Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2016 (Cor Swanenberg)

Nor de Zaan

2016 - nummer 9

CorSklWij zón op Kunningsdag mi onzen viere nor de Zaan doen. Dè han we mònde geleeje al afgesproke en vastgeleed en nou zaagde ok wè dè verkeerd kan ùitpakke. D’r waar wel zón kaoi weer vurspèld, dè Ant al teegen ons Bèt ha gezeed dè we de fietse grust thuis kosse laote, mar daor wó ik niks van weete. ‘We zulle wel zien en we schreijve nog niks af,’ bromde-n-ik trug. We dinne mi de wage onder drèigende wolke nor Noord-Holland. Onderweeges waar ’t schón um alle geelen bloei langs de dijke te zien teege de donker lochte. Af en toe scheen de zon, dan betrok ’t wir en viel d’r reegen of hagel, mar hoe dichter we bé Zaanstad kwame, hoe beeter ’t ’r ùit begos te zien. Bé’t hotèl laoide we de koffers ùit en zetten ons fietsen mee klaor vur d’n uursten tocht, want de zon scheen en de locht waar blaow! Op goei geluk fietste we de plòts in. D’r waar veul oranje volk op de been. Kermisse volop hèrrie en geweld trokke de òndacht. Innins kwame langs ’n Tùrkse mèrt mi ammòl volk in ’t zwart. Dè han we nie verwaacht, mar lòtter bleek dè vurral Albert Heijn die minse dist ha gehòld.
We drùlde de stad ùit en kwamen innins in unne kaole polder terèchte vol moeras en wòttervlaktes. ’t Krioelde van de vogels en die han zón goei zin dè ze ons ònstake. ’t Twiske, hiette-n-’t daor. Noit van geheurd. D’n Ilp… ‘Hee, zaat daor diejen Heijboer toch mi al z’n vrouwe?’ riep Ant. Landsmeer. Wir volop kermis èn oranjeplezier. We linne òn bé ’n kafee mi buiteterras en zate lèkker in ’t zunneke de zaak af te keijke. ‘Wie zó nou toch gedocht hebbe dè wij hier zoo in de zon zón zitte,’ zin ik tevreeje. ‘Ès ge dees strakke thuis vertelt, zegge ze dè ge alles bé mekare liegt,’ riep Tien. ‘Dè kùmt misschien ok umdè ge’t dikker nie zó naauw nimt mi de worrend,’ mènde Ant. ‘Ja, liege wordt dik ’n automatisme.’
‘Hurt nou daor toch ’s,’ kètste Tien trug, ‘ons vrouw prót vort van automatisme en die hi alleen mar huishoudschool gehad en werkt mar bé gewoon minse..!’
We moesse laache èn gongen ammòl òn d’n thee, behalve Tien. Die moes ’n fles spissjaal bier hebbe, mènde-n-ie. Ant bekeek de gebrochte bestelling en zin: ‘d’n dieje van ons kan goewd ’n por flesse zwaor bier op en ’n por glaos koppige wijn en daor ziede niks òn. Hij hi unne maag ès ’n pèrd.’ ‘Witte gé wèl zeeker da’t gin pèrd is,’ greens ik haotelijk. We han wir schik en reeje vrolijk trug nor Zaan Inn, wor ’t goewd van eete en drinke waar.
D’n dag d’rop zón we nor Monnickendam èn Volendam doen. We reeje dur kaol Broek in Wòtterlaand, dinne mi ’t veer de knaal over en gonge vur anker bé de groote kerk. Die waar ope en dan moete wij nog lichlek efkes binne blieke. Ant ha wir vur ’n smakelijk lunspakket gezùrgd. We reeje de plòts in en zage ’n heel donker bùi opkomme. Gaauw nor binne bé Museum Wòtterlaand. We hurde d’n hagel op de dake klètse, mar wij zate mooi dreug de geschiedenis van de plòts te bekeijke. Noit geweete dè hier zóveul vis gerukt wier. ’t Gonk buite zó te keer dè we ons leste stuk nor Volendam mar mee wegstripte. Nee, we moesse mar trug zien te komme nor ons hotèl.
Buite laag ’r ’n dikke witte laog. ‘Zoo kan ik ècht nie fietse,’ klaagde Ant. ‘Dè hoef ok nie,’ stelde ik de vròllie gerust, ‘want dees zal gauwzat gesmolte zen.’ We liepe mar efkes nor de have um ’n viske te vatte en dè bekwaam ons prima.’t Wit waar weg.
Trug dur de polder langs Ilpendam hiele we’t gelukkig dreug.
De Zaanse Schans ston vur de lesten dag nog op ’t program. Wè rook ’t daor overal nor sèp èn sjeklade…! Wèl prachtig, al die drèijende meules, mar wa’n druktes! Stel da’t nou goei weer waar geweest, dan han we over de koppe moete loope. ’t Waar zoo al meer ès èrg zat.
Toen we voldaon thuiskwame, laze we dè Volendam klaagde over te veul toeriste op d’n Dijk en daor ware wij dus nog ginnins nie bé geweest.

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - dinsdag 19 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard