2022 - week 05

Tien en Ant ware te zondag op d’n eet en we hen goewd bijgebuurt. We ware blij hullieje praot te heure en we hen wir kunne laache. Tien wil sollisiteeren as blende vink bij de VAR.

Denzes moesse we nor d’n tandarts. Ik ha ’nen afgebroke baktaand en onze Klaas ha unnen hoektaand die afgesleete waar. Denkelijk teveul z’n taand laote zien… Ik moet zegge da d’n Tooreman alt gruuwelijk in de weer is, krèk as z’n assistènte en z’n vrouwke aachter de balie. ’t Is bekant arighèid um daor te komme. ’t Waar nogal ’s mee geflikt en ’t ziet ’r in onze mond wir kèijnijt ùit. Laachend op huis òn. As de reekening meevelt, laache we nog ’s.

Swoenzes ware we dur de jongste zuster van onze Klaas op d’n eet verzocht. Gerrie ha me toch unne kwak lèkker grèij op toffel gebrocht en ’t waar heel gezellig. Heure mins Hans, is d’n oprichter van de Shuffles en hij is d’n innegste van de groep die t’r nog is. Hij ziet ’r nog goewd ùit. Vruuger goide sommigte meidefans hullie slipjes ’t poodium op. Nou krùipt ie saoves aachter de wèrm onderboks van z’n wefke.

Van de week hen we Gradjes en Kaatjes, ons oudste vriende ok nog op de koffie gehad en da’s alt ’n groot plezier. Ze hen hier ok mee ’n botterhèmke gevat. De aauw schòtsverhale kwame wir bove. Wa hen wij goei herinneringen òn de bevrorre vijvers van de Wambèrg! De zuujten inval bij Roelef en Doortje Loeffen! Bij de Fuik ’n frietje haole mi de hil ploeg en dan begosse Gradje en onze Klaas umste burt moppe te tappe en ’n schik da we han! ’t Wòtter ston in die daag dik zó hog da we bekant overal langs d’n Hasselsten dijk kosse schòtse. ’t Waar ’n spiegelende glasplaot woronder ge hil de verdronke natuur kost bekijke. Wèllie kossen ammòl goewd ùit de voewt op ’t ijs en we zwierde kèijhard in de rondte. ’t Gonk ’r zó raow òn toe da’t ’n wonder is datter noit ongelukke gebeurde.

We kriegen ’t mi ons gasten over ons buurt. Ons huis sti heel hog umda onze vòdder d’r unnen hoop zand op hi laote brenge vur ie òn d’n bouw begos, mar ok aachter ons liep ’t alle jorre onder wòtter en ok daor hen we swinters wel geschòtst. Lòtter is alles hier volgebouwd. Van de minse die d’r in de jorre zestig wónde, toen wij hier vanùit Gimmert wir terèchte kwame, gi de leste nou vertrekke; Hans van Schijndel hi z’n huis verkocht. As wij de Einsteinstraot van ’t begin trughaole, wónden daor Horvers, Rietdijk, van Vroenhoven, Spronk en òn d’n overkant Jan en Joke, Frans en Bètsie, Jònnus en Jans, en Eugène en Anneke. In de Julianastraot zaat unnen hille nest Pasjes; ammòl femilie. Teegenover ons ston op de Mirroiseweg en d’n hoek van de Pappegaaiweg unnnen boogerd mi ’n klèin hùiske mi ’n strooien dak, umgeeve dur unne put en ’n houtmijt. Daor huisde Jòs en z’n wefke en hullieje zoon Klaaske. As de fruitbeum bloeide, waar ’t ’n sprookje. Worrum de naam Kop van Jut waar, hen we nie kunnen aachterhaole. Op d’n anderen hoek van de Pappegaai zaat Truus en Sjaak, die alt vrolijk waar. Daor zate de Geerlingskes neeve, ’n huis vol goei volk. Van ons af nor Balkum op zaate Hein en Leentje en Henk en Miet.

Mi goei weer kwaamp de buurt wel ’s op de vensterbank zitte. D’r wier ’n pilske gedronke en de stèrke verhale vloege rond… Da waar goud.kwak thee op en zèllie koffie en wijn. Giny makte nog ’ne lèkkere garnalekokteel!

Pas um half zes din ik op huis òn. Ik krieg van Willemiene nog ’n por spissjaal oorbèlle mee die krèk bij m’n pèkske paaste. Op die schelpebèlle ware paauwe geschilderd en ik ha m’n paauwvirre setje òn! Zoo kunde wel raoie hoe tevreeje ik nor onze Klaas gonk. Die zaat mi z’ne rooie snor aachter ’n boek te blieke en ha niks te misse.

geschreven door: Bèt van Klaasse