week 9 -2014

Wij moegen al veurpruuve van de Zeeverdursaovend in d'n Birrekaol. D'n aovend sti in 't teeke van 't Circus. Ons Bèt waar verguld dur de ontvangst mi koffie èn krintemik. D'n hèrd zaat vol. We kreege tonpraot te heure van de ervare plòtseleke stèrre die onder de name Stien, Annechien èn ZorgSissie schuil gonge, mar ok de Klusjesman, Ursula èn De Vis bliezen in de bus. Wij zen op de haand van buuts worrin de plòtseleke zake òn de kaak gesteld worre èn daorin scoorde de leste heel goewd. Ons vrouw von dè d'r somteds te veul aauw moppe verteld wiere, mar de ons hi natuurlek hèndig lulle. Stien en Annechien zonge gelukkig ok, want anders ha de muziek enkelt van Johnny & Anita, de Springdinger, de Hofkapèl èn de Slager moete komme. D'r ware tussendeur 'sportieve' acts van De Elastieka's èn Net nie èn die Elastieka's ware wèl 't hogtepunt van d'n aovend. Mi ongeleuflek gemak wiere d'r hogstandjes op 't toneel gezet, worbé de zaol d'n òjem inhiel èn van verbazing zaat te bekomme. In d'n Dùrpshèrd hen ze de theateropstelling èn 't viel nie mee um in de pauze òn 'n pilske te komme, want daorvur moeste ok nog muntjes koope. Gelukkig waar de onderbreeking mi goeien buurt vlot gepasseerd èn zate we al gaauw in de twidde helft van 't programma dè vurbé vloog. "Unne goeie prins èn adjudant," stelde de ons nò afloop tevreeje vaast. Ze ha 'ne mooien aovend gehad èn waar nog in unnen buut veurgekomme. Ze ha 'n 'decoratie' van de prins gekreege: "d'n beer gò los!" (Ok bé't Jeugdzeevere is ze trouws al onderwèrp van gesprèk geweest...) Ze ha nog wèl unne prijs wille lotere, mar ge kost alles nie hebbe... D'n Blaowen Beer ha de zake wir goewd vur mekare. Op zòtterdag moesse we in 't Ujes Ròdhuis de bijeenkomst van de Knoergoei Brabanders òn mekare praote. De neije Knoergoeie die onthòld wier, waar niemes minder ès Guus Meeuwis. Wij make die zittinge al zón twentig jaor mee, umdè we ok oit tot Knoergoeie verkoze zen èn alle eerbenoemde worre vur 't jaorfist verzocht. Zódoende zitte daor Gerrit Braks, Theo Meijer, Gerard Rooijakkers, Léon van Liebergen, René Bastiaanse, Peer Swinkels, Frits van Eerd, Lya de Haas, Addy van de Krommenacker èn Wim Dik um de neije knoergoeie welkom te hèite. 't Is arighèid um al dè volk wir te ontmoete èn z'n zegje te heure doen. Natuurlek ontbreek 't nie òn goei eete èn drinke. D'r kùmt veul humor op de proppe, want ze zen goewd van de tongriem gesneeje. We herdenke de knoergoei die d'r nie mer zen; Jan Bluijssen, Ad de Laat, Nol van Roessel, Cor Das, Steef Eijkelenburg èn Willem Iven. Teege d'n aovend geuget deur nor Markant vur de Pronkzitting worrin de Knoergoeie gehuldigd wordt èn ik moet zegge dè Guus mi 'n groote G geweldig vur d'n dag kwaamp. Denkelek hen we nog noit zón lèkker sfeertje gehad èn dè kwaamp zeeker ok dur de prachtige liedjes die Guus èiges mi de Ujese Big Band vertolkte èn worbé alles meezong. Guus is 'n èchte Brabantse stèr zonder kapsones. De Knoerisse han Andy Marcelissen, Dirk Kouwenberg en Rob Scheepers ès tonpraoters. In Uje zit 't gelijk in Rijnlandopstelling òn lang toffels èn wordt 'r volop gedronke onder de veurstelling, mar alles is onder kontrole. Wij dinne midde in de naacht eindelek trug èn zate nog flink nao te geniete... Toen Ant hier onderlest op de koffie waar, vroeg ze: "Wè zón ze mi de karneval dees jaor òn de kaak stelle?" Daor wiese wij zó gaauw gin antwoord op. "De verbreejing van de knaal of zoo," docht ons Bèt, "of 't wit klóster van Tibosch, of de zùrg...?" "Vur Oeteldonk weete wij 't wèl," riep Tien, "daor geuget natuurlek wir over die brugge: Bartebrug of Ponte Palazzo... of de put op de mèrt." "Ja, dè's bekant nèt zó vurspelbaar ès dè d'n optocht in Maastricht deeze keer veul over Onno Hoes zal gaon," zin ik eevenaf. "Dalek wordt ons Brabantse taol wir op veul plòtse verminkt," mèldde ons vrouw innins èn ze verwees nor 't verslag van d'n Oetelstoet op d'n tillevizie van de vurgende vastelaovend. "Diejen bank, dieje sport, dieje koets, diejen brug, d'n mèrt, d'n boerderij... Bosch is heel hèndig te leere; daor hen ze schijnbaar enkelt manneleke woorde. Ge plòtst gewoon overal unne manneleke vùrm veur èn 't is Bosch!" Ze ha wèl gelijk, moes ik heur meejgeeve; ik ha de verslaggeever van Boschtion zèlfs over unne vrouw, unnen deur, unne taol èn unne koei heure praote. Toen Tien èn Ant nèt vertrokke ware, laas ik in onze krant dè d'r hier in Balkum planne ware vur D'n Durpsschuur...! Daor zakte m'n boks van af!

geschreven door: Klaas van Bètte