Klaas van Bètte 2016 (Cor Swanenberg)

Trugkeijkend

2016 - nummer 14

CorSklOver de vurbeije Tour de France kunne we nie zó roepe. Ok al han we eindelek ’n por mooi Neederlandse overwinninge. We han te make mi ’t Sky-syndroom. Zón stèrke ploeg maak ’t ’r nie moier op vur de liefhebbers. Sport is ’t moiste man teege man mèine wèllie, mar ès ge unne Wout Poels ès knècht kunt gòn gebrùike, dan klopt dè gewoon nie.
De leste weeke han wij d’n Tour gevolgd èn gehoopt dè de Neederlanders ’t goewd zón doen. De zeeges van onzen Tom ware gewèldig en Bauke din ’t beeter ès oit tevurre…, tot de leste daag. Wor hán we dè eer meegemakt! ’t Gonk ok al zoo mi Dumoulin in Spanje, mi Kruiswijk in Italië en nou dus ok mi Mollema in de Tour. Dur de valparteije hen we ons verwaachtinge dik bé moete stelle. Kèlderman viel ons wè teege, mar die hi z’ne naam eigelek ok nie mee. ‘Ès d’r landgenote bé de uurste tien stòn, dan hen ze’t toch hil goewd gedaon, veijn ik,’ zin ons Bèt. Lót Bauke nou elfdes worre… ‘Jonges van de vlakte die hen we nóddig in de bèrge,’ schreef Bomans oit lang geleeje… Nou ok de Neederlanders vort kunne klimme, wordt dè nog waor ok. Ja èn Froempie… Op ’t frame van Froome ston unne neushorre… De Franse moesse Froome nie, mar ès Froome Fransman waar, dan han ze’m geadoreerd èn ès ie Neederlander waar geweest, han wij d’r ok veul pozitiever teegenòn gekeeke…. Wè is dè eigelek ’n arig ding wánne, dè chauvinisme…
’t Spulde ons ok wir parte bé de Olympiese speule. We zón wèl ’s efkes twentig medòllies gòn haole, hurde we vurraf al en daor zón wel ’s veul gaauwe bé kunne zen. ’t Kan verkeere.

Wij waren onderlest nog ’s in de rondte gefietst èn daor han we òngeleed bé ’n schón aauw winkelke. We hurde dè de kapitien van ’t schip Roos hiette. Ze ha een van de leste wijkwinkelkes, zin ze. Ze moes niks hebbe van betaolkaarte èn pinpasse. Gèld moeste vaast kunne haauwe. Vur dinger die ge kocht èn vaast kost haauwe, moeste ok mi ècht gèld betaole. Dè waar niks meer ès billek! Kik, dè waar nou in dezèlfde trant gedocht ès dè ons Bèt nog alted denkt. ’t Is ouwerwéts, zeeker, mar ’t is geènt op ’n konkreete wirreld die ze nie los wil laote. Nee, vur ons Bèt gin bitcoins. Digitaal gèld blef vur heur alt onbetraowbare fantezie…

Toen wij hier van de zommer buite zaten in d’n hof, hurde we dè d’r unne wage bé de rontonde op unne lantèirepaol knalde. Aachter ’t stuur zaat ’n vrouwke ùit Skeijndel dè van Rósmòlle kwaamp èn daor d’re minnaar ha òngetroffe, vreijend mi ’n aander wefke. Daor waar ze niks bleij mi; stèrker nog; ze waar daorover zó vals ès ’n hekke! Ha ze daor nou ’t vuur vur ùit d’r sloffe geloope!? Vur zónnen dódvalder die ’t alleen mar te doen waar um seks...! Èn nou waar ze van sjeloersighèid veulste hard gòn reije èn ùiteindelek hagget d’re wage èn de lantèirepaol moete besniete.
Diejen aauwe vreijer waar de vruugere smid èn dè waar alted al unne lochte flierefluiter. Oit, lang geleeje, ha-t-ie ’n bord vur z’n smeejereij staon mi d’n tekst ‘Ik maak rècht wè krom is’. Nou dè hi-t-ie toen geweete, want Mieke van de Èkkers, die op ’t lest vort zó krom liep ès ’n hoepel, kwaamp vraoge of ie heur ok nog rècht zó kunne make. ‘Dè kan ik alleen mar ès ik oe nog heet kan kreijge,’ waar ’t raak antwoord van de smid geweest.
Dieje smid waar unne verstokte vrouwen- èn dùiveliefhebber. Op unne keer zaat ie in ’t honk van de dùivemèlkers van postdùivevereeniging De Zwaluw te klage dè-t-ie toch twee vriendinne op dezèlfden dag ha afgesproke. ‘Wè moete daor nou toch mi ònvange,’ zuchtte-n-ie aachter z’n bierglas. ‘Oo,’ zin z’nen buurman, ‘ik zó’t wèl weete…’ Dè makte de smid nijschierrig èn ie riep: ‘Wè dan?’ ‘Een opschreijve èn een onthaauwe,’ zin d’n buurman dreug…

geschreven door: Klaas van Bètte