Foto's: Frans van den Bogaard

Een schroeiende middag

Terwijl ik naar De Stolp rijd, föhnt de wind langs mijn blote benen. Wat is het warm. Ik denk aan de renners in de Tour de France en de cols waar ze vandaag tegenop moeten ploeteren. Ik voel me op slag wat koeler.

De deuren van De Stolp staan welkom open. Beheerder Gerard Fasol en zijn vrouw hebben hart voor de zaak, dat siert hen. Ze zijn voor deze afsluiting eerder teruggekomen van hun vakantie.
Riekie en Elly verwelkomen de gasten van deze middag.
Met een gratis drankbonnetje loop ik de zaal binnen.
Mijn mond blijft van verbazing openstaan. Op deze verzengende dag is de zaal afgeladen vol. In de hoeken draaien de ventilatoren op topsnelheid.
Of ik een traktatie wil? Een bordje met een prachtig meerkleurentaartje kijkt me smekend aan. Maar het surplus van de vakantie is nog niet verdwenen. Ik twijfel, maar ik sla het af.
Ik zoek een plekje achter in de zaal. Naast me tref ik Mart Damen. Ze bracht onlangs een prachtige gedichtenbundel uit. Ze had niet eerder geschreven en ontdekte haar talent tijdens de cursus Dichter op de koffie. Ook dat kun je leren bij de Stichting Actieve Senioren. Achter me zit een mevrouw met een blindengeleidehond. Haar golden doodle ligt ruim uitgestrekt aan haar voeten. Trouw in haar buurt, dat is fijn, want ze is afhankelijk van hem. De doodle heeft het heet, zijn dikke krullenvacht laat een hoge hartslag zien. Naast hem staat een bakje koud water. Hij taalt er even niet naar. In alle drukte doet hij zijn siësta.

Een zomerse burgervader

Met een warm welkom start het middagprogramma. Voorzitter Fia de Vos verwelkomt burgermeester Jack Mikkers. De burgemeester excuseert zich voor zijn iets luchtiger zomerse outfit. We knikken begripvol en snappen dat hij met deze hitte zijn ambtsketting en stropdas heeft thuis gelaten.

Bij elke editie horen kengetallen, zo ook bij deze.
Ik val van de ene in de andere verbazing. Er waren maar liefst 98 deelnemers van boven de 80. En ook de alleroudsten hadden er zin in: 12 aanmeldingen van boven de 90!
De mooiste rapportcijfers zijn er voor de workshops Natuurbeleving De Binckhorst en de Meccano-expo in Rosmalen. Beide workshops werden met een 9,8 beoordeeld.

Na de inleiding van Fia neemt burgemeester Jack Mikkers de microfoon over. Hij feliciteert de Zomerschool55+ met het 10-jarig jubileum. Tin staat voor buigzaam. Dat geldt ook voor de zomerschool, die buigzaam met de tijd meebeweegt. Een speciaal woord richt hij tot Henny van den Bogaard. Henny is vrijwilliger van het eerste uur. En niet zomaar een. Hij verwerkt alle inschrijvingen en betalingen. Dat is een meer dan omvangrijke klus. Een groot applaus wordt over Henny heen gestrooid.

‘Even ontspannen mevrouw’
Dan is het tijd voor Mieke Kerkhof. Ze vertelt op eigen humoristische wijze over de praktijk van geboorte en overlijden. Dat doet ze vanuit haar jarenlange ervaring als gynaecologe in het Jeroen Bosch Ziekenhuis.
Ze start met een foto van een halve eeuw geleden. Een toegewijde zuster houdt direct na de geboorte een verse baby op de kop zodat het vruchtwater eruit kan lopen. Een vreemd gezicht, je bent nog maar net ter wereld en je moet dan al bungeejumpen.
Mieke wijst op een feit. Etende vrouwen baren niet en barende vrouwen eten niet.
Hoe waar: het deed me denken aan mijn ellenlange bevalling, waarbij ik tussen de weeën door blokjes kaas en schijven worst van een plankje prikte.

In haar praktijk ziet Mieke ook veel vrouwen met overgangsklachten. Vrouwen waarbij de hormonen de weg zijn kwijt geraakt. De wereld van opvliegers, van flushings.
Het lijkt of we deze middag allemaal in de overgang zitten; de waterdruppels rollen van onze gezichten. Deppen helpt niet, luisteren wel. En dan doen we massaal.
Mieke gaf vele tips, deze heb ik onthouden: ‘Volg het leven en ga daarbij lief met jezelf om.’

Ze spreekt ook over de dood en de rafelrandjes van haar werk. Dat hoeven niet altijd verdrietige randjes te zijn. Ze laat daarbij een scala aan foto’s en mooie en minder mooie rouwregels zien. Vol vuur vertelt ze over de wereld van doorlopertjes en waakdozen.
‘Zorg dat je bij je overlijden weinig aanhakers hebt,’ geeft ze ons tot slot als tip mee.

Na deze wijze les van Mieke is het voor Fia tijd om het team van De Stolp hartelijk te bedanken voor hun gastvrijheid in ‘hun’ Stolp. Ook wij, de 20 gastvrouwen en gastheren krijgen een bedankje.

En dan is het in de barruimte tijd voor een heerlijk fris drankje. Met een bubbelend rosétje in de hand praat ik aan de bar even na met deelnemer Frits. Hij is een enthousiaste tachtiger die ook tijdens deze zinderend warme editie geen workshop liet schieten.

We gaan er weer voor in 2020!

Koosje de Leeuw 28-07-2019
www.koosjeschrijft.nl