Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Westelijke dialectverhalen 2021

Ziektes

week 43 - 27oktober 2021 - 154

JanLuysterburg removebg preview

Waarekweek (het woord van de vorige keer)

Ad Borremans is weer terug van een welverdiende vakantie en dus heeft hij opnieuw - tot ieders genoegen - een verhaaltje aangeleverd. 'Hoewel het voor ons als gepensioneerden geen belangrijk onderwerp meer is', aldus Ad.

Lange Daoge
Nouw d’ak meej pesjoen zen dink iek nog wel ies trug aon d ’n tijd d’ak moes gon waareke. Da begon toen iek uitgeljeerd waor bij d’n LTS ien Ostrecht. Daor oj iek vur tiemmerman geljeerd en da zen iek dan ok bekaast jeel m’n waarek-zaam leeve gebleeve. M’n jirste baos , da was Klaosse, ien Berrege. Da was ’n tiemmerfebriek en daor waorkte iek dan vier daoge ien de week en dan ok nog jinne dag nor school om aspieraant gezel te worre. Bij Klaosse vielen de waarekdaoge nog wel meej, s’morgens om goed zeuve uure weg en om goed alluf vijf wir thuis op de waaref. Nodderaand zen iek bij tefrente baoze zoow as Toon de Platte en Jan Poel teregt gekomme. Ien ’t pendelleeve, want daor was mjeer ien te verdiene. Meej z’n viere ien d’n auto en dan nor plakke rije waor da’s oos konne gebruike. Da waore d’r geluukeg altij genoeg. Mar ge mokte dan ok wel lange daoge. Want agge s’morgus om zeuve uure moes begienne en ge moes ’n uur rije, dan kunde wel nor gaon dagge om ’n uur of alluf zes moes gaon rije, en da’s vroeg, vural ien de wienter tijd, was da nie altij eeve lekker, en dan netuurlek ook saovus laot thuis, zoow rond ’n uur of allef zes, agge geluk oj en nie te vuul fieles oj. Agge dan as sjefeur onderweg waart en oow maote looge te slaope nor vijf minuute rije, kon d’t zelluf ok wel ies moejluk krijge aagter ’t stuur. En de waarekweek van vijf daoge wiere dan teege ’t wiekend steeds zworder. Mar w’emme gelukkug op al die jaore pendele nwooit gin gekke diengers meejgemokt. De waarekweeke waore toen vur oos ok al weeke van zo’n zestug uur, dus ge waor altij blij, ast wiekend was dan konde wa bijkomme. Iek snap nie oe iek da vol eb gouwe toen, da zouw nouw nie mjeer lukke, mar da oeft ok nie mjeer gelukkig, nouw z’n mijn waarekweeke zolaank da’k zelluf wul.

Ook Yvonne Rijk heeft weer haar best gedaan om ons wat meer te leren over de waarekweek en over het dialect van Ostrecht:

Ja natuurlijk is er veel verschil tussen een "waarkweek" vroeger en nu. Vroeger waren de "waarkweeken" heel wat langer dan nu. Tegenwoordig wordt er zelfs "tuis gewaarkt." Als onze ouders, laat staan grootouders, dit zouden horen, zouden ze het niet geloven. "Tuis waarke, oe kan da nou?"

Ik weet niet goed meer of ik op zaterdag nog gewerkt heb. Wel weet ik dat we "soaterdags nen alve dag nor school moeste." Dus die leraren moesten toen wel "soaterdags waarke."

Mijn vader werkte, toen ik klein was, "ien de pejfabriek ien Bels." ik weet niet goed meer waar. Dacht in Berendrecht. Ik weet wel "dagget lange waarkweeke woare." En hij maakte de week nog extra lang, tot ongenoegen van mijn moeder. Na zo een hele week "waarke" vond hij "dat de week uitgeluit moest worre in het kafee van Fielemiene oep de Frederik in Bendrecht." Heel de Frederik bestaat niet meer, opgeslokt door de industrie in het havengebied. "Attie dan soaves tuis kwam, wast nwooit leuk ien uis"." Dat weet ik nog wel.

Jaren later, had ik een stiefvader. Die maakte ook "lange waarkweeke.' Hij ging "sondagsoaves met de buus en de trein nort waark." En hij kwam pas "vrijdagsoaves wer tuis." "Deur de week was ie ien de kost." En dan was het dikwijls niet eens zo heel ver weg. Dat kunnen we ons nu toch niet meer voorstellen.

Mijn man maakte niet meer van die lange "waarkweke."

Wat ik nog wel leuk vond. Er was er "bij zullie oept waark altij jeene'' waarvan ze wisten dat hij 's maandags ziek zou zijn. Dan nam hij vrijdags "zun schuup mej noaruis." Die voelde zijn ziekte drie dagen van tevoren al aankomen.

Erg leuk weer, Yvonne!

Het nieuwe woord
A ge iets mekeert, dan oefde da teege gimmeens te zegge, want da d'is prievee. Toch zèèn d'r veul meense, waor ge naor vèèf menuute al persies wit wa ze ammel mekeere. Ze zitte zoow vol van d'r èège gezondèèdstoestaand, da ze d'r nie oover kunne zwèège. En a tie meense nog diejelekt praote, dan woorde dikkels nog veul ouwe woorde vur alleraande ziektes. Oover 'n vallieng of 't krop bevobbeld.

Uw verhalen over gezondheid en ziektes (liefst met de dialectnaam) zijn tot en met dinsdag 9 november 2021 van harte welkom op het adres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. . U mag uw verhaal schrijven in het Standaardnederlands, maar het mooiste is natuurlijk dat u het in uw eigen dialect, uw moedertaal, schrijft. Hopelijk beschikt u over een goede gezondheid, maar heeft u wel boeiende verhalen over ziektes vroeger en nu.
Tot volgende week!

geschreven door: Jan Luysterburg

 


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard