159. Van convent tot kloosterhotel

Op deze oude prentbriefkaart staat de tekst: Gesticht der Zoete Moeder, Muntel ’s-Bosch. Datering is onbekend.
Foto: Erfgoed ’s-Hertogenbosch nr. 0006520

Aan de Nemiusstraat 4 bevindt zich het vroegere klooster van ‘De zusters van Liefde van Schijndel’, bouwjaar 1928-29. Het is een ontwerp van de architect Hendrik Willem Valk, met stijlelementen van de Amsterdamse School. Het convent maakt tevens deel uit van een voormalig scholencomplex uit 1924 (Geldersedam 31-33). Aan de zuidzijde van het klooster (Nemiusstraat 2) sluit het aan een op een bejaardenpension, dat in 1935 ontwerpen werd. Aan de achterzijde werd het in de tachtiger jaren van de vorige eeuw uitgebreid met twee moderne aanbouwen.

Het klooster telt twee bouwlagen onder een samengesteld zadel- en schilddak. Het pand bestaat uit een langgerekte, geknikte vleugel. Aan de hofzijde is een vierzijdig gesloten uitbouw voor de kapel op de eerste verdieping. Boven de kapel is een dakruiter geplaatst. Onder het kloostergebouw bevindt zich een gangenstelsel met tal van kelderruimtes. Aan de voorzijde is een over bijna de gehele breedte van de gevel doorlopende dakkapel.

De geknikte voorgevel heeft in de hoek een hoger opgetrokken, door een topgevel afgesloten gevelpartij ter hoogte van de kapel. Met een natuurstenen kruis in de top. Ter hoogte van de kapel zijn drie lancetboogvormige vensters met glas-in-lood geplaatst. Links van de kapel is de hoofdingang, bestaande uit een portiek met houten luifel op bakstenen pijlers. Hierin zit een vleugeldeur met panelen. Boven het ingangsportaal bevindt zich, op een hoge sokkel, een natuurstenen Mariabeeld met kind op linkerarm. Achter de hoofdingang is een hal, met links hiervan het grote trappenhuis. Rechts van de kapel, ter hoogte van een klein trappenhuis, is een overhoeks geplaatste uitbouw met smalle, verticale vensters, waarin glas-in-lood. Geheel rechts, aansluitend op de voorgevel, is een bakstenen muur met rondboogpoort. De noordelijke kopgevel heeft in het midden een licht risalerende en hoger opgetrokken, door een kleine topgevel afgesloten middenpartij. In het midden hiervan een overhoeks geplaatste pilaster, met aan weerszijden kleine éénruits vensters.

In het interieur resteert nog een aantal authentieke elementen. Het trappenhuis en de gangen op de begane grond en verdieping hebben nog delen van de oorspronkelijke tegellambrisering en de houten balustrades met siersmeedwerk met Amsterdamse Schooldetaillering. Het klooster is april 2004 opgeheven. In 2010 is het pensionaat verbouwd tot wooneenheden voor jongeren (project Kamers met Kansen). Het klooster is in 2016 verbouwd tot kloosterhotel De Soete Moeder. Sinds mei 2001 staat het geregistreerd als rijksmonument.