Köster Frans  (Frans Hilckman  1941-2023)

Gebore ien unnen tied die littèkens slaot
Ziet klène Frans hoe d’n oorlog slachtoffers mâkt
Mâ hèj ôverlèèft en groeit van kèltje nô kèl
En wèt al heel vroeg wat ie wil worre, dè wel

Hèj is geleuvig, hèj vertrouwt op God
Ien Zien haand lèt ie dan ok zien lot
Nimt vörgoed dienst ien ’t leger van de Heer
Duut op 12 mert 1960 zien professie ien Boxmeer

Ien ’t begin is ie nogal wâ kere verhuusd
Mâ Frans kumt trug, Boxmèèr is vort zien thuus
Hèj wördt huusmèster ien ’t paotersklôster
En hier gôt ie wiejer mî zien loopbaan as köster

Frans hieuw van reize mâ is ok èrrig creatief
En ien de goeie zin van ’t woord soms woeiend ègewies
Pletste ’n ège gemakt beeld ien de buurt van de kerststal
Unne vremde Boxmèèrsen herder, ien dè grote papiere dal

En kwaamde welles vrijdagsmiddags ien de Petruskerk?
Dan was köster Frans op ’t altaar ân ’t werk
’s Woensdags gehaktdag, op de vrijdag stofzuigdag!
En ’t mos wel heel belangriek zien as dè nie dörgaon kos

Mî de carnavalsmis doen gulle gèvers veul ien de kollekteschaal,
En vônd Frans tusse de euro’s soms ok wâ muntjes van de horeca
As de mis was gedaon ging Frans nô de brulloft van ’t boerepaar
De köster ien blauwe kiel, nee…we verdinke ‘m nie, viet ’r dan ‘n paar

’t Wonder van Boxmèèr dè viere we ieder jaor
Frans, netjes ien pak, haj dan alles prima vör mekaar
Mâ ân ’t end van d’n dag zaagde’m mî opgestrupte mouwe
De stropdas op half elf, mî d’n bèssem dör de kerk sjouwe

Frans, unnen dienaar Gods, zonder kapsonis
Unnen ongewone mins, umdèt ie zô gewoon was
Unne mins die hieuw van de Basiliek, van zien kerk
Frans bedankt vör wâ ge deed, bedankt vör al ow werk