2022 - week 10

Jonge, wa han we vurgende week schón weer! ’n Èike locht en ’n wèrrem vurjaorszunneke. De biejkes zoemde bove de krokuskes en de prùimenbloesem in onzen hof en we leefden innins himmòl op ondanks alle trieste berichte ùit de Oekraïen. Onze Klaas din d’r op z’n fiets op uit en waar zóveul vrolijk volk teegegekomme toen ie thuiskwaamp da’t arighèid waar.

Ik kan zó geniete van d’n hof mi z’n geur van lenteblomme. Ik heb magnolia-, prunus- en kornoeljetakken binnegehòld. We kriegen ok nog karnevalsboekette mi tulpe dur onverwaacht bezoek. Frits, d’n ouwen bùrgemister van D’n Dunge en z’n vrouwke Jozé kwamen hier op ’n bèkske, want ze han twee dooze mi alterand grèij over De Wambèrg. Of wèllie daor iets mi kosse? Da gòn wij mi plezier durnimme en durgeeven òn de heemkunde. Ge wit da dees landgoed unnen belangrijke rol in ons leeve hi gespuld. Daor zen onze Klaas en ikke bij ’t schòtsen ummers òn mekare gerakt! Denkelijk wil ik daor m’n aassen ùitgestrooid hebben as ’t zó wijd is, mar onze Klaas zi mi ’ne laach dattie daor nie òn kan beginne…

We kriegen op karnevalsmòndeg ’n tillefóntje van de dochter van onze vriend Willum, die z’n èige d’n Bosse koek nuumt en veul schón verhaaltjes vur de kalènder durstuurt. Vòdder (89) laag in ’t ziekenhuis, zin ze. Krèk mi karneval waar de mins nog mi z’n nazaten uit geweest en toen innins in mekare gezakt en nou laag ie in ’t ziekenhuis te koekeloere, geopereerd en alles. Hij begon al wir praatjes te krijge en grapte teege de verpleegsters. Willum bèlde alle weeken um efkes bij te buurte. Hij hi zèlfkennis en zi van z’n èige dattie unne grooten bèk ‘heet’, mar ’n klèin hartje. Hij hi in alle geval ok veul humor.

We kriege nò alle coronabepèrking hier veul volk over de vloer. De schaoi wier arig ingehòld. Ad, ok krèk tachentig geworre, en z’n Erna kwame ’n giganties werkstuk van sjeklade brenge. Ad, vruuger unne bekenden banketbèkker, hagget èiges gemakt natuurlijk. ’t Waar super um wir ’s bij te buurte en we kwaame ted tekort. Pierre en Anneke ùit Lithoije vielen hier op de klep. Zèllie hen ’n boerderij in de Mòskant en daor han wij van de zommer de kalènder afgegeeve. Nou kwaame ze schón matriaal vur de kommende kalènder brenge. Ze hen vier zoone en d’n oudste waar van de zommer getraowd. Vur de kerk en alles! Ze han ’n groote fisttènt in de wèij aachter hullie huis gezet. Daor kosse d’r tweehonderd in! Wannen broelie moet da geweest zen! Mar ze kieken d’r mi veul plezier op trug. Ons jonges hen noit wille traowe. We hen ze nog wel òngebòjen um alles te betaole, mar ze wón gin botterbriefke. Gelukkig zen ze bèij goewd terèchte gekomme; ze zen nog alt same mi d’r prachtige partners, hen schón kiendjes en stòn goewd in de wirreld.

Da kunde van dieje kille moordenaar Poetin nie zegge. Die liegt alles òn mekare en makt da z’n laand alleen mar de staatstillevizie kan zien. Vrije meeningsuiting is in zen dictatuur onmeugelijk. Hij drèigt mi atoombomme en is d’r gèk zat vur um ze nog te gòn goien ok. Hij gi Stalin en Hitler aachternao en makt de Oekraïense bestuurders vur nazi’s ùit. Al die verdrèijinge van de worrend makt alleman ziek, behalve kwal Baudet.
De lesten ted gonk ’t ’r vurral over da we beeter mi ons aarde moessen umgaon…

Mi’n atoombom is’t afgeloope mi De Brug en ons allemòl!
Wij zón gèire nog ’n welleke dur doen. Ochèrm, Oekraïene.

geschreven door: Bèt van Klaasse