week 33 -2015

Ik din zówès alle mèires mi onzen hond rond. Toen ik thuiskwaamp, riep ons Bèt: ‘Wè hedde gé geluk gehad!’ ‘Worrum?’ ‘Nou hier ston d’r krèk inne van de geminte te greijnze dè ons heg veulste wijd over de stoep hengt èn dètter gesnoeid moet worre.’ ‘Ja, dieje mins hi gelijk,’ gaaf ik toe, ‘mar hedde ok verteld van de snoeibelofte van ‘Kom op teege kanker’?’ Taxussnoei hi al in juni beloofd ons heg te komme knippe, zoodè ’t snoeisel verwerkt kan worre in middele teege kanker. Ze hen d’r nie bé gezeed, wanneer ze persies komme èn ik ben nò twee mònd waachte vort zó wijd dè’k heb laote weete dè’t nò half augustus nie mer hoeft, umdè’k ’t dan èiges (of liever same mi Tiene) gò doen. We hurde niks van Taxussnoei èn we zate al dik in de leste zommermònd. Dùrrum is Tien vurrige week begonne òn ons heg opzèij. ’t Waar snikheet èn eigelek gin doen, mar ’t waar ok hard nóddig. Ik heb ’r alle jorre alleen op ligge knaauwe, mar nou ben ik vort bleij mi alle hulp die ik kan kreijge. Ondanks de tropiese hèt ston Tien hier um aacht uurre òn de deur in korte boks èn honkbalpèt. Ik moes nor D’n Bosch op kontrole. ’t Zó men benieuwe hoe lang Vorstenbosch ’t zó volhaauwe…
Toen ik um half elf trug waar, zaag ik dè-t-ie grif goewd deurgewerkt ha. De zeijkant ha-t-ie ’n hil èind gehad. Umdè-t-ie op ons verzoek hard gesnoeid ha, laag ’r veul afval. Tien ston mi ontbloot bovelijf te blinke in de zon. Ik gonk mee òn ’t rùime, mar toen ik unne kreugen of vier verplòtst ha nor onze komposthoop, vuulde-n-ik hoe onbarmhartig de zon brandde. Ik zwitte m’n èige kepot. Ruste dus! Tien ok. Hij vertelde in de gauwighèid dètter smèires al innen ùit de buurt geweest waar die ha gezeed dè-t-ie mar ’s goewd z’n best moes doen, want d’r waar al veijf jaor niks òn gedaon. Ik wies mee wèlke lulkloot ’t betrof. Die hi men noit zien zweete bé m’n snoeiwèrk, want ès ik begos te heuve, zaat hij al op de tènnisbaon. Ik wier wèl tèij over de leuge. Tien moes opschùppe over ’t vrouwvolk dè hum beezig zaag èn stopte. Hij wies nie of ze onder d’n indruk ware van z’n wèrk of z’nen ‘impozante fysiek’! (Sens ie de puuzel in de krant invult, gebrùikt ie soms woorde, wor ge gewoon van verschiet…!)
Nò d’n eete zó Tien de zaak oprùime èn dan wó-t-ie vur de vurkant de neij week trugkomme. Vur de flaowekul zin ik: ‘Twee kirres unnen tuinman! Witte wèl wè dè kost!?’
Umdè ik himmòl afgebrand waar, kwaamp Ant, die mi ons Bèt binne doende waar, Tiene hèlpe mi oprùime… Toen dè karwèij geklaord waar, ha Tien z’n pilske dik verdiend, ok al moet ie lijne. ‘Nog ’n por van zón hegge mi dees weer èn oewen buik is weg,’ plaogde-n-ik. Ant èn Tien vertrokke èn ik din nor buite um ’t wèrk te bewondere. Sti daor onzen buurman. ‘Diejen hegknipper kan zeeker nie goewd krom,’ zin ie streijlek. Tien ha d’n onderkant van ons heg opzeij nie overal gerakt; d’r stake onderòn wè takke over ’t trottwaar, mar dè zaagde pas, nòdè d’n afval gerùimd waar. ‘’n Klèinighèidje blefde haauwe,’ reageerde-n-ik. ‘Mi zón vrouweleke hulp d’rbé ha-j-ik ok wèl wille komme hèlpe,’ klonk ’t onverwaachs. God, docht ik, dè ha Ant nou ’s moete heure!
(Nou hoop ik mar dè dees stukske d’r in Vorstenbosch nie in sti, want ge weet ’t nie mi die zommeredities. Ons vriende zen gaauw gerakt èn ’t velt teegeworrig nie mee um vertraowde hulp òn te komme. Èn ’t is nie zoo, dè ge moet denke dè Tien hier ècht vur niks kùmt hèlpe.)
D’r waar beloofd dè-t-ie over ’n week trug zó komme. Ikke saoves d’n boog vast appelvreij gemakt, want d’r honge d’r veul over. Ik wó ’t zjoernaal van zes uurre zien, gi de tillefoon... 'Taxus tegen kanker'... Of ik m’n heg nog wó laote snoeie? Wanneer? 'Noe!' ’t Waar ginne Neederlander die’k òn de lijn ha. Ik kos ’t nie geleuve. Mar ja, lót mar komme dan…
Efkes lòtter ston d’r hier ’n witte bus mi Bèls nummerbord èn ’t opschrift 'Snoei de kanker'. Twee muug manne die gebroke Duits sprake, gonge òn de gang. Ze rolden doeken ùit onder de heg, kwame mi twee moterscheere in ’t geweer èn nò ’n ketier waar de heg geschorren èn gerùimd! 'Danke' èn weg! D’n boog han ze nie gedaon, die han ze vur Tiene laote staon. Die zal arig opkeijke. Mar Gratis Taxussnoei besti ècht..! Zó de geminte nou nog iets weete..?

geschreven door: Klaas van Bètte