Gedichten & verhalen 2023
Metworstmaondag
 |
Auteur: Mientje Wever - Boxmeer |
Metworstmaondag
De wekker rammelt, 't is nog vroeg
de gerdiene geslote, de oge nog toe
dan heur ik 't mien zô bekende geluid
meteen zie'k wakker, gauw dörruut
kieke wie de reveilleblaozers zien dî jaor
mar ze reije weg, zien ien onze straot al klaor.
Waase, ânklèèje, 'n bèkske verse koffie
nô d'n bakker vör de werme breudjes
wer trug nô huus, mî de rùst is 't gedaon
de kiender zien onderhaand al opgestaon
'n breudje mî kaas, mî suker of mî vlèès
hoe is 't mî de Metworst, is 'r nog nèèjs?
'n stötje lâtter, jas ân, das um, muts op
werme schoen en ok wâ dikkere sök
we sluten ons ân bèj 't volk van Boxmèèr
ja, zo gôt dè iedere carnaval keer op keer
en hèdde al wâ van de loting geheurd
dè mot toch al lang zien gebeurd.
D'r wordt getwitterd, op facebook gekeke
dor stöt al hoe d'r zal worre gerèèje
we zuken 'n pletske ien 't Vortumsveld
vol spanning, wie wordt 'r dî jaor d'n held
kriege we unne nèèje kunning of wint dieje van vörig jaor
hè, hè, ingesele stôn de urste ruiters mî hun perde klaor.
'Ze zien los', klinkt 't ôver 't Vortumsveld
en dor komme de urste perd ângerend
éne winnaar en verliezers iedere rit
en dan mar waachte wie d'r ien de finale zit
't volk juicht, ok wordt 'r duk hardop geknôjt
as unne ruiter de finale net nie hèt gehâld.
Sommige ruiters, klôtjes, zien nog nat aachter d'r ore
aandere hebbe al 's gewonne of duk verlore
lèèfied duut 'r nie veul toe, wel 't kunne
de toeschouwers hebbe duk wel iemenad die ze 't gunne
dan is 't zô wied, de lâtste mâns
de drie ôvergebleve ruiters hebbe nog alle kaans.
'Ze zien los', minse buge ôver de hekke
gille hard, roepe as gekke
ja, ja, nee toch nie, zingt de wiend dör 't Vortumsveld
en jawel, we hebbe unne kunning, vör één jaor unnen held
Kunning van de Metworst, 'n status ien Boxmèèr
de winnaar draagt zien titel dan ok mî eer.
© Mientje Wever