Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2016 (Cor Swanenberg)

Sfeertje

2016 - nummer 1

CorSklIk tel alle jorre op ’t èind van ’t jaor. Ik ben dan òn rust toe, want de dizzèmbermònd is vur ons wèl de drukste van ’t hil jaor. Dè kùmt nie zó zeer dur Suntreklaos, mar wèl dur ons kèrstveurstellinge. Ik ben in deezen ted alt ’n bietje benaauwd vur m’n stem. Ès die ’t mar nie begift. Inne keer he’k op ’t punt gestaon ’n veurstelling af te bèlle, mar mi veul citroen èn hónning he’k dè op ’t lest toch nèt gered. Dees jaor wier ik op ’n hil aander manier geplaogd. Ik heb zón laast van jicht in m’ne kniej gekreege dè’k ’n week lang rondgehomperd heb. Zóiets kùmt alt ongeleege, mar ’t kwaam nou wèl heel slècht ùit. Alle weeke van de leste mònd moesse we ’n por kirres opdrave vur ’n kèrstveurstelling. Ik doe dè vergimmes gèire. Ik heb unne prima muzikale maot in Henk de mònnikaspulder èn mi hum doe’k de hil provincie deur. Mar nou kos ik dus bekant nie loope zonder dè’t gereegeld peijnlek in m’ne rèchse teen èn knie schoot. ’t Waar krèk of ze d’r mi spèlle in stake. Mar allee, ’t kèrstkiendje hi ok veul geleeje, docht ik dan mar. We hen ’t ’r aachteraf bekeeke wir goewd van afgebrocht.
Alle jorre maak ik ’n por neij dinger èn over ons leste kèrstverhaal zen we tevreeje. We hen nogal wè komplimènte gekreege. D’r ware vrouwkes die ’t nie dreug kossen haauwe. Ik ha d’r èiges af èn toe ok moeite mi, moet ik bekenne. Mar nou is dè ammòl wir aachter de rug èn kunne we trugkeijke op ’n geslaagde dizzèmbermònd, ondanks m’n kwaole.
De lesten ted zit ik veul mi ’n goei boek op de bank bé onze kèrststal. Mar leeze gi mar slècht; ik moet steeds trugdenke òn onze vruugeren hèrd wor de muurre nog versierd ware mi kèrsttakke, balle èn karskes bove d’n dresswaar worrop ’t kèrststalleke ston. In men herinnering rook hil ons huis nor balkenbrèij, gebraoie kneijnt èn aander lèkker eete. Daor wier b’ons dur ons moeder ècht wèrk af gemakt. We han op de keutereij unne rustigen ted; ’t vee ston op stal èn ’t innegste buitewèrk beston ùit de èikeheg houte èn sparre blekke. Ès ’t flink vroor èn ’t ijs leej, hoefde wij op de boerdereij niks mee te doen. Dan moege we gòn schòtse! Jonge, wè hen we daor ès jong veul op geteld! Wit hoefde onze Kèrst nie te zen ès ie mar kaauw waar!
Tien èn Ant kwame hier verkondige dè ze dees jaor kant èn klaor han geëete. Kik, daor wor ik nie vrolek af. Dè moete ze nie zegge teegen ons Bèt, want die gu dè dalek dan ok nog doen. Vur men blef zóiets gewoon opgewèrmd eete dè nie kan tippe òn èige maak. B’ons moet ’t in huis rùike nèt ès vruuger. ’t Wòtter moet oe in oewe mond loopen ès ge op de geut komt. ’t Hil huis moet rùike nor de kèrstmaaltijd. Dè hurt vur men bé de paassende ‘ambiance’ um mar ’s ’n goei plat woord te gebrùike.
Toen Vorstenbosch begos over de kèrstmèrte die ze bezocht han, hiel ik m’n hart vaast, mar dè viel goewd ùit. Ze han ’t zó slècht getroffe èn ware zó wijd gereeje vur mèrte van niks dè’k aachteraf eigelek bleij waar dè d’n Bratwurst èn de Glühwein zó slècht gevalle ware. Daorvur hoeve wij dus vurloopig nie nor Duitsland… Tien waar vort vur ’ne zwarte kèrstman, liet ie weete èn nao de Suntereklaosdiskussie ha-t-ie ok wèl gèire dè Sneeuwwitje in ’t vervolg dur ’n zwart durske vertolkt wier. ‘We zullen ’t durgeeve,’ knikte ik ’n bietje moedeloos.
Toen ik zin dè Ant d’r goewd ùitzaag, kwaamp Tinus in ’t geweer. Ja, hij waar ok zónne goeie monteur! Heel goewd in onderhoud, laachde-n-ie. Hij wies alles persies af te stelle èn din mi kennis en kunde d’n óllie vervèrse, ’t deursmeere en de karosserieverzùrging… Dè waren allemòl heel stèrke punte van hum. Ik èrgerde m’n èige ’n bietje òn z’nen onzinnige klèts èn ik wó’m nèt afschiete, mar ons Bèt waar me veur èn greens: ‘Ja, gé zet ok nogal goewd in de software, gé, mar van vrouwe witte gé, zund zat, hillemòl niks.’ Tien viel stil.
We kreegen ’t over de neijaorsduike in de umgeeving. Daor hurde vruuger toch noit niks af, wánne, mar ’t schòtse is zwemme òn ’t worre. Dè zal mi de klimaatveraandering te maken hebbe. Ons Bèt wil dè Ballekum èn Mirroi nie aachterbleijve èn zó gèire unnen duik make in de Aauw Ao. Ik ben bang dè de Ao dan gaauw zal overloope… Allee, alle goeds vur 2016.

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard