2023 - week 01

Val ’t jullie ok op da d’r zoveul ‘zeg mar’ gezeed wordt op tillevizie? Ik heb daor ’s op zitte lette en bij ’n ùitzènding van ‘First dates’ kwaam da meer as twentig kirres veur! D’r is unnen hoop volk da in d’re praot vort van nikszeggende stopwoorde òn mekare hangt. ‘Best wel’ is ok zoiets en sommigte gebrùike ‘okee’ te paas en te onpaas. Een meidje vertelde da d’r moeder vurrig jaor gestùrve waar en d’ren date zin: ‘okee’! Ik véén da èrgerlijk taolmisbruik, zeg mar. Onze Klaas schudde z’ne grijze kop, mar ik weet da-t-ie ’t wel mi men ins is.

Wij zate zoo samen ons jaor te overzien en we stelde vaast da we nie moege klaage. Ge meugt teegesworrig ok niks mir, wánne... Mar zonder gèkhèid: wij hen eigelijk ’n goei 2022 aachter de rug. Nie getroffe dur corona en heel veul dinger meegemakt die we gèire dinne. Ik vroeg m’ne mins wa-t-ie z’n moiste optreejes van afgeloope jaor vond? Tja, da waar mar moeilijk kieze, zin ie, mar Rósmòlle, D’n Dungen en Uje scoorden hog. Deurne, Huijbergen en Skééndel ha-t-ie ok vur gin goud wille misse.., mar Demen waar ’m, alles overziend, toch ’t beste bevalle. ’t Hi ammòl zó goewd ùitgepakt da d’r nou alwir zes afsprake vur ’23 op de rol stòn. D’n onze zi heeget over mindere en zi ‘bij leven en welzijn’, mar hij is nog goewd bij stem en memorie en ’t is dik zón schón en dankbaar wèrk... Henk, z’ne muzikale maot, de mònnikamasjinist, denkt ’r ’tzèlfde over. Ze zen d’r bèij terdeege van bewust da’t zoomar innins mi optreejen af kan zen geloope. Mar zó lang ze’t kunne en schik hebbe, zulle ze’t nog nie laote.

We zitte nou in de winter en de Rósmòllesen tak van ons naozaate is vertrokke nor Osterijk um daor te gòn skieje. Wij zen daor nie ècht gelukkig mi en zulle gruuwelijk blééj zen as ze ammel wir ongedeerd trug op de klep valle.

In dees donker daag fiets ik nie mer. D’n tèmperatuur moet minstes bove de vijftien grade komme, he’k gezeed. Nou, mi da arig raow weer waar ’t mi ouwjaorsdag innins al bekant zó wijd, hoewèl ’t veulste hard wèijde. M’ne mins lót z’n èige nie afschrikke; ze kunne nog zón kaoi weer vurspèllen as ze wille, mar onze Klaas duu op z’n fietske nor Rósmòlle, D’n Dungen en D’n Bosch. Da haauwt hum fit, mènt ie. Hij wil ginnen helm umda-t-ie unnen harde kop hi. Da moet ok ècht zoo zen, want as ge wit wa hij al op gebied van valle meegemakt hi, dan is’t ’n wonder da-t-ie d’r nog is. Hij zweert bé z’n illektriese fiets. Die hi-t-ie al bekant vijftien jaor en da’s nog zón beginproduct worbé de accu in ’t frame zit.

Die fiets gi gemiddeld mar zón 15 kielemeeter per uur, want hij hi hòst alted de ligste ondersteuning opstaon. Zoo fietst ie ’t veiligste, zi-t-ie, Hij hi zoo al meer as zestigduuzend kielemeeter afgeleed. Men fiets zet ik alt op d’n hogste stand en dan heur ik ’m gréénze da’k veulste hard van stapel loop. Ik moet m’n èige leeren ònpaasse. Da’s een van de wèinig goei veurnimmes vur kommend jaor. Ik leg de lat mar nie te hog...

Ik wens, mee names m’n beeter helft, alle leezers ’n zalig nééj jaor vol heil en zeege en besluit mi ’n twijfeldingeske vur d’n Brabantkalènder: ‘Vergimme,’ ruupt de koffie, ‘ik stò hier al vééf minute heet!’ ‘Zegt da dan,’ gréénst d’n thee, ‘ik stò al vééf minute te trekke..!’

geschreven door: Bèt van Klaasse