin de moeder teegen onze Klaas: ‘Gé lekt krèk op Klaas van Bètte, is da soms familie?’ ‘Nee,’ zin den onze, ‘gin femilie… Klaas, da zé’k èiges.’ Mar hij waar grif ’n bietje vereerd da ze’m bekant herkend ha, mèin ik.
Toen we nor huis rieje, wó onze Klaas nog efkes wa flappe tappe bé de bank in Ballekum. Waar daor da lokèt toch al wir buite gebruik! Daor waar d’n onze niks bleij mi. ‘Da begint hier wir goewd,’ greens ie. ‘D’r zó hier ’s wa meer konkurrènsie moete komme vur die rabobank.’ ‘Ge hat toch gin vuurwèrk wille koope?’ vroeg ik onneuzel. Ik weet wa ’ne gloeienden heekel hij hi òn die onzinnige verkwisting alle jorre.

Hij kiek heel lillijk en greens zuchtend trug: ‘Ja ja, Zalig Neijaor…’

geschreven door: Bèt van Klaasse