‘Smakelijk eten’ 

Ik had het vorige keer over het restaurant dat kraaienborst serveert. Ik ben er  korte tijd later naartoe gegaan, en vroeg toen aan de bediende: “Vallen de kraaien hier soms van het dak?“ Hij zei: “3 kir raaien. Wij zijn niet blij met ’n dode mus, maar wel met een dode kraai”.  Bij het opdienen van dit gerecht vroeg ik: “Meneer, moet ik deze kraaienborst met een korreltje zout nemen?” “Nee hoor”, zei hij, “doe er maar een sausje op, u mag uw borst nat maken”. Ik kon deze woordspeling wel waarderen.    

De chef-kok zei: “Meneer, kom in de zomer nog maar eens terug om te genieten van onze asperges”. Ik reageerde: “Wat vertelt u me nou? Ik kom uit Bergen op Zoom. Hebben ze in hier nou ook al asperges?” De man liep in marstempo weg. De kraaienmars, denk ik.  

Ach, we leven in een rijk land. Velen van ons gaan wel eens uit eten. Keuze genoeg. Soms worden gerechten op een plank uitgeserveerd, vast bedacht door de Planken Wambuis. Daar zit iedereen op z’n eigen houtje te eten, en als het te weinig is, dan kunnen ze ook nog op ’n houtje bijten.

Laatst heeft mijn zoon mij onderweg getrakteerd op een bijzonder etentje. We hadden samen al een paar uur in de auto gezeten, en hadden wel trek gekregen. Hij vroeg me: “Pa, hebt u wel eens gehoord van MAK DONALD?” “Ja hoor”, zei ik, “maar ik heb er nooit gedineerd”. Tsjonge, dat was een succes zeg! Ik wist niet wat ik meemaakte. Het was slecht weer, maar ik hoefde de auto niet uit. Mijn zoon had een diner besteld, bracht het mee, en we konden direct onze reis naar huis vervolgen. Mijn zoon is namelijk erg handig. Hij kan met 1 hand eten, en met de andere hand sturen. We genoten samen van een één-gangendiner waar ik al gauw mijn buik van vol had. Vrete op aarde!! 

©2024 Paul Asselbergs