Auteur: Ed Hupkens  Met dank aan de Werkgroep Toponymie, Kring Vrienden van 's-Hertogenbosch

De Jonge Voetboogstraat. Anno 1983. Foto: Afdeling Erfgoed nr. 0061911

De naam Jonge Voetboogstraat verwijst naar een van de vier schutterijen, waarvan er drie al vanaf de 14e eeuw in ’s-Hertogenbosch bekend waren. Een belangrijke taak was de verdediging van de stad, naast bestrijding van branden en hulpverlening bij rampen. De Schutterij van de Jonge Voetboog, ook wel De Jonge Schutse genoemd, werd rond 1424 gesticht. Zij droeg de zinspreuk ‘Fortes Fortuna Adiuvat’ (Het geluk helpt de Dapperen), de schutters schoten met de kruis- of voetboog. Elke schutterij had de beschikking over een eigen schietterrein, een bogaard, waar leden konden oefenen met hun wapens. De Jonge Schutters hadden even buiten de stadspoort, vlakbij de Kuipertjeswal, hun bogaard. Bij de eerste uitbreiding van de stad in de 14e eeuw kwamen de behuizingen van de schutters en het schietterrein midden in bebouwd gebied te liggen. De bogaard strekte zich uit vanaf de Vughterstraat tot aan de stadsmuur aan de Westwal. Eeuwenlang hebben schutters er met hun wapens geoefend. In 1510 smeedde meester-gieter Jan van Zeghen in de bogaard ons beroemde kanon met de naam Stuergewalt, meer bekend onder de naam Boze Griet. Aan de zuidkant, parallel aan de schuttersbogaard liep een weg, die later de straatnaam Achter de Bogaard kreeg. Tijdens de Franse Tijd (1795-1813) werden alle gilden successievelijk opgeheven. Op 13 februari 1799 besloten de Jonge Schutters zich te ontbinden, in 1803 kwam het schutterscomplex in handen van François Tret. Op de oudste kadastrale kaart (1832) is te zien, dat de bogaard toen achter nieuw gebouwde gevels was verdwenen.