2020 - week 50

Te zondag ware we dur Jan Geerts verzocht um nor zen tentoonstelling te kommen in ’t Jan Heestershuis in Skeijndel. Hij ha daor de Brabantse schildereije ùit zen verzameling ‘geëxposeerd’. Jan zó ons èiges ’n ‘coronapas’ ‘Brabant met verve’ rondleiding geeve en da din ie zó boeiend da wèllie daor gruuwelijk van genote. Hij hi ècht unne kwak topstukke verzameld. Ongeleuflijk da hij da in ’n goei twenig jaor bé mekare hi gekreege! ’t Jan Heestershuis is op z’n èigen al schón en as muzeum is ’t knus en te behappe. Dur de neij belichting kwaamp alles ekstra tot z’n rècht. Nòdderhand moesse we bé Jannen op de thee komme en daor hen we lèkker naogebuurt. Alles bé mekaare han wij unne prachtzondag en da is in deeze saaien tijd nie te ‘versmade’.

Afgeloope woensdag moes ik um twèilef uure nor de Runweg vur ’n borstonderzoek. Daor stu dan zónne groote wage vur de ‘mammelogie’. ’t Mèidje da men moes hèlpe waar heel vriendelijk. ‘Mar durske toch,’ zin ik ‘da is toch ok mar verveelend as ge hier zoo d’n hillen dag in al die sorte van tiete mót gòn ligge te neijpe… Groote, klèin, slappe, frisse; ge het mar alterande variasie vaast te haauwe.’ ‘Och, ik doe da gèire,’ zin ze mi ’ne vrolijke laach.
Ik moes ok nog nor Rósmòlle um pasfoto’s te laote make vur m’n reijbewijs. Ik ha de keuring al in juli laote doen en nou pas kwaamp de goedkeuring. Ik ben d’r kèijbleij mi want hier in Mirroi velt ’r niks te winkele en as ’t dalek nò dieje corona ammòl vreij kùmt, kan ik wir lèkker nor D’n Bosch vur ’n bèkske op de Parade. Ik mis da.

Te zondag kommen Ant en Tien hier op d’n bottram en zal dieje knoeperd wel wir unnen hoop kwats verkondige wor wij schik mi hebbe. ’t Is alt plezierig as ge ’n bietje laacheswèrk in ’t vurrùitzicht het, wánne.

Over laacheswèrk gesproke: ’t boek ‘Brabantse humor’ van onze Klaas is bé d’n boekhandel overal ùitverkocht en wij worre daorum gereegeld gebèld. Nou is da niks èrg, mar we hen ’t naogevraogd en toch mar efkes durgeeve da de ùitgaaf nog ‘bepèrkt leverbaar’ is bé de Stichting Brabants (06-51158839). ’t Boek is eigelijk ’n sort vaccin in deezen tijd umda’t plezier brengt. ’t Sti vol van humoristiese bédrages van schreijvers en zangers die dik dicht ùit ons buurt komme, zoowas Ad de Laat, Frans van Gèssel, Henri de Booi en Henk Habraken, ammòl al nie mer onder ons, zund zat. Mar ok Jan Steenbergen, Wout van Venrooij, Ad van Schijndel, Toon Kunnings, Lya de Haas en Hans Lakwijk en de groepe Linnegoewd, d’n Broelie, ’t Nisserois Meziekske en ’t Boekels Kwartierke komde ùitgebrèijd teege. Gin wonder, want onze Klaas hitter in bekant driehonderd bladzijdes gruuwelijk veul wèrk van gemakt um de dialektkunstenaars in ’t zunneke te zette. En dees boek is ok nog ’s heel mooi geïllustreerd, al zeg ik ’t zèlf. ’t Kost nog ginne stùiver per bladzijde. Nou ik toch reklame maak; b’ons hengt d’n Brabantse Spreukekalènder natuurlijk op de pleej en daor he’k alledaag schik mi. Vurgende week laas ik: ’n Vrouwke sti poedelnakend vur de spiegel op de slópkamer. Ze is niks gelukkig mi wa ze zie en zi teege d’re mins die nog in bed li: ‘ik vuul m’n èige niks lèkker; ik wor zó oud en dik. Ik kan wel ’n oppeppend komplimènt gebrùike...’ Zi d’re mins: ‘oew ooge zen nog prima!’ Kik, zón komplimènt kan ik van d’n onze nou ok alt verwaachte.

geschreven door: Bèt van Klaasse