2022 - week 11

’t Goei weer haauwt mar òn. ’t Vuulde zó fijn da’k al z’n best gefietst heb! ’t Waar wel wenne en de uurste daag, waar ik ’r grif wa stijf af. Mar ’n wèrm vurjaor duu goewd! Ge vuult de lente òn oew instrumente…

Van de week moesse we stemme, mar ik machtig m’ne mins alt. Ik zeg vur de flaowe kul Kees Verhoeven mar nao: ‘As ge oew stem gegeeven het, hedde niks mer te zegge.’ Wij lazen ’t profielstukske van Veerle ùit ons plòts en da spraak ons as fietsers geweldig òn. ‘Da durske verdient ons stem,’ riep ik. ‘Da waar ik al lang van plan,’ kètste d’n onze trug.

Wij hen ’n goei week mi veul schón daag meuge beleeve. ’t Begos sondus al heel goewd bij Tiene en Ante. Daor hen we toch wir zó vergimmes lèkker geëete. We moesse wel bijteds weg, want in Lith waar d’n doop van ’t Brabants boek ‘Vlinders in d’n buik’. En da’s machtig mooi geworre, al zeg ik ’t zèlf. In fijftig verhalen en gedichte versprèijd over hil ons provincie han de schrijvers d’r best gedaon. ’t Leest plezierig. Onze Klaas en ikke hen d’r ok allebèij òn mee geschreeven en preeke dus vur èige prochie. Iris Bongers heeget buukske fraai geïllustreerd. De middag in De Snoeck verliep goed. De beste moege d’r hullie inzending veurleeze. D’n uurste prijs en winnaar van de Willem Ivenprijs 2022 waar Junt uit Budel. Heur vòdder zong wa èigegemakte liedjes. Onze Klaas hi vur de zeuventiende keer de redactie gedaon, op ’t lest same mi Jan Luysterburg, en hij hitter nou de pannen opgeleed. Hij hi groot gelijk, want hij hitter vort zat vur gedaon.

Smòndus waare we verzocht in Hezik-Dinther bij Nico’s en Mia’s, de schónaauwers van onze Gurt. Die zen verhuisd nor ’n penthouse op ’t Ròdhuisplaza. ’t Is ’n prachtig, groot en luuks appartement; ’n villa in de lucht worvanaf ge zoo nor ’t voetbalvèld van Heezik kunt kijke. ’t Zal plaote gekost hebbe, mar ’t zen gaauw minse die ’t verdienen um zoo op stand te zitte. Unumdùrrum.

Denzes waar ’r eindelijk wir Kasteelkonsèrt en wa waar ’t geniete nò twee jaor stilte! Wa is dieje muziek van Schubert toch schón! Alle liefhebbers waare d’r en ’t vuulde wèrm mekaare wir te trèffe. Dieje Schubert is amper dèrtig jaor geworre. Mar goewd da onze Klaas al fijftig jaor meer hi gekreege, want die is pas begonne te schrijve toen deeze Franz al dood waar…

Swoenzes ben ik gruuwelijk gruts geworren op m’ne mins. Ze han ’m gevraogd um ’t afscheidsfist van d’n Uujesen bùrgemister Hellegers op z’n Brabants òn mekare te praote. En onze Klaas hi me daor stòn te ‘spreekstalmistere’! Hij ston grif te straale. In de prachtig versierde zaol van theater Markant waar ’t goewd van eeten en drinke. D’r waare honderde genoodigde hootemetoote en de fisteling èn z’n vrouwke Lilian mi de hil femilie genoote mi volle teuge van de gevarieerde middeg.

Wij gonge nò vier uure muug mar tevreeje op huis òn. ’t Waar ammòl prima verloope en we kijke d’r mi voldoening op trug. Onze Klaas ha nog unne limerick gezongen op Uuje:
‘D’r waar ’s ’n mènneke in Uuje, da zaat op ’n plènneke te bruuje.
Hij wó nor Yab Yum, toen zin die van hum: ‘Da God da in godsnaam verhuuje!’’

D’n onze krijg ’t druk; hij mag mi Henke wir veul op pad. D’n Dunge, Ballekum, Rósmòlle en D’n Bosch stòn al op de rol. ’t Lekt ’rop da ze deurgaon tot de leste snik…

geschreven door: Bèt van Klaasse