Aan het woord: de vrouw van de vinoloog

Wat heb je me verwaarloosd, Jan.
Vond je ’t huwelijk niet fijn?
Jij was voor mij geen leuke man,
jij dacht alleen aan wijn.
Ik was jou kennelijk tot last,
‘k mocht amper nog iets zeggen.
Jij stond te kwijlen bij jouw kast,
als jij je wijn zag leggen.

Ik kocht een keer een leuke jurk,
want je probeert toch wat!
Maar jouw interesse was de kurk
en wat daar onder zat.
Met biefstuk bakken deed ik mijn best,
maar jij was nooit tevree.
De sfeer werd weer door jou verpest.
Jij wou hem alleen rosé.

En gingen we naar bed, dan was jij suf,
je barstte dan van de slaap.
Ik dacht nog wel eens aan “soixante neuf”,
maar jij aan Soixante neuf du Pape.
Ik ben blij, dat de liefde over is.
Misschien maakte ik óók wel fouten.
Geloof maar niet dat ik je mis,
want je blijft ’n eiken houten.

© Paul Asselbergs