Ook dit seizoen 2019/2020 (het zevende) van Bij Wijze van Za’k Mar Zegge, het radio-item met een kort verhaal in een Brabants dialect (van Adri Hoppenbrouwers, Marja van Trier, Mientje Wever, Johan Biemans, Jan Luysterburg of Cor Swanenberg) dat eindigt met een dialectwoord. U kunt de betekenis van dit woord raden en leuke prijzen winnen. Als u het woord weet kunt u dit sturen voor maandag naar:

Erfgoed Brabant
Postbus 1325
5200 BJ  's-Hertogenbosch

of u mailt het antwoord naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

Vermeld wel bij uw inzendingen: "Bij Wijze van Zak Mar Zegge" met uw naam en adres.
Ook zullen we hier op deze site de namen van de winnaars bekend maken.

Uitleg van de woorden uitgelegd door Jos Swanenberg kunt u vinden onder Ons Moedertaol 2019/2020 en onder Ons Moedertaol archief hier op de website.

Veel succes.

Het spelletje van deze week.

Verhaal van Johan Biemans uit Bergeijk

Ik zaot krèk te prakkedenke, wa zoo ik ‘r mee aonvange, urst aaier gaon haolen, of zoo ik in den hof gaon skoefele. Mär den dag is nog lank en diej van ons hoj de leege aaierdeuskes al klaorgezet op den aonrèècht. Zodoende viejt ik m’ne fiets en fietste urst ner den Boevenheuvel, wor ze ältij zo’n goei aaier hebbe, bé diej boerderèèj van Dinges, diej kende wel. D’r kom ik al zeuve jaor’ en diej hebbe nog van die oùwerwetse Barnevèlders, zo’n groate donkerbrùin henne. Diej leggen ôk van die groate brùin aaier, wete wel.

Toen ik m’ne fiets viejt docht ik ‘r aon, dä’k strak ôk m’ne fiets onderhand nog ‘s ‘nne keer mos poetse. Zodoende hoj ik mär mee impersant dä pötje mi dieje fietse-vèllingepoets vast klaor gezet. Dan hoef ik diej temiddeg al nie mir te zuujke.

In e kertier fietste van ons ùit händig ne den Boevenheuvel. Dä is van ‘t Hof ùit over den Irsensendéék dur de bosse. En äs ge de bossen ùit zij, dan komde nèffe boerderééj De Paol. Daor zijde al op ‘t Irsels. Dan vatte den urste verharde weg, bé diej krùising gaode rèèchsaf en dan zijde op e paorhonderd mééter nao al bekant op den Boevenheuvel.

Mistal drinke’w dan binnen in de keuken urst saome ‘n kom koffie, want zen vrouw diej buurt ôk ältij géér e lutske over ‘t een en ander. Hebbe’w ‘t gewônlijk ôk over wa de prijzen doewn van ‘t vee en van ‘t veevoejer. ‘t Hennevoejer wos ôk al wir opgeslaon. Mär vur ons blif de prijs van de aaier wa se gewend wozze. Wijlie zèn ôk al zo lank vaaste klant, en dan skilt dä. Mär ik gééf ze toch wel ältij wa fooi, want wijlie kééke nie op ‘nne jùin, dä zit ummers in onze aord.

Ik heb ôk nog èfkes mee in de stal gekeke, want d’r hoj tenaacht nog ‘n koew gekallefd. En dä kallef wos e stierkällefke. Dä hoùwe ze nie zèllef, want dä is dan vur den handel. Toch e skôn bisje. Ge zoodt ‘t zoo mee ne haus wille nemmen äs ge d’r plak vur hod.

Terwééle hoj zé al m’n twee deuskes mee tiejn aaier vol gedaon. Toen ik aafréékende zee ze nog wel: “Ge kwompt nog wel skôn op tééd, want ik denk dä ons hennen onderhand zalle …. randen.

Wij wensen u veel plezier.

©2019 Brabants Erfggoed/'n Lutske Brabants

Winnaars:

Alle winnaars Proficiat