2021 - week 52

Onze Klaas waar wa triestig. Drie veurstellinge in de kèrstweek die ammòl ’t leste momènt afgezeed wiere en worvur ie veul wèrk verzet ha. ’t Waar vurral kèijzund en da waar ’n rotgevuul da blief knage. En da waar nog nie alles.

Ons zwaoger in Nuland wier 75 en daor kos nie gefist worre. Ons Gaia èn d’ren Bruce kriege corona en daormi naam de zùrg toe en ons fiststemming af. We moesse bèij nor Uje vur onze boesterprik. We moesse d’r um tien uure zen en alles wier daor vlot gereegeld. De mins die de nòld hanteerde, waar unnen aauwen huisarts van onze leefted. Hij waar vlug en vriendelijk.

Nou we toch in Uje ware, gonge we efkes langs bé Nelle en Martine, ons vriende die we vruuger alle mòndaag op de mèrt troffe. ’t Waar mee wir aauwverwets gezellig. We kriegen ’t over muziek, want Martin is een van de beste zangers die wij kenne. We vertelde da ons Gaia zenne cd ok heel mooi vond en dùrrum kriege we d’r inne vur heur mee as kèrstkedooke. Hij ha d’r nog ’n spissjaal opdracht ingeschreeven. Onze Klaas is da smiddes op de fiets mee weg weezen brenge nor de zieke. Hij hagget prezèntje in D’n Dunge buiten op toffel geleed, op de raom geklopt en hard beeterschap geroepe.

Ik ha van ons hulp te heure gekreege dattie mi de fistdaag nie kos komme, dus han wij donderes gin reejen um vruug op te staon. Worre we wakker gebèld dur thuiszùrg da de hulp òn de deur sti! Onze Klaas kèmde wa dur z’n haor en din ope. Ik waar inderhòst mee de badkamer ingevlucht um m’n èige te waase. Da wies ons hulp nie en die kwaam mi unnen emmer sop binnegestùlleperd. Daor ston ik te blinke mi m’n aauw bloot lijf. De deur wier rap dicht gekwakt.

Smòndes waar d’n onze nog wel mi fotograaf Henk Janssen nor Klaas Dijkhoff vertrokke vur ’n interview vur ’t blad ‘Brabants’. Gelukkig ha Klaas ’t wèl òngedùrfd um de hirre te ontvangen in Breda. Dieje Klaas is unne wijze mins mi gevuul vur humor. Hij is ùit de póllitiek gestapt, mar hij ha premier kunne worre. Hij hi de moeilijkste klussen op z’n burd gehad: asielbeleid, terrorismebestrijding en fractieleiderschap. D’n onze kwaamp tevreeje trug. Hij zaag ’t hillemòl zitten um ’n mooi stuk over hum te schrijve. ‘We hen dalijk ok unne goeie kop op de vurkant van Brabants,’ zin ie vol overtùiging. ‘Hij waar nie vur niks twee kirres politicus van’t jaor, best gekleejden BN’er en slimste mens,’ zin ik. ‘Doeget ’s nao!’

D’n BaMi viel hier wir in de bus. Daor kan ik zó lèkker in gòn ligge leeze. Wa ziet ’r da gratis blad vur Balkum en Mirroi toch alt luuks en verzùrgd ùit! En veul intressante onderwèrpe.
Op uurste kèrstdag ware we in Rósmòlle op d’n eet verzocht bé onzen oudste zoon. Da’s alt gezellig. Judith, z’n vrouw, ha d’r èigen ùitgesloofd en we hen daor wir meuge geniete van ’n lèkker kèrstdiner! In gin teije zó zalig gesmuld.

Twidde kèrstdag moege we komme brunsje bé Tiene en Ante en daor waar ’t ok alwir gruuwelijk goewd schranze en bijbuurte. Nee, wij zulle nie hard afvalle mi dees daag…

Op dèrde kèrstdag zó onze Gurt mi hil z’n gezinneke b’ons op d’n eet komme, mar hij moes afbèlle; ons Charlotje zit mi corona in quarantaine, gordjuu.
Hopelijk breng ’t neij jaor vur al ons leezers veul geluk en gezondhèid. Da wensen onze Klaas en ikke ùllie van harte toe.

geschreven door: Bèt van Klaasse