week 33 - 17 augustus 2022 - 196

Gèèf (het woord van de vorige keer) Wat ben ik blij met de vier mensen waar ik in deze rubriek altijd op kan rekenen: Yvonne Rijk, Monda van Diesen en Ad en Peter Borremans. Ook deze keer hebben ze weer alle vier gereageerd op het nieuwe woord. En hoe! Laten we beginnen met Yvonne Rijk, die weer op een erg leuke manier jeugdherinneringen ophaalt:

Jan Luysterburg

'Ik was een jaar of 8 en ik kreeg een nieuwe fiets. Zogenaamd "omdak un gèèf rapport oi, mar iek oi um netuurlijk gwoon nwoodig. Ut was nen tweedaandse, mar ij zoog er nog jeel gèèf uit."

Ik was er heel blij mee. Hij was nog wel wat te groot, maar "dan konnek nog gruuje."

De volgende dag ging ik met mijn moeder naar "Bendrecht, want daor wòònde Nonkel Tiest en Taante Wies. Netuurlijk oep munne nieuwe fiets." "Oonderweege moesse we nòk nog baaj Taante Selien wa dàf geeve. Mar da was wel nen gèève n'oemweg." "Mar we zender geroakt."

Ik was best moe van dat rijden op die te grote fiets, maar bij Tante Wies kon ik wat uitrusten.

Toen de terugweg. "Ient weggaon ooie we de wiend mej en mjeest baarg af. Mar da wier aanders toen we teruggienge. Nen gèève wiend oep kop en un paor gèève buulte oonderweege."

Maar het ging lang goed, "toet we baaj de sloowkes waore tuusse Zaanfliet en Ostrecht. Iek gieng gèèf aon jeene kaant rije, oemdak bang was oem ien de slwoot te belaande. En daor stoeng gèèf wa waoter ien." Hierdoor zag ik niet dat er wat wortels van bomen uitstaken.

En jawel hoor. "Ienjees bij zo'ne gèève wurtel, daor loog Yvonne. Geluukeg nie ien de slwoot. Mar iek oi mun eige toch gèèf zjeer gedoan. En twej gèève kraauwe. Jeene oep mun bjeen en ook nun gèève kraauw oep munne nieuwe fiets, die ak toen injees nie mer zo gèèf von."'

Een heel gèèf verhaal, vindt u niet? En om het geheel compleet te maken volgt er ook nog een vraag:

'Weten jullie trouwens het verschil tussen "un gèèf maske en un gèèf vrommes? Ut zen alle twej daomes, mar ut verschiel ziet um deenk iek ient gewiecht."'

Beste Jan,
Zo begint het verhaal van Monda van Giesen altijd. Deze keer vergelijkt ze op onnavolgbare wijze het verleden met het heden:

'Bij deze mijn bijdrage over het woord: gèèf.

Toen wij as kleine kienders nor school giengen, moesten wij altai gèèf geklejd zijn.

As we dan wer thuis kwaomen, hiengen ooze speulkleren klaor, want we mochten nie mej oos goeie bullen aon buite gaon speulen.

Ze waoren al wa vaol gewurre van het diekwels wasse, mar ze waoren nie kapot!

Tegenwoorig kwoopt de jeugd nieuwe kapotte kleren! Wa zegde daorvan! Iek kan ‘t nie aonzien en kan m’n eige daor gèèf kwaod om maoke. Mar van bienne ai, iek zeg nieks!

Iek zou ze zomar van d’r lijf wulle trekke om er lappe oep te zette!

Toen iek wat ouwer was, was er een jongen die mijn gère zoog. Mar iek hum nie! Toen zee mijn taante: “Maar Monda, zone pronte en gèève jonge." Iek zee: "Iek geef er nieks om taante."

Een tedje daornaor kwam de waore Jaocob!

Iek em ut pas nog tegen mijn kienders verteld. En die was toch altai gèèf geklejd: ien het pak, mej overhem en stropdas.

Jeel wa’daanders dan tegenworreg. Nou durven ze nor een bruiloft of begraofenies te gaon ien un spijkerbroek!

Iek kan ‘t allemaol nie mwooi veine, mar jao, wie zen iek: un oud(erwets) vrouwke!'

Nou, Monda, ik kan jou moeilijk ouderwets vinden. Zoals jij nog steeds met de computer kunt omgaan, daar neem ik mijn petje voor af!

Het nieuwe woord
Wa zou de wèèreld zèèn zonder blommekes?! 't Zèèn ommes de blommekes die in geure n'en kleure laote maareke oew mwooi ze zèèn, mar ok oew belangrèèk. Zonder blommekes zouw de wèèreld jeel saoi en ljeelek zèèn. Mar ij zouw ok nie laank mir bestaon, want alle leeve is op de jeen of aandere menier wel afaankelek van de blommekes.

D'r is nog veul mjeer. Zeg 't meej blomme, woorde dikkels. En wa kunde meej blomme veul zegge!

Ik zou het erg prettig vinden, als onze lezeressen en lezers ons eens uitgebreid vertelden, welke rol blommekes in hun leven spelen. Wat doen ze ermee? Wat voelen ze erbij? Welke bloemen vinden ze het mooist? Waar vinden ze niets aan? Welke zijn ontzettend mooi, maar hebben het nadeel dat ze erg stinken? Welke zijn juist niet opvallend mooi, maar ruiken weer heerlijk? En ga zo maar door.

Uw reactie is tot en met dinsdag 23 augustus 2022 van harte welkom op het bekende adres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en u weet het: uw verhaal wordt met naam en toenaam gepubliceerd in een van de twee daarop volgende edities van de Halsterse Krant & de Zuidwestkrant. En dat is zo fijn! Vraag het maar aan de mensen die ik aan het begin van mijn verhaal genoemd heb.

geschreven door: Jan Luysterburg