week 26 -2014

Van de week is hier wir 'n ikhórrentje dood gereeje èn dè veijnen ons Bèt èn ikke heel triest. Die beesjes komme b'ons alle jorre kèrse, kastane èn note weghaole èn dè zen eigelek de innigste diefkes die we gèire zien. Worrum hen wij nou unnen heekel òn al die vogels die hier fruit komme strietse èn zien wij d'n ikhórre dè gèire doen? Dè kùmt, umdè dieje pluimstart d'r 'n prachtige veurstelling van makt, denk ik. Zón klimmerke kùmt zó sierlek van boom nor boom gespronge èn ès ie dan in onze kèrselaar is ònbeland, li-t-ie z'ne start mooi op z'ne rug èn gi daor op z'n gemak in z'n èige schaduw zitte peuzele. 't Is zón schón gezicht zón sierlek beesje mi 'n kèrs tusse z'n hèndjes te zien zitte snoepe! Dè's hil anders ès bé de vogels. Die kaauwe, kóldùive, morkolve, malders èn lijsters plukke mi geweld èn nimme de vruchte mee um ze erres buiten 't zicht kapot te pikke. Wij veijnen 't prachtig ès de rooien ikhórre hier d'n boom in zweeft. D'n innege die d'r niks van kan veele, is onzen hond. Die moet me toch te keer gaon ès ie d'n haorige kèrsendief ontdekt! 't Is wèl zoo dè onze Nillus al 'n dagske ouwer wordt èn al dikzat nie mer zie wè d'r bove z'ne kop gebeurt.

Mar nou is hier in tien jaor ted al de zeuvenden ikhórre doodgereeje. Dè kùmt, umdè die beesjes van Zeldezate èn de Kneijndebuskes af dist op komme. Ze moete hier de weg over èn alle aauw beum hen ze unnen ted trug mi die zóggenaamde wegverbeeteringe gerùimd. De bumkes die d'r nou stòn rake mekare bove nog in gin tien jaor. 't Ziet 'r dus somber ùit vur de rooie pluimstart. Dùrrum docht ik zoo dè d'r in de dierrewirreld al nèt zó goewd diskriminasie is ès bé de minse. Worrum zen d'r vur tonne dassetunnels gemakt, mar nerres gin oversteekbrugge vur ikhórres!? Toen ik ons Bèt inlichtte over men diepe gedachtes, riep ze: "Ik zal 's nor de Parteij vur de Dierre schreijve! Kunne die d'r èigen ok wir erres druk over make."

Ik denk nie dè ze d'r belofte waor makt, want 't klonk nogal schamper.

Tien èn Ant kwame zoowès gebrùikelek op d'n buurt. Ze ware goewd te spreeke geweest over Lieshout wor ze mi de fiets nor toe ware gegaon, zoowès beloofd. Wè'n weer ha dè dialektefestival op uurste Pinksterdag toch wir gehad. 't Waar dan wèl èrg wèrm geweest, mar toch ok harstikke mooi... "Èn daor is nog lichelek bier zat, ok," vulde Tien òn.

We han ons agènda's mar 's neeve mekare geleed, want we moesse van de zommer zeeker nog 's 'n por daag langs de kust zien te fietse. "Natuurlek moete we ok nog wèl unne zondag nor Mieke Vingerhoeds in Orskot, mar dè laote we gewoon van 't weer afhange," mènde Ant. "Dè doen we alleen ès diejen Tinus nie mer mi z'n korte boks opdraaft," zin ons Bèt streijlek.

"Èn in Septèmber kùmt ie ok wir," brocht ik tussembèije. Alleman wies dè'k de neef van ons vrouw bedoelde die zestig jaor geleeje vanùit Skeijndel emigreerde nor de States. "Ja, dè's mooi, want dan hen we gegarandeerd wir veul schik, mar uurst moete wij dan ons reisje nor de kust gemakt hebbe," docht Ant. "D'r zen wir aanbiedinge zat. 'n Por daag in 'n hotelleke hoeft amper honderd euro's per stel te koste," wies ons Bèt te mèlde èn um dè te illustreere liet ze wè kranteknipsels op toffel valle. "Lót ons mar 's gaon vur Zoetermeer," bromde Tien, "daor zen we nog noit geweest." "We zen d'r durheene gekomme ès we nor D'n Haag of Scheeveninge reeje. De plòts zèlf stelt nie zó veul veur, mèin ik. Vurral kantoorgebouwe, geleuf ik," droeg de ons bé.

"Mar ge zit vlak bé de kust èn d'r schent unne prachtige fietspad te zen vanaf Kijkduin richting Monster die hillemòl bovenover lupt."

"Dan zulle we mar 's vur Zuid-Holland gaon, want we zen al vort dik genog in Castricum, Egmond, Bèrgen, Scoorl, Pette èn Den Helder geweest," stelde Tien vaast. "Dè hi anders nog noit vervild," vond ons vrouw. "'t Belooft wir unne mooie zommer te worre," konstateerde Ant tevreeje. "Ja," knikte ons Bèt, "mar gullie het ok beloofd dè we nog unne keer nor Hèrperduin èn de Drie Stèrre in Deme doen." "Beloofd, beloofd," mopperde-n-ik, "hij hi ok wir beloofd dè-t-ie unne keer zó hèlpe mi dè hegknippe hier, mar hij hi alle kirres 'n aander smoesje, de klippel. Nou begint de zaak hier veur al vort ùit te zakke." "Mar dè kùmt vurral dur al die stom gravereij vur de neij wòtter- èn gasleiding," greens ons vrouw d'r aachteròn.

geschreven door: Klaas van Bètte