De schoolweek zit er weer op. Vanaf de achterbank praat Malou mij bij.
‘Weet je oma, vandaag hadden we een nieuwe meneer.’
‘Oh?’
Een invaller en hij komt he-le-maal uit Amsterdam.’
‘Zo dat is ver, uit Amsterdam.’
‘Is hij leuk?’
‘Ja, maar wel streng! Maar hij kan hele goede moves.’
Goede moves, ik moest daar even over nadenken. Vast K3 flitste het door mijn hoofd.
‘We hebben een dans ingestudeerd en ik zal het thuis voordoen.’
Eenmaal thuis vliegt ze over de vloer, razendsnel. Met stoere soepele ronde bewegingen.
‘Prachtig Malou die moves. Leer jij het ook maar aan Rowan.’
Ook Rowan was onder de indruk.
‘Vroeger dansten wij anders. Willen jullie mijn moves van vroeger leren?’

Dat wilden ze wel. Samen oefenden we de pasjes: ‘Quick-quick en slow.’ Maar ze vonden mijn moves niet om over naar huis te schrijven. Nee, dit werd geen openingsnummer op een bruiloft.

Ik mijmerde op de bank nog even na. Over de dansles in het parochiehuis. De Quick-quick-slow. Het waren vooral vierkante houterige bewegingen. Ik dacht ook nog even aan de twist. Op feestjes en bruiloften dansten we dit een enkele keer, Begeleid door de nodige bessenwijn. Op de klanken van ‘Lets twist again’ draaide je met het bovenlijf en maakte je aan de onderkant een tegenover gestelde beweging. Dat waren onze moves. 

Wil jij jouw moves checken? Heb je vroeger ook getwist en nu een nieuwe knie of heup? Of mogelijk last van heupgevoeligheid? Dan is extra voorzichtigheid het credo.

https://www.youtube.com/watch?v=im9XuJJXylw

foto: Pinterest