De vrouw naast mij in de kappersstoel zat in de wachtstand. Ik rook haar. Nou ja niet haar, maar de vloeistof waarmee haar rollers waren ingezet. Een penetrante lucht, goed voor een maandenlange stijve krul. Je ziet het nu nog maar weinig, de permanent is hier een gepasseerd station. Een opgeföhnde asblonde coupe bepaalt hier het stadsgezicht.

Rond mijn dertigste kreeg ik het op mijn heupen. Ik wilde me aanpassen aan het stadse leven en veranderde mijn naam. Koosje werd Koby. Maar na een half jaar was ik uitgekeken op Koby. Van naamsverandering moest ik het dus niet hebben. Daarna probeerde ik een ander uiterlijk. Ik liet een permanent zetten; het werd een stoere look en vooral niet zo een als mijn moeder had.
Zij droeg altijd een permanent. Dat was nodig want er was weinig tijd voor de kapper. De gemiddelde huisvrouw had de handen vol aan het grote gezin; de kook, de was en de plas. Onze moeders leken op elkaar, met dezelfde permanent boven dezelfde schort. Als het weer even tegen zat dan hielden de meesten het droog met een hoofddoek of regenkapje.

Mijn permanente krullen
Terug naar mijn permanent. Voor een prachtige bos krullen moest ik iets over hebben. Roller voor roller werd ultra strak met fixatievloeistof ingedraaid. Een laag schuim werd als slagroom uit een spuitbus over de rollers heen gespoten. Daaroverheen kwam een beschermende laag aluminium folie. Dan waren we er nog niet, het hoofd werd lange tijd onder de droogkap gezet, een harde bel bewaakte de intrektijd. Gelukkig maar, want ik was bang dat mijn haar door de hitte zou gaan schroeien. Daarna werd de stinkende vloeistof langdurig uit het haar gespoeld en met een neutralisatievloeistof behandeld. De rollers werden gevangen in een netje, ik werd opnieuw onder de kap gezet.

Het moment suprême
En dan was het eindelijk zo ver, de krullen kwamen tevoorschijn. Ik leek een poedel met een houdbaarheid van 6 maanden! De bosschage werd ruim met shampoo gewassen en gedroogd. Een flinke laag Wella haarlak kon het model niet redden. Ik moest het er mee doen. Bij stoere krullen hoort een stoere look.. Onder de broek droeg ik groene rubberen laarzen.

Het feministische tijdperk was in aantocht.

Gepost door Koosje de Leeuw