062. Van laat-middeleeuwse origine

In het pand Hinthamerstraat 7 zijn nog elementen aanwezig van de oorspronkelijk in 1414 gebouwde woning. Foto: Josephine Peren

Het pand Hinthamerstraat 7 heeft een laat-middeleeuwse oorsprong. Volgens bouwhistoricus Ad van Drunen is het gebouwd rond 1414. Het bestaat uit een voor- en een iets breder en ouder achterhuis, die van elkaar gescheiden zijn door een brandmuur. Het voorhuis omvat vier niveaus: een kelder, een hoge begane grond, eerste verdieping, een zolder met borstwering. In de eerste helft van de 19e eeuw is de middeleeuwse voorgevel gewijzigd in een lijstgevel. Bovendien is het zadeldak aan de voorzijde voorzien van een wolfeind. In 1958 en 1984 is er inwendig flink verbouwd. Sinds maart 2005 staat het geregistreerd als gemeentelijk monument.

De 19e-eeuwse lijstgevel heeft een moderne pui, waarachter mogelijk oudere elementen zijn weggewerkt. De vensteropeningen op de eerste en de zolderverdieping zijn voorzien van anderhalfsteens strekse bogen. Op de verdieping bevinden zich drie 19e-eeuwse kozijnen, met kraalprofilering en toognagels. Op de zolderverdieping zijn drie moderne draairamen geplaatst in de originele 19e-eeuwse kozijnen, die met toognagels zijn verzekerd. De voorgevel wordt afgesloten met een moderne kroonlijst.

Het voorhuis heeft een laat-middeleeuwse, mogelijke 16e-eeuwse kelder. Oorspronkelijk had deze een tweebeukige opzet van twee in de lengterichting naast elkaar gelegen tongewelven, met een toegang vanaf de straatzijde. Deze tongewelven zijn in 1958 gesloopt en vervangen door een betondek. Boven de begane grond en de eerste verdieping van het voorhuis zijn de samengestelde balklagen mogelijk nog geheel of gedeeltelijk aanwezig. De kapconstructie boven het voorhuis bestaat uit twee eiken dekbalkjukken, waarboven een sporenkap. De moerbalken waarop de jukken oorspronkelijk gesteld waren, zijn verwijderd. Van het achterhuis zijn in 1958 zowel de samengestelde balklagen als de kapconstructie geheel dan wel gedeeltelijk vervangen. Zowel de linkerzijmuur als de rechterzijmuur heeft een laat-middeleeuwse oorsprong.