229. Hoekhuis met kern uit 15e eeuw

De zijmuren, de trapgevel aan de achterzijde en de kap van het pand Hinthamerstraat 14 dateren mogelijk van kort na de stadsbrand van 1419. Foto: Josephine Peren

Het pand Hinthamerstraat 14, met de huisnaam Jerusalem, ligt op de hoek met de Korte Waterstraat. Het heeft een kern uit de 15^e eeuw. De zijmuren, de trapgevel aan de achterzijde en de kap dateren mogelijk van kort na de grote stadsbrand van 1419. De huidige winkelpui dateert uit de late 20^ste eeuw. Sinds maart 2010 staat het aangewezen als gemeentelijk monument.

Het gebouw heeft een ondiepe, rechthoekige plattegrond. Het heeft een hoge begane grond, waaronder aan de voorzijde mogelijk nog steeds een oude kelder ligt. Die is echter niet meer toegankelijk, daarachter bevindt zich een recente kelder. Het bestaat verder uit een verdieping, een zolder met borstwering en vliering, onder een zadeldak. Onderaan het linker dakvlak staan twee forse, bakstenen schoorstenen met daartussen een kleine dakkapel uit de vroege 20^ste eeuw. Ook onderaan het rechter dakvlak bevindt zich een kleine dakkapel.

De voorgevel is een symmetrische, gepleisterde lijstgevel van drie vensterassen breed, daterend van rond 1870. Boven de begane grond bevindt zich een laag gepleisterd fries met schijnvoegen en een gepleisterde kroonlijst, die onderdeel vormden van een oudere pui. De kroonlijst loopt door over het rechter buurpand. Op de verdiepingen zijn vrij diepe, horizontale schijnvoegen aangebracht in het pleisterwerk. Op beide verdiepingen zijn drie vensters met gepleisterde omlijstingen met afgeronde bovenhoeken en zware neobarokke kuifelementen. De kozijnen hebben een duivenjagerprofiel. Op de eerste verdieping bevatten deze T-draairamen. Op de tweede verdieping is onder de vensters een cordonlijst. Deze hebben dubbele draairamen en zijn lager dan die op de eerste verdieping. De voorgevel wordt afgesloten door een classicistisch hoofdgestel met een fries en een geprofileerde, houten kroonlijst.

De linker zijgevel aan de Korte Waterstraat is gepleisterd, met horizontale en verticale schijnvoegen. Op de verdieping is links een venster met een gepleisterde lekdorpel, een kozijn met duivenjagerprofiel en een zesruits schuifraam. Rechts daarvan bevindt zich een klein toiletvenster met een diep in de gevel liggend raam. Ter hoogte van de balklagen zijn verschillende muurankers, drie per laag, van verschillende ouderdom. Aan de bovenzijde wordt de zijgevel afgesloten door een opmerkelijke, schuine, gepleisterde lijst waarop de goot rust. Het pand wordt aan de rechterzijde begrensd door het buurpand. De kapconstructie bestaat uit eiken spanten met getrokken telmerken, die zijn opgebouwd uit twee jukken op elkaar. Bijzonder is dat bij het onderste juk sleutelstukken zijn toegepast. De kap dateert waarschijnlijk van rond 1420.