Klaas van Bètte 2016 (Cor Swanenberg)

Balans

2016 - nummer 21

CorSklZoo tegen ’t èind van ’t jaor keijke we alt gèire trug. Wè hen wij de lesten ted ammòl aachter de rug gekreege. Nou, we moete vurral pozitief zen. Ons Mrietje èn de klèinkeijnder doen ’t goewd. Ondanks wè lijfleke mankemènte hen we ’t ’r èiges ok nie slècht afgebrocht ès we dè vergelijke mi lotgenote. D’r zen ’n por vriende van ons veulste vruug vertrokke. Vur ons is ’t nog nie opgedreugd; wij meuge nog steeds komme vertelle èn zinge. Op Maria Oord ware we de zóvvelste keer èn ’t waar wir gezellig. Dèzèlfde meuge we zegge van De Meent in Naolend. In Perron 3 ware we in tien minuute klaor. Zó kort hen we’t zèlde meegemakt èn de minse han gèire meer gehad. Dè’s ’n goei teeken. In Aaste han we ’t unne middag nor de zin van ons èige èn ’n bomvol zaol! We hen dees jaor wir nor de Lievekamp, d’n Blaowe Kèij, de Kruishirrekapèl, Nesterlè, De Kapèl van Vorstenbosch, D’n Dùrpshèrd en ’t Provinciehuis meuge komme! D’n Brabant Bokaal waar vur ons natuurlek ’n onverwaacht hógtepunt.
We hen wir duuzende kielemeeters gefietst èn daor ware Tien èn Ant dik beij. Ons Bèt is nou wir òn d’re winterslaop begonne. Die kreijg ik de kommende mònde nie mer tusse twee wiele. Zunt is dè wèl; anders ha ze de gevolge van de klimaatveraandering van kortbeij kunne zien. Ès ge nou òn de Rósmòllese kant langs ’t Maximakanaal fietst, dan ziede daor de gaspeldórre in vollen bloei. Dè is dus ginnen brem, mar èchten Engelse steekelige ‘gorse’ die pas in mèrt in blom zó moete komme. Overiges, wè’n schón wèrk is d’r verricht mi dè neij knaal èn mi de weg langs de Zuidwillemsvaart! ’t Gif overlaast, mar ès ge ziet wè d’r verweezelekt wordt, kunde allennig mar respèkt kreijge vur de bedenkers èn ùitvoerders. Dè’t verkeer mistenteds ok nog kan durgaon, is ongeleuflek. Dè ons brugge nor D’n Dunge èn Scheijndel vur de wage nie ope zen, is verveelend, mar dalek kùmt ’r ’n ekstra fietsbrug bé èn dan zen we vort eer in D’n Bosch mi de fiets ès mi de wage!
We zen dees jaor ’n por kirres nor ’t Noordbrabants Museum in D’n Bosch gedrùld èn hen daor prachtige ekspozisies gezien. Nou is d’r de leste tentoonstelling nog in ’t Jeroen Bosch jaor: In de ban van Bosch! We zen al drie kirres geweest èn komme nie ùitgekeeke. Toen we same via ons Mrietje in Rósmòlle trugfietste, viel ons wèl op dè d’r vergimmes veul blad op pad en straot laag. ‘De geminte kan ’t zeeker nie béhaauwe,’ mopperde ons vrouw terwijl ze dur de natten bladmoes ploegde. Ze hagget amper gezeed of d’r stonne ’n por gemintewerkers hèrrie te make mi joekels van bladblaozers. ‘Wè’n kabaal op niks,’ greens ons Bèt, ‘èn dan blaoze ze’t op ’nen hoop èn waachte tot ’t wir wegwèijt.’
Trug van Rósmòlle kwame we langs ’t Balkums Mercuriusplein. ‘Hier kùmt eindelek veraandering ten goeie,’ riep de ons, want ze ha in de krant geleeze dè d’r neijen horeca zó komme teegenover ’t Vosje. ‘’t Zó ’n goei ding zen,’ zin ik, ‘mar ik moet ’t ammòl nog zien. Hoe lang geleejen is hier de wèrm huiskamer van Ballekum al nie beloofd? Mi zón dooi parkeerplein zal dè nie hèndig lukke.’
De kerk heeget nou eindelek gevonde... We moeten ons dageleks gebed gòn veraandere. Èn ‘beproeving’ in plòts van ‘bekoring’ gòn bidde. Dè Onze vader zal ’n hil beproeving worre. Wè’ne klèts toch ok wir, wánne. Ge moet òn zón vertraowde dinger nie gòn sleutele. Dè werkt ummers allennig mar averèchs. Wij worre sjegrènnig van zón zake.
Lòt dùrrum mar gaauw wè schónne keijnderpraot durgeeve, die we in Rósmòlle opdinne.
Mietje zit mi d’r jonger bruurke in bad. Ze zie da d’r bruurke anders is en kekt nijschierig nor dè piemelke. ‘Maag ik da ok ’s efkes vaasthaauwe?’ vreugt Mrietje. ‘Nee,’ greijnst ’t mènneke mee. ‘Gé het d’n dieje van jou ok al afgebroke..!’
Toen Mietje ùit bad kwaamp, zin d’r moeder teegen heur: ‘Gij moet dalek nor de kerk gij!’
’t Èigewijs jong zuchtte: ‘Nee, ik zuuk ’t nie; ik gò nie...’ ‘Dan komde gij nie in d’n himmel!’
‘’t Zal mi diejen himmel wèl nèt zoo zen ès mi Suntereklaos...’ mopperde ’t mèidje.

We wensen alleman unne zalige kèrsmis èn ’n goei neij jaor.

geschreven door: Klaas van Bètte