Gedichten & verhalen 2022
Vekaantie
Auteur: Mientje Wever |
Vekaantie
Stapels kleer liggen op bed
uutschuufbare stange, haandbalnet
schoen, lerze en sandale
ok nog wâ boeke vör de règendage..
Tutduukskes mugge ze ok nie vörgète
want de klienste kan zonder nie lève
ingsele hebbe ze alles iengelaaje
dag oma buurt, doede gèj nog iefkus zwaaie.
En zo wor 't alsmar stiller ien de buurt
gèn geruzie, gènnen bal tège de ruut
gèn smoezelig hendje dè um 'n snuupke vraogt
gèn buurvrouw die wâ kumt lene vör de kôôk.
Twee daag lâtter kriet ze 'n kaart uut Hoenderloo
'n wèèk dornô 'n mailtje uut Marokko
ok kumt 'r 'n telefoontje van d'n buurman
of ze zien bloeme water gève kan.
Ze hèt sleutels en lôpt van deur nô deur
ummers goei volk stelde toch nie teleur
ze vörzurgt 't kniend en de kat van Achmed
makt de hamster schôn van kliene Ted.
Nô vier wèke is iedereen wèr thuus
't is 'n komme en gaon ien hör huus
ze kriege koffie mit 'n kuukske dörbej
alles is wèr gewoon, oma buurt is blèj.