week 25 -2014

Ze zen hier van de week begonne mi d'n ònleg van de neij leidinge vur wòtter èn gas èn dè hebbe we geweete! 't Waar op mòndaggemèirege al mee raak. D'r wier um aacht uurre flink op ons vurdeur gebonkt (want wij hen unne klopper èn gin bèl). D'r ston d'r inne in geelen overal die tot z'n spijt moes komme zegge dè ze krèk de aauw leidinge van wòtter èn gas kapotgetrokke han. Hij moes nou efkes ons gas af komme sluite...

Ons Bèt èn ikke waar d'r niks bleij mi. Mi slaoperige koppe zate wij 't te beleije. Ons vrouw gonk nor buite um de krant ùit de bus te haole. Toen ze binnekwaamp, zin ze: "Ik denk dè't unnen hoop Polen of zóiets zen, want ik verstò d'r niks af ès zèllie teege mekare praote."

Nò 'n half uur kwaamp de geelen overal wir òn de deur. 't Gas kos wir ope èn hij zó efkes ons verwèrming opnijt opstarte... Ons vrouw begos mee te vertelle dè ze buitelanders geheurd mènde te hebbe èn moes weete of ze dè goewd ingeschat ha. "Ja," zin de mins in 't geel, "d'r zen d'r wèl 'n por ùit Nuland èn Geffe bé, die nie zó sjarmant praote, mar de miste komme toch hier ùit de buurt!" Ik keek bedénkelek nor ons beeter helft. Zé hurt dus ècht vort heel slècht...

't Ha hil wè in, vurdè ons verwèrming wir drèijde. Ik ha 't bad bekant òllong vol èn nog waar d'r ginne graad wèrm wòtter te bespeure. De mins bèlde van èrremoei nor 't hoofdkantoor èn kreeg daor te heure dè't òn de gasreegelaar in de meeterkaast moes ligge. Hij drèijde daor de zaak ope èn nò unne flinke plof kwaamp 'r unnnen hoop gaslucht ons kamer in. Hij trug nor de verwèrmingskittel èn ik nor 't bad èn jawèl, nou wier ons wòtter eindelek wèrm! Buite zaag ik dè ons bloeiende klaprooze èn allyssum gesneuveld waren onder 't graafgeweld. De geelen overal vroeg of we d'n auto vandaag nóddig han, want dan moesse we'm buite d'n inrit zette. Ja, ons Bèt moes natuurlek nog op rèts, liet ik weete èn ik zetten onzen blommewage vast langs de weg.

Toen ik nor binne liep, zaag ik tot m'n èrgernis dè 't graafmesien mi z'nen ùitlaot ok nog 'n por groote gaoter in d'n boog van ons hofheg gebrand ha. "Tjuu," docht ik, "dè duurt jorre vurdè't wir oit gif is. Mar ge kunt daorover toch mar slècht gòn soelieje bé dè werkvolk..."

Toen ik binne waar, wó'k nor KPN bèlle, mar ons vaaste tillefoon waar zó dood ès unne pier! Dan mar mobiel. "Ja, een lijn waar kapotgetrokke. Ze zón die vandaag nog repareere." "Tjuu nog, wè'n gedonder allemòl!" klaagde ons vrouw èn daor wier ik ok al nie vroleker af.

Gelukkig kwaamp Vorstenbosch hier òn mi goei zin. Ze han onder de kannidasse deur nor hier gefietst. ""t Waar nèt ès in die boeke van 'Eeuwig zinge de bosse', glom Ant tevreeje. Tien waar nogal stil èn toen ik daor iets af zin, riep z'n vrouw: "'t is 'm ok mar geraoien ok, want hij hi hil de week wir loope te maauwe!" Daor wón wij meer af weete, natuurlek. "Oo, ha-t-ie 't wir 's verklót?" hùrkte de ons greeg. "Ja, ammòl van dè klèinzirrig gesèmmel; hij vuul 't alt zó wijd ònkomme... 'Dan gò vergimme nor d'n dokter,' ha'k gegreenze."

Hij waar dus nor d'n huisarts geweest èn daor ha-t-ie gevraogd: "Dokter, wè zó men nou toch mankeere?" "Niks," ha de geneesheer mee gezeed, "gé het alle kwaolen al!" Kik, diejen arts kende z'n pappenheimers. Mar Tien wógget hier gaauw erres anders over hebbe èn nò 'n slukske koffie vertelde-n-ie van hulliejen buurman die zó zuinig waar dè ge d'r ziek af wiert. "Hij is zó zuinig... Ès ie z'ne jas nor de stoomereij duu, daowt ie nog gaauw 'n por sokken in de tèsse! 't Is wèl heel èrg mi hum; hij lót z'n dochter tippele um z'ne zoon theologie te kunne laote studeere."

Ja, daor kosse wij nie teegenop ...

"Over buurlùi gesproke," begos ik, "vruuger wónde b'ons op de hèij d'n birboer. Hij hiel unnen bok, unne vèrkesbeer èn ie din in bromóllie èn dan kunde vanweeges de stank 't beste mar midden op de hèij gòn zitte. Op unnen aovend riep d'n hòstigen birboer teege z'n wefke: 'We kreijgen onweer; doede gé de jong nor bed, dan nèij ik de gèit op stal!' Kik, dè waar ok zónne sjarmante klippel." Tien naam 't over èn verraoide dè Ant pas ha gevraogd: "Hedde gé oit bé aander vrouwe geslaope?" Hij ha geantwoord: "Nee, slaope doe'k alleen mar bé aow!"

Ons vrouw moes nog efkes stuiten over de veurstelling van Nijntje in d'n Dùrpshèrd. "Zó schón al die klèinmanne in zónne vollen hèrd èn dè die jong nou al zó goewd kosse speulen èn danse!"

geschreven door: Klaas van Bètte