Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Bossche Straten 2018

Ruudjes - V

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 
RuudVader
Mijn vader die heeft me het fietsen geleerd,
op ’n derdehands kar, zonder remmen.
Nadat ie elk bot in m’n lijf had bezeerd,
wees hij mij dan de kunst van het zwemmen.
Zo plaatste mijn pa me ook zonder pardon,
op ’n skateboard en op skippyballen.
Hij zorgde dat ik m’n tekort overwon,
liet me telkens weer opstaan, na ’t vallen.
Pa heeft me van kleuter tot kerel gesmeed,
en hij slaagde daarin ook, cum laude.
Maar ’t mooiste, ’t fijnste, wat ik van hem weet,
dat ie mij van muziek leerde houden.

Vakantie
Veertien dagen eigen baas,
eigenwijs mijn naam is haas
ook de wekker krijgt verlof,
zelfs de haan die doet alsof.
Reis je wel of niet zover,
of van huis uit her en der,
naar een berg- of polderland,
zie vooral de zonnekant.
Goeie reis en veel plezier,
voor elk mens en ieder dier,
ook al lacht de regenton,
achter wolken schijn de zon!

Vakantie
Dit jaar ga ik naar Notsofar,
ik moet het kunnen lopen.
‘kBen toch al niet zo’n reisminnaar,
verafschuw kaartjes kopen.
‘sNachts lig ik in m’n eigen nest,
slaap tot ‘n uur of ellef.
Gewone kost smaakt mij het best,
dus brouw ik alles zellef.
M’n email en m’n telefoon,
die ga ik uitbesteden.
Ik schep m’n eigen leefpatroon,
als Adam in z’n Eden.
Vakantie
Vakantieverkeer is iets anders,
dan iedere dag naar je baan.
Naar ‘t werk ben je nooit of hoogst zelden,
het onjuiste pad op gegaan.
Maar rijden, of vliegen, of varen,
Naar ’n onbestemd, onbekend doel
vergt ieder jaar van’t zelfvertrouwen,
en je tolerantie ’n boel.
Maar denk je: ’t zal mijn tijd wel duren,
Ik maak me geen ogenblik druk,
dan worden die weken vakantie,
‘n periodiek stuk geluk.

Vakantie
De scholen stromen leeg en de vakantieparken vol.
De rust daalt neer in alle klaslokalen,
Geen kind denkt nog aan school en zal de strengste studiebol,
z’n zwemslip uit de mottenballen halen.
Voor even is het strand beduidend voller dan de straat,
’n zegen voor de schaarse stoere blijver.
Die heeft nou voor zichzelf ’n parkeerplaats van formaat,
als extraatje voor z’n getoonde ijver.

Vakantietrammelant
De school is weer begonnen,
de moeders vieren feest.
Die gaan nu hoogtezonnen,
‘tis zwaar genoeg geweest.
Vakantie, zoveel weken,
maar niet voor d’arme moe,
voor wie die weken leken:
’n grenzeloos gedoe.
Zo’n school is toch ’n zegen
en niet alleen voor’t kroost.
Die weken vielen tegen,
maar nu komt dan de troost.

Van familie…..
Het lot leidt ons langs louche lanen,
bepaalt de hele levensloop,
langs hinkel-, honger-, hondenbanen,
door onze eigen biotoop,
met winnen, maar ook wel verliezen,
je oogst slechts, wat je zelf zaait,
je vrienden die je zelf kunt kiezen,
familie…die komt aangewaaid.

Verdriet
Velen voelen hun eigen verdriet,
meer dan de smart van ’n ander,
zien vaak zichzelf als de zielenpiet,
hun leed als de tegenstander,
bijten zich in hun ellende vast,
dat is niet zo bijster schrander,
want veel lichter wordt de last,
als jij ‘m draagt met elkander.

Verkoopbevordering
Als ’t goed lijkt, zal ‘t dat zijn,
ook al is’t geen stuiver waard.
Hoe meer nep, hoe schoner schijn,
allemaal doorgestoken kaart.
Mensen worden graag verlakt,
trappen in de domste foef.
Als je het maar slim verpakt .
Altijd tref je weer zo’n boef,
met ’n pientere handelsgeest,
voor de duivel nog niet bang.
Zo is het altijd geweest
en zo blijft het nog heel lang.

Verslaving
De een stopt niet met roken.
Twee blijft niet van de drank.
Drie stopt zich vol met eten.
Zegt: dan maar niet zo slank.
Een kan niet zonder spuiten.
De ander snuift maar door,
maar ’n leven zonder verslaafdheid,
daar ga en vecht ik voor.
Ik ben gestopt met roken
en drank is ook passé.
‘kBen na spuiten en na snuiven,
nu verslaafd aan de PC.

Verspilling
Wat geeft ‘n bedelaar om rozen,
of ‘n blinde om ‘n bril,
‘n begijn om minnekozen,
‘n moederoverste om de pil.
Wat is ‘n koelkast voor ’n neger,
als geen mens hem eten geeft,
‘n ladder voor ‘n schoorsteenveger,
als ie niks te vegen heeft.
Je geeft toch ook geen medicijnen,
aan een fris, gezond figuur,
zoiets is paarlen voor de zwijnen
goed waardeloos en ook nog duur.

Vers
Vers dat is lekker, ja vers is gezond
Vers dat zijn vlaaien die strelen je mond
Vers dat is groente, da’s fruit en da’s kaas
Halleve hanen en varrekenshaas

Vers
Vers is verstandig en voedzaam en fijn
Vers is verrukkelijk en goed voor je lijn
Vers dat is sparen met veel interrest
Vers uit het Versstraatje, Boterhoek, Best

Vers is aantrekkelijk en up to date
Vers is O.K. als je weet wat je eet
Vers dat is heerlijk en fris en piepjong
Net of ‘n engeltje piest op je tong.

Vers is verstandig

Vers dat is beter dan best buiten kijf
Vers: vitaminen voor leden en lijf
Vers zijn kadetjes en stol en croissant
Goulash, poularde en chateau briand.

Vers is verstandig

Verval
Alles kan, alles mag, niets is meer verboden.
Zwijnerij en kuiperij en ongastvrij zijn in.
Eigenbaat, domme haat dat is in de mode
Alles mag je zeggen nu en niks is er te min.
Al wat je belooft, mag je meteen vergeten
Schulden hoeven voortaan niet te worden afgedaan
Elk gevoel dat is tot op de draad versleten
Maar geen mens zal daarvoor bij zichzelf te rade gaan

Verval
Leeftijd is ’n cijfer,
bouwjaar ’n getal.
’t Gaat niet om de jaren,
maar om het verval.
Een die doet met tachtig,
wat ie vroeger deed.
Twee die toont met twintig,
aan heel ‘t lichaam sleet.
Hoe je toch kunt weten,
hoe ’t in feite zit,
is moeilijk, omdat dat
’t geheim is van de smid.

Verwondering
Ik sta verwonderd van de zon
en al die wentelende planeten .
Met aan dat hemelsblauw plafond
die schitterende sterrenketen
Ook snap ik niet dat ieder jaar,
opnieuw weer alles gaat ontluiken
en met verbazing kijk ik naar,
dat nieuwe groen daar aan de struiken .
En elke keer vraag ik me af ,
wie er toch zorgt voor al die zaken,
maar't meest van al toch sta ik paf,
dat ik dat alles mee mag maken.

Ik ben verwonderd dat de kou,
elk jaar opnieuw weer gaat verdwijnen,
dat met de lente dan al gauw,
ook weer de blaadjes gaan verschijnen
Dat ieder jaar van heind’ en ver,
van uit subtropische regionen,
toch al die vluchten vogels er,
zich steeds opnieuw weer gaan vertonen.
En elke keer vraag ik me af,
wie alles steeds weer laat ontwaken.
Maar ’t meest van al toch sta ik paf
dat ik dat alles mee mag maken.

Vingertaal
’k Ben al jaren aan’t proberen, de gebarentaal te leren,
maar ‘k heb moeite met accenten en met uitspraak.
Zelfs met voeten en met handen en m’n pols in alle standen,
krijgen woorden ’n onaangename nasmaak.
En gebruik ik dan m’n pinken, gaat de klemtoon anders klinken,
‘tis ‘n klus om hét onder de duim te krijgen.
Als ik denk; de buit is binnen, zorgt ’n handrem op m’n zinnen,
da’k toch maar beslis met mimen te gaan zwijgen.

Visioen
Bij ‘n vrouw als Sybil, vind ik alles wa ‘k wil,
want Sybil is voorzien van gemakken.
Is in veel dingen goed, veel meer dan je vermoedt,
ze kan koken en poetsen en bakken.
Zij heeft alles in huis, is op’t eerst gezicht kuis;
maar bedreven in mannen verwennen.
Doch sinds tijden in touw, kan ‘k zo’n droom van een vrouw,
in geen velden of wegen bekennen.

Vervloekt
Veel kan ik nogal velen,
ik ben niet zo gauw boos,
het kan me zelfs niet schelen,
al ben je laveloos,
maar ga je autorijden,
met drank teveel in’t lijf,
kan ik dat niet goed lijden
en vloek ik je stokstijf!

Volksdansen
’n Vrolijke weduwe, jong van gezicht,
met altijd de blik op de toekomst gericht,
die speurde naar mannen en joeg ze dan na
en vond er ook een naar haar goesting, weldra.

’n Kranige kerel had zij op het oog,
die strak in z’n vel zat en lenig bewoog.
Hij zong en hij danste, dat vond zij wel tof
en lispelde, toen hij haar vroeg: nou en of.

Ze brengen hun dagen met volksdansen door,
en vonden elkander bij ’t volksliedjeskoor.
Nu gaan ze door’t leven met klompen en kiel
en zingen en springen met hart en met ziel.

Volume
Met ’n hommel en ’n trommel
en wat muzikaal gestommel,
bracht het bandje voor de drommel,
Iets wat niemand van te voor ooit had gehoord.
Zeven muzikanten brouwden,
mysterieuze, eeuwenoude,
Oermuziek uit woeste wouden ,
klinkend of ’n hele stam werd uitgemoord.
Het kabaal dat bleef maar duren,
zeer tot wanhoop van de buren,
die de uitzichtloze uren,
smachtend wachtten op de laatste donderslag.
Niet één toontje ingetogen.
zoiets zou niet moeten mogen.
Waarom ze zoiets gedogen?
‘kWeet het al, wat dom, het was op donderdag.

Voor de lol
’n Echte artiest wordt nooit rijk,
die wil alleen maar lekker spelen.
‘tGeluid of de klankkleur van geld,
kan hem geen sakkerju schelen.
Hij speelt wat ie wil, niet wat moet
en houdt zich niet bezig met duiten.
Hij is niet van plan ’n verbond,
met pingping-mefisto te sluiten.

Voor niks…….
Het laatste wat voor niets is, is de zon,
haar opgang is voor noppes, vrij en gratis.
Die kosteloze, blakerende warmtebron,
ze koestert duurzaam, of ’t vroeg of laat is.
Maar hoe lang nog genieten we voor nop,
we blijven even in het duister tasten.
Nog viel het oog van Rutten er niet op,
maar straks gaat hij die stralen ook belasten.

Voornemens
Hoeveel voorgenomen plannen,
die met kerstmis zijn ontstaan,
goedbedoelde, hooggespannen,
zijn de mist al ingegaan?
Vrede, voorspoed bleef men wensen,
iedereen stond even stil
en je zag alleen maar mensen,
vol begrip en goede wil.
Doch het jaar was nog niet pleite,
‘t nieuwe nog niet ingeluid,
of de idealiteiten,
doofden als een kaarsvlam uit.

Vooruitzicht?
Ooit hing je hele toekomst af,
van wie je zoal kende,
van, wie jou ooit ’n biertje gaf
en wie jij ooit verwende,
maar facebook leerde mij en jou,
de hele wereld kennen,
nu moeten we wel zelf in touw,
en dat is even wennen.
Je kreeg er massa’s vrienden bij,
die jou hoog zullen prijzen,
maar in zo’n massamaatschappij,
moet je jezelf bewijzen.

Vrede
Als ik paus was zocht ik net als in’t begin,
twaalf gewone mensen met een leuk gezin.
Niet alleen maar blanken, fleur was geen bezwaar,
heel gewoon ‘n bontgekleurde vriendenschaar.
Daar flaneerde ik dan blij mee langs de straat,
lachend, zingend en we deden niemand kwaad,
maar ik ben geen paus, geen bisschop, geen pastoor,
hou het er maar op: dit feestje gaat niet door!

Vrede
Sint en Piet zijn met de stille trom gegaan,
decibellen roeriger was hun komen.
Kerst komt nu, ook daar is geen ontkomen aan,
weer ’n feest da‘s toch mooi meegenomen.
Gaan we voor de engeltjes in de stille nacht,
zingen we voor het kindeken met z’n allen,
of ligt de oplettendheid met alle macht,
bij de boom met blikkerende ballen?
Hopelijk geen jinglebells en rassenhaat,
smikkelen en veel overtolligheden,
maar gewoon de herdertjes in driekwartsmaat,
en voor iedereen een beetje vrede.

Vrede in je hart
Als het winterse haardvuur brandt
en de sneeuw legt ’n sprei op’t land,
als de kerstboom naar dennen geurt,
met z’n lichtjes de kamer kleurt,
wordt het eventjes stil, overal om je heen,
heel de wereld houdt de adem in.

Als de kerststal weer is bevolkt,
en de hemel nog dichtbewolkt
er ’n kindje geboren is,
nog geen engel te horen is,
staan de os en de ezel in de hoek van de stal,
en verwarmen het kind in de krib.

Als de kaarsjes dan branden gaan,
ook het vuur in de haard mag aan,
klinkt van ver weg ’n engelen lied,
is ’n wonder in het verschiet
dan is’t Kerstmis het feest van de vrede op aard,
in je leven, je huis en je hart.
Vreemde taal

Vreemde taal
Wat mankeert er aan de Nederlandse taal?
Waarom staan we toch dat buitenlands te blaten?
Straks kan niemand in z’n moedertaal nog praten,
hoor j’ alleen nog maar dat vreemd gekoeterwaal.

Waarom zijn we met ons taaltje niet tevree
en gebruiken we toch al die vreemde woorden,
die we vroeger van ons pa en ma nooit hoorden?
Als je nu niet vreemd praat tel je niet meer mee.

Vreemd is in
Nu ik ouder werd dan ik vroeger dacht te worden
en ik krijg er steeds maar weer ’n jaartje bij,
let ik meer op de schreeuwende reclameborden,
het bewijs van de consumptiemaatschappij.
Vroeger stond er op die paar winkels: Hegge kapper,
bakker Meulengraaf, of Neggers paardensmid.
Varkensslager Vogels, of Swinkels ketellapper,
heden is boodschappen doen ’n puzzelrit.
Healthshop, Body coaching, Empire rekwisieten ,
Aqua drolics, Belle Arti en Maw B.V..
Als ontraadselbezigheid is het vast genieten,
maar Readshop, Bread en Beeb, dan zeg ik: tabee!

Vreugde
Vreugde, toegift van de goden,
ruggensteuntje van ’t lot,
zonder scepsis aangeboden,
door ’n goeie, gulle God,
om de sores te verdragen,
de decepties van’t bestaan,
vreugde al is het bij vlagen,
doet verdriet in rook opgaan.
Blijdschap, juist onaangediende,
is een sein van gunstig tij,
deel ‘t genoegen met je vrinden,
want dan ben je dubbel blij.

Vriendschap
Dun gezaaid zijn alle zaken,
waar je niets voor hoeft te doen,
harde noten moet je kraken,
voor je zuurverdiende poen.
Overal moet je betalen,
niks is er geheel voor niets
en iets zomaar af te halen,,
kost de meeste tijd wel iets.
Vals verdeeld zijn kapitalen,
weinigen zijn welgesteld,
gratis slechts zijn zonnestralen,
en ook vriendschap eist geen geld.

Vrijaf
Zomervakantie is één grote file,
‘k telde op één dag zo'n tweeduizend wielen.
Stranden bedekt met geteisterde lijven,
van ’n heel volk wat niet thuis wilde blijven.
Brabant is maanden 'n mopperende massa,
duwend en dringend in rij voor 'n kassa.
Snakkend naar frisdrank of hongerend naar frieten,
hunkerend om van ‘n pul pils te genieten.
Wachtend voor d'overweg of voor ’n sluis,
als ik toch wachten moet wacht ik wel thuis.

Vrij willig
Knuffelen doe je gauw te weinig,
kroelen, knuffelen kan geen kwaad.
Onberoerd word je chagrijnig,
knuffel dus met regelmaat.
Deerniswekkend is’t met name,
voor de sul die’t kroelen laat
en ook voor de kuise dame,
die als maagd de kist in gaat.

Vrijwilliger
’n Maatschappij zonder vrijwilligers,
stond onomkeerbaar op z’n kop,
die werd met de dag hulpelozer,
en kwam er nooit meer bovenop.
’n Sportclub is niet voor te stellen
waar ‘t steuntje in de rug ontbrak
en ook bij veel verzorgingshuizen,
van hetzelfde laken ’n pak.
Voor de hedendaagse wereld,
werd het gemis ’n flinke dreun,
ook scholen en verenigingen,
kunnen niet zonder ruggensteun.

VVN
Hoe leid je al dat blik in goede banen?
Hoe houd je zoveel wielen in het spoor?
Je zou je somtijds in ’n jungle wanen,
want iedereen heeft haast en gaat ervoor.
Maar veiligheid zit niet in winterbanden,
niet in ’n blaaspijpje, vergeet het maar.
Nee, veilig rijden heb je zelf in handen:
toon wat respect en achting voor elkaar!

© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - donderdag 28 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard