2022 - week 20

Wa hen we veul gefietst de leste weeke! Alle daag d’r uit en tusse de wiele.
Vurgende week, krèk vur Moederdag, kwaamp d’n ùitgeever onze Klaas z’ne nijen Brabantse Spreukekalènder van 2023 brenge. Die ziet ’r schón ùit al zeg ik ’t zèlf. We gòn d’r gruts op dattie nou vur de 34e keer ùitkùmt. En d’n 35e is ok mee besteld! Die moet d’n onze dus vur dizzèmber dees jaor wir inleevere.

Mi Moederdag zen we nor de Sint Jan gefietst. De kerk zaat arig vol en de guld liet z’n èige zien. Maria ha d’re nijen blaowe mantel òn. We vonne dattie nie ùit de vèrf kwaamp en somber oogde. Misschien laag ok òn de belichting. We hebben natuurlijk wir bij de Silva gezeete. We spraaken onderweeges d’n biskop nog efkes òn. Hij buurtte z’n best en wenste ons unne fijnen dag. Wij haauwe veul respèkt vur dieje mins mi z’n moeilijke taak.

Menne Moederdag wier schón afgeslote mi ’n lèkker dineetje bij onze Jos en Judith die krèk trug waren ùit Normandië. Ze han zó vergimmes fijn gekókt mi alterande vrimdighèid en we moege daor buite mi onzen alle van geniete. We kriegen wa mee nor huis en daor hemme saanderdaags nog smakelijk van zitte smikkele. Wij zen toch gelukzakke, wánne.

Smòndus drùlde we dur de bosse nor Rósmòlle. Die roete is zó schón en vervilt noit.

Denzes wó m’ne mins wir ’s unne keer op de fiets nor ’t Boomepark in His. Da’s meer as firteg kielemeeter. Ik ha lèkker breujkes gemakt en ’n kan thee vur onderweeges. We leggen alt òn bij centrum de Maashorst op Slaobroek. Daor kan d’n onze z’n illektriese fiets oplaoie.

D’r ware unne kwak jong mi ’n por leerkrachte. Die klèin han d’r weer en kwèkten en krijsten umda ze biej moege speule. De mister waar de wesp en de as biej verkleede klótjong moege mi wòtterpistooltjes op hum schiete. ’t Waar ’n plezierrig gezicht mar wij ware blij da ze nor binne gonge en de rust trugkeerde.

Uitgerust gonge we wijer dur de Brobbelbieze, langs Nisseroi af, nor ’t His Boomepark. Daor zaat ’t bomvol, mar wij kriege ’n plòtske op de bank en kieke op ’t wòtter en de frisse natuur.
Trug han we de wend teege en da viel nie mee. We ware blij da we thuis ware.

Swoenzes dinne we mi Tiene en Ante nor ’t Bèlgiese Lommel. De fietse mee vur de Hooge Boome roete. ’n Uurke mi d’n auto en we waren op ’t startpunt. Tien ha ’n lijsje mi de nummers van de fietsroete en da waar wel heel hèndig. We rakte steeds meer onder d’n indruk; wa’n schón landschap en wa’n prachtige breej fietsweeg en alles waar zó goewd en duidelijk òngegeeve! Lommel bliek ’n mooi stadje en de umgeeving òntrekkelijk. Zóveul afwisseling; bosse, hèij, èkkers, knaalen en meere en vriendelijke minse. Schón villa’s in de bosse. Ze bouwe d’r vanalles dur mekaare, mar ’t zaag ’r nie zó rommelig ùit as jorre trug.
Ant ha unne kwak lèkker eetesspul en drank meegenomme en ’t gezelschap en ‘t weer waare zó òngenaam! Onze Klaas waar in z’n korte boks en troefde Tiene af die da wir nie òngedùrfd ha.

’t Grótste spektakel waar de Hooge Boome roete; unne fietspad die oe in unne spiraal gelèijelijk umhog brengt tot in de toppe van de beum. Zóiets han we nog noit beleefd. ’t Waar grif ’n fist um da te midde van dieje rust tussen al da gruun mee te make. Ongetwijfeld een van ons moiste fietstochte.

geschreven door: Bèt van Klaasse