Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2014 (Cor Swanenberg)

Goei planne

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

week 52 -2014

CorSkl2Nou kwaam Dorruske pas op de proppe mi 'n vraog wor ik toch wèl bleij mi waar, ok al vent ons Bèt dè 'n hil onderneeming. Dorruske is nou al bekant zestien èn kan goewd leere. Hij ha al zóveul geheurd èn geleeze over d'n Engelse kèrstsfeer dè-t-ie die ok wèl 's gèire zó meemake. Of opa èn oma dè nie kosse reegele... Nou gò ik zèlf nogal gèire nor Engeland, dus wè dè betrèft, schoot ie bé men midden in de roos. Ik waar d'r zó goewd over te spreeke dè'k zin: "Prima, dan kregde gé van ons de reis òngebòje èn dan mag Albèrtje van twèilef ok mee." Ons Bèt keek 'n bietje bedonderd, toen ze dè hurde, mar ze moes d'r mar òn wenne, docht ik. "Oma gi mee èn ès ze nie zó wijd loope kan, moet ze mar in 'n pub of 'n muzeum op ons waachte," goide-n-ik d'r nog assertief aachteròn. Ik ha veul teegewend verwaacht, mar d'r kwaamp niks. "Ja," zin ze nò 'n welleke, "nou kunne we't nog èn 't is toch ok harstikke bizunder um mi oew klèinkeijnder nog op pad te kunne. Ès die Bèlze nou dalek de zaak mar nie bedèrve mi d'r stakinge..." Daor ha'k nog nie bé stilgestaon, mar ik ha de kneup mee durgehakt èn bé Efkes weg nor 'n por daag Londen gezocht. Gevonde! 't Waar wèl duur, mar allee, beloofd is beloofd èn we leeve mar inne keer, docht ik bé m'n èige. Van d'n andere kant zie'k 'r ok wèl teegenop, want vur aauw minse nèt ès wij zal 't veul loope worre. Ons Bèt zit mar te hope dè't gin kaoi weer zal zen, mar ze hi d'ren bontjas èn d'r birremuts al opgezocht. Ze kan dalek zoo ònsluite bé d'n Engelse wacht in Whitehall...

Dus nou zen de oudste jong van ons Mrietje d'r èigen òn 't veurberèije vur unnen uitstap mi opa's èn oma's nor d'n hoofdstad van Engeland. Ja, Tieske mag nie mee. Die is nog te jong èn moet mar hope dè zen grótouwers nog wè langer gènkig bleijve. 't Zal d'r veul van afhange hoe de reis mi vierre deeze keer bevalt, natuurlek.

Toen Tien èn Ant hier ònkwame èn hurde van ons veurnimme, ware ze wèl onder d'n indruk. "Dè gullie dè zoomar doet," zin Ant mi bewondering. "Ik tel 't eigelek wèinig dè ge daorheene doet zonder ons mee te vraoge," greens Tien d'r aachteròn. Mar hij trok al gaauwèchtig bè, want Vorstenbossche Boys han wir gewonne èn uit in de Mòskant nog wèl!

Ons Bèt kwaamp mi 't nijts dè ze hier op de abdeij in Heezik, wor 't vruger nog zwart zaag van de withirre, gin neij monnike mar wèl neij Norbertijnebier gòn make. Daor keek Vorstenbosch van op. Daorvan han zèllie niks meegekreege. "Jawèl," wies ons vrouw zeeker, "d'n abt heeget èiges bekend gemakt. D'r kùmt Heeziks abdeijbier!" "Dan denk, dè d'r toch zoo meer monnike kommen ok," laachde-n-ik, "ik wed dè Tien dalek aachtermekare wil intreeje." "Mar dan moet ie men toch meenimme," riep Ant strijdvaardig, "ik zal daor wèl vur moeder overste speule." "Nee, dè zal nie gaon," brocht ons Bèt d'r teegenin, "de withirre wille gin vròllie um hullie te regeere. Daorvur hen ze èiges unnen abt gekoze." "Dan wordt ons Ant toch abdis," besloot Tien.

"Ze denke dè de kommende zommer 't uurste Abdeijbier van Bèrne al te koop kùmt èn daormi zó dan 'n heel aauw tradisie hersteld worre, want dè bier braauwe dinne de withirre honderde jorre geleejen al." Alleman keek men òn. Ze han nie verwaacht dè'k 'r zóveul van wies. "'t Bier wordt vurloopig nog nie op de abdeij gebraauwe, mar 't kùmt daor wèl te liggen um te rijpe," zin ik 'r nog tèinenòn. "Ja ja, rijpe," bromde Tien, "èn gé mènt dè't daorvur de kans kreg mi al die withirre!" "Och man, d'r zen d'r nou mar 'n por mir," snèpte de ons.

We kreegen 't over de planne rond de Kèrstdaag. Tien èn Ant zón wir veul kaarte, dochte ze, ok zeeker van 't aauw in 't neij, mar mi de Kèrsemis zèlf zón ze nor 'n konsèrt gaon èn dè beloofde hil wè. Daor ware heel bekende zangers bé die ès solist optraaje èn de knapste van gelijk waar d'n oudste van 't gezelschap. Dieje mins kos alles zinge; operettes, aria's èn ballades, wies Ant te mèlde. Èn Tien hukte mee in: "Hij is al 85 èn zingt de stèrre nog van d'n himmel! Hij kent de stukke gelijk ùit z'nen bloote kop. Wij hen 'm vurrig jaor nog geheurd mi 'n moeilek stuk ùit de Floddergeist! Ongeleuflek dè-t-ie dè gelijk kan onthaauwe èn himmòl in 't Duits nog wèl..!"

Ons Bèt èn ik wiere d'r stil van. Nee, daor kosse wij nie teegenop. "Nò Londe haauwe wij 't hier mar op kneijnt èn veul leeze èn misschien wè wandele mi d'n hond," zin ik afrondend.

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - donderdag 28 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard