2022 - week 15

Wa’n verschil in weer wir, wánne! Vurgende week kaauw, wend, reege en nou innins wèrm en dreug; ècht april. Ik heb al m’n wintergrèij pas wir ùit de kaast gehòld en hoop ’t onderhand vur langer op te kunne doeke. ’t Is de vurbije week ok gin fietsweer geweest. Hopelijk kunne we gaauw wir volop tusse de wiele.

Gelukkig ware we sondes verzocht bij Hanse en Riekies in Uje. Daor meuge wij alle jorre al vruug op de aspèrzjes komme. Hans kan kooken as d’n beste en wij zen goeie eters. We ware d’r rond viere en we tùimelde teege tiene wir buite. We zaten òn ’n rùim ronde toffel onder unnen antieke koppere kandelaar mi karse en we han wir buurt zat. Onze Klaas hi alt unnen heekel òn ons geroddel vurraf, zittie, mar ’t hurt ’rbij. Alle eetesgrèij wier prachtig opgediend. Ze han Lenies en Tonne ok ùitgenoodigd; hullie vrienden ùit Tilburg. Riekie ha ’n schón jepunneke òn en ze zaag ’r goewd ùit. Hans is krèk iets ouwer as d’n onze, mar hij mag d’r ok zeeker nog zen.

Smòndes waar ons goei vriendin Kaatje jarig. Die hiel smiddes ’n meidefisje. Ze is jonger as ik en wier pas 75, mar zaat vruuger toch mi men in Mirroi in ’t klaslokaal umda d’r twee klasse bij mekaare gezet wiere. Dochter Nienke verzùrgde alle lèkker hapjes en din da zó goewd da’k glad gin honger mer ha, toen ik thuiskwaamp. Gradje en Kaatje woone vort in hartje Ballekum en hen d’r goeien aard. Grad overzie gereegeld ’t hil Mercuriusplein en wit persies wa d’r spult in ons dùrp. Hij is Balkums Big Brother zoogezeed.

Denzes waar ’t wir Kasteelconcèrt in Heezik. Daor gò’k al zón firteg jaor nor toe. In ’t begin din de baronès nog mee de organizasie, daornao zwèijde Elisabeth Cooijmans langen ted de scepter mi bravoer en nou wordt ’r nog steeds ’n schón programma gereegeld. De leste keer waar ’t nie menne meug. Franse zang van bekant vijfhonderd jaor geleeje en ’n vrouwke da ’n groot snaareninstrumènt bespulde da’k nog noit gezien ha… Nee, ’t laag nie in’t geheur. De naozit waar wel wir as vanouds. Ik zaat bij Neeltjes en die ha Paule en Gemma’s meegebrocht en da buurtte lèkker weg. Zèllie vieten ’n wijntje en ik krieg ’n alkoholvrij bierke.

Onze Klaas ha eindelijk op meuge treeje vur de Balkumse ondernimmers. Da waar twee kirres ùitgesteld vanweege corona. Hij waar eer thuis as ikke, want hij waar d’r gaauw afgescheeje. ‘Die minse han ammòl aander dinger òn d’re kop en kosse nie luistere,’ zin ie mi ’ne zucht. Hij ha mar drie liedjes en z’n neij gedicht gedaon.

Ik moet nog op ’n laote verjeurdagsvizite bij Hannekes. Vanweeges ’t coronaspook hen we da ok al verzet. Ik heb afgesprooke da we nie ammòl over ons mankemènte beginne, want daor wor ik nie vrolijk van.

En nou meuge we te middeg wir gòn eete bij onze Jos en Judith. Da’s alted ’n fist. En vur we vertrokke bèlde Ant nog op of we mi de Pòssen op de èijer kwaame! Da doen we vergimmes gèire, want zij kan alt zón lèkker spul op toffel brenge da’t wòtter al in m’ne mond lupt a’k ’r òn denk. En natuurlijk zal Tien wir unnen hoop opgespaorde flaowekul spùie. Da’s òn ons alt wel besteed. Wij makte mi onze viere alle jorre gebrùik van de Uitjes en gonge vur ’n lang weekend ’n hotel in. Da’s vort zó duur da’t ùit de mèrt gepreezen lekt, mar wij doen d’r toch wel uit.

geschreven door: Bèt van Klaasse