Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Westelijke dialectverhalen 2021

Reklaome

week 35 - 2 september 2021

JanLuysterburg removebg preview

Vekaansie (het woord van de vorige keer)

Ad Borremans weet ons altijd weer te verrassen met een mooi verhaal:

Perdje rije
Toen da wij nog op de leegere school zoote gienge wij eigeluk nwoot op vekaasie. ’t Gebeurde wel da we jinne kjeer ies ’n dagske weg gienge en daor keeke wij dan ok altij al laank van te vurre nor uit. En ’t sloog dan ok jeel aart teege at op dieje afgesprooke dag slecht weer was, en ’t dagske uit nie deur gieng. Da dagske weg was dan vur oos op de fiets nor Baarege, da moes wel op de fiets want wij ojje toen ginne auto en oos vaoder en oos moeder ojje ok gin van twije ’n rijbewijs. Alles moes dan meej op de fiets, zoow as broojkes of botteramme en van dieje aongelengde limonaadesieroop ranja. We reeje dan nor Roozenoord, want daor was ’n grwoote spultuin meej draajmeulekes, schommels en wiepwappe. Ok ojje ze daor ’n klein doolofke waor datter ien ’t miedde ’n kwooj stieng meej aope. Da vonne wij altij artikke leuk om nor toew te gaon. En as we vuul geluk ojje gienge we ok nog ’n dagske nor Roosendaol, nor ’t Vrouwenof, da was wel ’n stuuk wijer fietse, mar de spultuin was daor wel ’n stuuk grwooter as ien Baarege. En wa ge daor ok kon doen was perdje rije. Daor moeste wel vur betaole, en ge moes dan ok vuul zaoge om da vur mekaore te krijge bij oos vaoder en oos moeder. Mjeestal lukte da wel as wij oos eige zouwe gedraoge en goed zouwe lustere jeel d’n dag. Da beloofde wij dan plechtig, kunde wel begrijpe. Ge moog dan ’n paor rondjes rije op zoow ’n klein perdje, en agge dan vurbaaj kwam bij oew ouwers voelde oew eige jeel grwootseg, en vural agge op de grwootste pony moog rije. Toen voelde iek m’n eige ’n echte pèèrdrijer, mar naoderaand em iek toch nie zoow vuul meej peerde, d’r ies aon mijn ginne zjokkie verloore gegaon. Mar nor zoow ’n dagske Vrouwenof waarde toch wel moej geworre van ’t speule en ravotte, mar we moesse toch ok nog naor uis fietse. Daor ien Roosendaol waore wij braove kienders en oos vaoder en oos moeder ojje ok genoote van dieje dag daor, mar da gieng dan gauw oover as ze oos moesse gaon douwe, omda wij kaaj kepot waore. Dan vonne ze oos nie mjeer zoow lief. En waore dan ok jeel blij da we dan wir tuis waore.

Ook Yvonne Rijk heeft weer een schitterende bijdrage: Als het vroeger "grwoote vekaansie" was, dan had ik ook echt vakantie. Mijn moeder werkte nl op school "oem de klasse iedere naoved schwoon te moake." Dan moest ik altijd mee. Moeder stofzuigde en ik moest "de lesseneirs afstoffe." We deden iedere avond twee klassen. In de vakantie was dat natuurlijk niet nodig.

Ik herinner me niet dat we in de "grwoote vekaansie" spectaculaire dingen hebben gedaan. Alleen één jaar, ik was denk een jaar of 11. Toen moest ik in de vakantie mijn zwemdiploma halen. Dat was iedere dag "met de buus noar Baarege." Samen met een jongen bij ons uit de straat. En die moest van zijn moeder altijd "limmenat" meebrengen van De Gruijter, die zat op de hoek bij de bushalte "de Vier Wiende in Baarege." Het was "un jeel end lwoope van de Vier Wiende noart zwembad. " Dat was bij de spiritusfabriek en daar stonk het toch altijd naar spiritus.

"Dur dieje verrekte limmenat miesten we diekels de buus truug." En ik mocht niet alleen thuiskomen. "Oep nen kjeer liet ie nog een fles liemenat veur de buus kepot valle ok." Ja die flessen waren toen nog van echt glas. En zijn moeder "kwoad." Hij was ook niet van de handigste. Een andere keer had hij zijn zwembroek vergeten. Hij wilde dat de badjuffrouw zijn moeder belde, dat hij niet kon zwemmen. Maar moeders zei: "Dan zwemt ie mar ien zun oonderbroek." Ik heb wel mijn zwemdiploma gehaald in die vakantie.

Beter herinneringen heb ik aan "derfstvekaansie." Wij woonden oep Toosend. Achter onze tuin stonden de "graazies van Buikske Bolders." Die hadden in die tijd heel wat bussen. Op dat terrein stond ook een huis. Daar woonde een vriendin van mij en haar vader zat in het bestuur van het garagebedrijf. "tKafetoaria van Saar van de Walle" grensde ook aan dat terrein en nog een paar huizen waar ik vriendinnen had wonen.

"Derfstvekaansie" was altijd net de tijd van de "suikerkampanje". Dan gingen veel mannen naar de suikerfabriek in Dinteloord werken. Die gingen dan "mej un buus van Bolders noar der waark." En dan mochten wij met drieën of vieren meerijden. "Veur we wegreeje kreege we van Siel van Saar van de Walle un eske. Eur dochter reej ok meej." Dat was al een feest. Dan met de bus, wij op de achterbank, naar Dinteloord. Daar kregen we wel eens van die grote brokken met suiker. De ploeg mannen die dan werd afgelost, reed weer met de bus terug en wij natuurlijk ook. Terug in "Ostrecht" kregen we van "Siele nog nen puuntzak fruut" en als het uitkwam met de tijd mochten we "ient kaffetoaria nor 't Manneke oep den Bels kijke." Wij hadden toen nog geen tv. Nou, dat waren voor mij echt feestdagen. "Siel, nog bedaankt. Gè me der un grwoot plezier mej gedoan. Meschien weetet wel nie mjeer, mor ieke wel."

Het nieuwe woord: Reklaome. Uw reacties ontvang ik graag uiterlijk 15 september.

geschreven door: Jan Luysterburg

 


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard