2021 - week 47

’t Gi nie goewd. De slèkkegang van de kabinetsformasie is umgekeerd eevereedig mi de groeisnelhèid van de coronacijfers. En wa wordt ’r toch veul gedrèijd en gekronkeld um de zóggenaamde vrijheid te behaauwe, wánne. Onder ’t mom van de vrije meeningsuiting wordt ’r veul trieste rottighèid de wirreld ingeblaoze. Ge zót hier ’n hèrseninfarct oploope van de spinsels die bedocht worren um nie te vaccineere. Ik hurde da d’r minse willen emigreeren umda ze nie ingespote wille worre. Da lekt ons ’n schón opruiming, mar emigrasie zal vur die lùi nie meevalle. Ge kunt hullie gin QR code vraoge.

‘Ik wor kèijziek van de politiek, van da coronagedoe en van die kookprogramma’s,’ riep ik.
‘Ja, ’t hoef hier nie gèkker te worre,’ zuchtte onze Klaas. Van de alteròzzie zette-n-ik d’n tillevizie gaauw af, mar daor wier ik ok nie vrolijk af.
‘Ge wordt hier strontziek van al die praotprogramma’s op tillevizie; alledaag da gezeur mi die zóggenaamde deskundige.., steeds wir die bekende koppe mi dezèlfde onzeeker bódschap! ’t Èrgste vijn ik nog die rottige advekaote,’ klaagde-n-ik. M’ne mins knikte driftig mar zin niks. ‘Dieje Roethof mi z’n hisse stem kan ik nie mer luchten of zien. Wa die bedenkt um de krimineele schón te praoten, is ècht te gèk um los te loope.’

‘Ja, al da gelul zen we grondig zat. Worrum denkte gé da wij zóveul nor d’n Bèls, nor de BBC en nor Arte keijke,’ vroeg ie en hij ha groot gelijk. Ge wordt toch kèijmuug van da euwig gelul en geleuter over diezèlfde verveelende onderwèrpe.
We hen al ons aauw dvd’s en video’s al truggekeeke en de lesten ted vluchtte we veul nor d’n Bèlze zènder. Da’s arighèid. Wij geniete van Vlaanderen Vakantieland, Columbus, Loslopend Wild en Ziemijgraag. De taol en mentaliteit van die programma’s sprikt ons òn en kùmt zó lèkker bekend veur. Op d’n Engelse zènder zien we gereegeld de huizejacht Escape tot the country en de kunstprogramma’s Flog it! en the Antiques Road Show. Onze Klaas zie ok gèire Mastermind. De zènder Arte zùrgt vur prachtige Duitse natuur- en cultuur-documentaires. Af en toe zappe we nor Umroep Brabant, mar da hedde mistenteds zoo gezien.
Onze Klaas zie ok gèire kwis en sport. We kijke nor ’t Mes op tafel en Twee voor twaalf. We zuuke dik nor verslage van ’t vèldrije, ’t schòtse en voetballe. As d’n onze da in ’t weekend op de Neederlander gezien hi, duutie nog nor d’n Engelse zènder vur Match of the day. Da kùmt zó laot da ik dan al m’n nesje in duik.

Van de week laas ik hardop veur da d’r ’n ‘blauwe zone’ kùmt op ’t Mercuriusplein. ‘Daor,’ laachde m’n beeter helft, ‘zal d’n Blaowen Beer wel aachter zitte.’ ‘’t Is de vraog of karneval kommend jaor wel dur zal gaon,’ vroeg ik m’n èigen hardop af. As ge nou ziet da d’r in D’n Bosch mi 11-11 zóveul volk bij mekare kùmt, dan is’t toch de gode verzuuke…’

D’r wier vreddig b’ons op de deur geklopt. Daor ston warèmpel vriendin Willemien! Lang nie gezien. Ze zaag ’r goewd ùit en ha ons groete gehad van minsen ùit Skijndel, femilie van Tiene en Ante, zin ze. We han z’n best te buurten en ’t waar schón um aauw herinneringen op te haole.

Apropos Tien en Ant: toen die lest b’ons ware, kriege we’t over de bezineprijs. ‘Enkelt Schutjes blef hier nog onder de twee euro,’ zuchtte onze Klaas. Ik moes òn ’n aauw zinsel van hum denke: ‘lót de bezine mar opslaon,’ zin Dookus, ‘ik tenk toch mar vur ’n tientje…’

geschreven door: Bèt van Klaasse