2021 - week 47
’t Hitter hier van de week wir gestiefd. Da zó ons moeder zeggen as ’t ’r wir ’s flink geknètterd ha. En dan denkte gullie natuurlijk da onze Klaas en ikke ruzie han, mar da waar nie ’t geval. Nee, wij waren ’t ruurend ins mi mekare, mar diejen èigewijze wappie ùit Vorstenbosch hagget hier bedùrve mi z’ne twijfelklèts over de vaksinasie. D’r ware zóveel bijverschijnsele van de inèntinge dattie docht mar ginnen boesterprik mer te haole… D’n onze moes meer weete van die bijverschijnsele. ‘Daor zal hèrsezwakte ok wel bijheure,’ zin ie haotelijk. D’r waar d’r duuzende die menstruasieprobleeme han en tienduuzende mi koppijn, wies Tinus te mèlde. ‘Nou wij kenne daor dan niemes van,’ greens m’ne minst rug, ‘mar ik krijg van aow wel koppijn. ‘’t Zal denkelijk nie al te lang mer duure of ge het èiges ok menstruasieprobleeme. Ik wor ziek van da volk wa al dieje kwats op internet gi geleuven en mar nao zit te lulle.’ ‘Och,’ gonk Tien deur, ‘d’r stò nog veul meer op twitter, mar ik kijk daor noit nor… Wieste gullie da ’t ministerie de cijfers gehèim haauwt!’ We ware mi stomhèid geslage of liever: we ware dur zóveul stommighèid overvalle. ‘Ik ha aow toch ietskes hogger ingeschat,’ zuchtte onze Klaas. ‘As wij vruuger nèt zoo gedocht han as gij nou, dan zate we ammòl nog mi groote pokken- en tb-probleeme. Toen ik op de lager school zaat, stierve d’r in de hogste klas kijnder òn tbc. Hil gezinne, getroffe dur de teering, kwamen op ’t sanatorium terèchte. Alleman ston in de rij vur de Mantoux-prik in de vùrm van ’n krùiske op d’n èrm. We wiere gereegeld deurgelicht en niemes prottesteerde. We ware mar al te bleij da d’r iets waar da teege die verschrikkelijke ziekte holp. Moete nou kijke wa d’r ùitgehòld wordt um de inènting onderùit te haolen onder ’t mom van òntasting van de vrijhèid! Sens Trump mi z’n èige worrend in de wirreld is gekomme, zen d’r veul mafkeezen die ’tzèlfde gòn doen. Te gèk um los te loope.’
‘Mar dees èntstof ister veulste gaauw gekomme,’ streej Tien teege. ‘Och man, kekt nor Portugal! 98 persènt geènt en vergelijkt Osterijk nog nie de helft gevaksineerd. Ge ziet hoe d’r die lande veurstòn! Hedde dan nog twijfel of ’t werkt?’ schudde onze Klaas z’ne kop.
‘Schèijt ’r mar over ùit,’ kwaamp Ant tussembèije, ‘gullie wor ’t toch nie ins’ en ze ha gelijk, mar ik heb mi heur te doen umda ze Tinuzze naod moet nèije.
We kriegen ’t over café De Sok ùit Skijndel da zó stom beezig waar mi planne vur busse nor Bèls te gòn. Ok da onderwèrp wier dur Ante mee afgeschote.
We han ’t ’r mi tweeje nòdderhand toch nog over. Ze willen hier alt alles mi poldere en schippere oplosse, mar da gi nie lukke mi dees pandemie. We zitte mi ’ne zwalkende, zwabberende póllitiek die alleman te vriend wil haauwe en gin stemme kwet wil rake, mar wa ze wel ùit ’t oog verliezen, is ’n konsekwente vizie.
D’r moes ok lang geschipperd worren over vuurwèrk. Ieder zinnig mins wit dè’t afsteeke van die ondinger kaoi gevolgen hi. ’t Is gevorlek en vervuilend. ’t Is verbòje en wa zaagde bij de voetbalwedstrijde? Vuurwèrk! ‘Alles wè leuk is, wordt ons afgevat’, hurde de kijnderèchtige maauwmeute klage. De póllitiek zit schijterig te drèije; ge meugt nie òn vrijheede komme… Ik ben bang da wij ons èige in vrijhèid de vernieling in poldere. B’ons gèldt ‘nie gevaccineerd, nie binne’. Vur meediese aachtergronde bij sommigte minse hen we natuurlek wel begrip.’
geschreven door: Bèt van Klaasse