2019 - week 09

Van de week moes ik swoenzes al um half zeuven op. Ik moes nuchtere bloewd laote prikke in de Laverhof. Ik waar dus vruug, mar ge moet nie mèine da’k d’n uurste waar; daor zaat al unne kwak maansvolk op hullie burt te waachte en dan hedde mee buurt zat. Ik ha ok hil wa te mèlde, want wèllie han zón skón daag aachter de rug da’k nou nog naogeniet. Afgeloope zòtterdag han we namelijk ’t fist van de Knoergoeien Brabander in Uje wir mee meuge make. Onze Klaas en ikke ware daor in ’t Raodhuis verzocht vur ’t middegdinee da alle jorre beeter wordt en vur de pronkzitting van d’n aovend. D’n onzen is al halverweege de jorre neegentig van de vurrigen euw tot knoergoeie benoemd en hij is nou vort zówa d’n oudste van gelijk. Ge kunt ‘knoergoeie’ worren as ge iets bezunders doet in Brabant. Deeze keer han ze Klaas Dijkhoff gekoze; ge wit wèl de slimste, d’n best gekleejde en fraksieveurzitter van die groote volksparteij, worrop wij noit stemme. Ik ha d’r ’n goei veurgevuul over. Onze Klaas ha n skón plaoggedicht vur hum gemakt en ok verskèije aander knoergoei van de vurbeije jorre han iets te mèlde, zoowas Joost Prinsen, Frits Spits, Karin Bruers, Rob van de Laar, Martin Jan van Mourik, Wim Dik, Theo Meijer en Peer Swinkels. De neije Klaas genoot van ’t hil speul, al waar ie nie òlling fit en wa wil nou ’t geval!? Kom ik op ’t aovendfist toch neeven hum te zitte! Veul schik bezùrgden ons de tonpraoters in theater Markant, vurral Rob Scheepers. Zónnen ontspannen aovend makte Dijkhoff de lesten ted mar zèlde mee, zin ie teege men, hij moes alted in de plooi en nou hoefde-n-ie efkes nerres nor te keijke. Hij ha èiges ok nog ’n mooi toespraakje mi veul humor toen ie onderschèije wier.
Te zondag wier Lien tachentig. Zé is al lang een van de vaaste zòtterdagvriende van ons ‘Kleine Wereldklupke’. Ze gaaf ’n fist in de Bossche soos, De Zwarten Arend en daor moege wèllie ok nor toe. ’t Waar top! Alwir unne kwak heel lèkker eete en veul plezierig volk.
Ge snapt wel da wij nò al die verwennereij nou wir moete wennen òn de gewoone kost die ik èiges in mekare moet braauwe.
D’r wier b’ons van de week unnen inloopdoes gemakt; zónne van de reklame; alles in innen dag klaor! Da moessen Oost-Europeane komme doen, waar beloofd. Wij verwaachtte dus Pole en da kwaam mooi ùit, want Ant kan ’n bietje Pools. Dus afgepròt da die zó kommen hèlpe en munne mins zaag da wel zitte… Ik èiges moes op diejen dag gòn oppaasse bé de klèinkeijnder, dus onze Klaas moes alles alleen in de gaten haauwe en dan zó ’t toch fijn zen as Ant d’r waar. Die kos dan wa èijer en spèk bakke en koffie zette. Van da Pools plan is nie veul terèchte gekomme; ’t blieke Slowake. Die manne weete wel wa werken is. Van smèires aacht tot saoves konstant deurgewerkt en alles klaor!
Ik zaag saoves pas wa ze vur mekare han gekreege, want ik kwaamp nogal laot op de klep gevalle. ’t Waar bekant aacht uurre en de mènnekes ware weg. Ze hen vergimmes hard gewerkt en ons badkamer ziet ’r toch prachtig ùit! Mèrge meuge we pas doesse en onze Klaas maag ’t èiges ammòl uurst ùitprobeere. ’t Zal men benieuwe…
We gòn hier al hard de goeie kant op. Volop vurjaor in onzen hof en ze beloven goei weer mi de vastelaovend… Allee, da’k ’r strakke niks af heur.

geschreven door: Bèt van Klaasse