Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2015 (Cor Swanenberg)

Wirbarstig

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

week 45 -2015

CorSkl2Ons Bèt hoefde de vuilesbak mar unne meeter te verreije um die òn de weg te zette. Ik ha de zakke plastic ok al klaor gezet. Toen ze mi de krant binnekwaamp, zin ze: ‘Onze vuilesbak waar nie òlling vol. Die zakke plastic kosse d’r hèndig bé èn die he’k ’r mar mee ingedaowd.’ ‘Ja nèt, zoo heeget nog ’s zin um d’n afval te schèije,’ greens ik teegen ons doka.
Ons Bèt moes nor ’t gemintehuis vur ’n neij pas. Ik gonk mee, want ’t waar fietsweer. We zate in die groote leeg hal te waachte tot de ons nor ’n lokèt moeg komme. Heur nummer moes uurst op ’t scherm te zien zen, want ’t is vort krèk ès in ’t ziekenhuis. Ons vrouw wordt daor al mee kriegelig van èn moes nor de plee. Toen ze eindelijk òn de burt waar, veerde ze op èn din rap in de richting van de balie, mar daor kwaamp innins ’n durske aachter ’n deur ùit èn die kètste teege ons beeter helft op. ’t Waar ’n boezembotsing um zoomar ’s te zegge. ’t Gemintehuis schudde efkes op z’n grondveste, toen ons Bèt èn dè topzwaor amtenarèske mekare frontaal troffe. Gelukkig viel ’t goewd ùit èn eigelek waar dè ok wèl loogies, want ’t waar gewoon bumper teege bumper. Ge hurde innins wèl hil de hal giere èn giebele!
Ik moes nogal lang waachte èn somteds kreg ik dan van die onverwaachse gedachtes. Innins kwaamp me ’n ùitspraak van ons Bèt vur de geest: ‘Ès ge getraowd bent, hedde unnen echtgenoot en dan bende dus noit keijnderloos…!’ Die moete we toch ’s òn Tiene vertelle, want die zal wèl òn hum besteed zen. Hij is de lesten ted zó keijnderèchtig èn zwaor op de haand… ’t Is z’n èige schuld natuurlek. Z’n verwaandighèid hattem z’ne kop wèl kunne koste. Wè wil ’t geval: Tien hi al ’nen hillen ted laast van depressies èn ès de blaoier beginne te valle wordt ’r dè dik nie beeter op. Hij hi daor pille vur gekreege èn ok nog lichttherapie of zówiets. Daor moet ie dan de winter mi deur zien te komme. Mar mi dieje kaauwen oktoober is ie al ’n mònd beezig die pille te slikke èn ’t hèlpt gin bal. Ant klaagt de lesten ted dè-t-ie vort d’n òllingen dag tèine de toffel zit te sombere. Hij moet van Ante nor d’n dokter èn wè blekt nou! Hi diejen dookus ok tablètte vur z’n keel gevraogd èn ja, die pille leijke gruwelek veul op mekare. ’t Sti natuurlek wèl goewd op ’t deuske èn op de strips, mar hij kent z’n èige te groot um unnen bril op z’n neus te zette èn klèin letters kan ie hillemòl nie leeze èn zódoende hi-t-ie al die leste weeke dus de verkeerde pille geslikt. Goewd getòld is ie d’r wèl van geworre! De buurlùi kossen ’m op ’t lest vort heure klage… Wè ok nie meewerkt, is natuurlek dè lijne van Ante èn hum èn die voetbalclub die d’r mar niks van bakt. Tien kreeg ’n bùikske èn nou kreg ie gin bier mer, zoowès ge wit. ’t Hèlpt, dè moete we toewgeeve, mar hij kreg ’r zón èrmzalig smaol snuutje van dè-t-ie dalek nog òn ’n keijnderbrilleke zal moete èn hij moet ok ùitkeijke dè-t-ie irdaags nie ùit z’n boks wèijt.
Èn nou in de hèrfstvakansie van de klèinkeijnder hen we nie op hoeve te paase èn kosse we mooi midden in de week nog unne keer de fiets op. ’t Wier zoomar innins ’n naozommerke! We dinne mi onzen viere nog ’s over D’n Dunge, dur ’t Broek, langs d’n IJzere Man dur prachtig hèrfstbos nor ’t terras van de Rustende Jager. ’n Route dur de kruidigste geure onder machtige gaauw buukebeum en rooi èike! We kunne ’t èinddoel krèk haole zonder op te laoie. Bé de Jager zen alle vurzieninge vur haande. Daor vatte we dus mar ’s wè hartigs. Zitte we daor bé ’n wèrm bèkske te waachte op ons gerècht, kùmt d’n uitbater ’t terras op mi: ‘Wie is hier de gehaktbal…? En wie de frikandèl?’ ‘Dè zen zèllie,’ zin ik èn ik wees mi ’nen breeje greijns nor Tiene èn Ante. ‘Hij zeeget ok nog zó hard ok!’ zuchtte Ant èn toen gonk ze wijer mi: ‘’n Aauw vrouwke waar op d’n buurt verzocht dur ’n vriendin die ze al lang nie mer gezien ha. De bezuukster waar onder d’n indruk van de manier worrop de gastvrouw heure mins steeds ònspraak: ‘Schat, lieverd, lieveling…’ Ze waren al zestig jaor getraowd èn ze ware dus nog verliefd op mekare…! Toen d’n echtgenoot efkes nor de geut ging, kroop de aauw vriendin teege de gastvrouw òn en zin: ‘’t Moet toch gewèldig zen um nò al die jorre oewe mins nog mi zón lief woordjes òn te spreeke!’ De gastvrouw liet d’r kùpke zakke èn zuchtte: ‘Ik weet al in gin tien jaor mer hoe diejen aauwe zèikerd hier krèk hiet…’

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - donderdag 28 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard