2023 - week 44

Arighèid

D’r zen hier de lesten ted zóveul blomme bezùrgd da onze Klaas d’r over begint te klage. ‘Alle vaze zen vort vol,’ ruupt ie. Ik vijn ’t schón, al die blomme, zeeker in dees donker druilweerdaag, mar m’ne mantelzùrger hi d’r hil wa mi te stelle.

Wa wij hier de leste weeke te eeten hebbe gekreege, da is nie te geleuve. Daor zón Daan van Zoggel. De Driezeeg en aander cateraars d’r vingers vur aflèkke. Da lèkker grèij kùmt b’ons wel ammòl goewd ùit want ik ben mi al m’n gesukkel vier kilo afgevalle. Wij worre zó verwend da we d’r gewoon verleegen af worre. De prachtigste gerèchte zen hier op toffel gekomme via femilie, buurt en vriende.
Ik heb nou ted zat um vur al die lèkker dinger duur ‘culinair’ naame te bedenke en da mót dan natuurlijk in ’t Frans, want da is dèftig en dan klink ’t veul duurder. Zoo kan ik meepesant mooi m’n aauw Frans ’n bietje oppoetsen ok nog.

De volgende staaltjes van kookkunst in willekeurige volgorde hen wij al mi plezier verorberd: choucroute de l’affût de Mercure, mèlange de légumes et viande du Forestier, lapin aux prunes de La Haye, fruits de mère de Port Large de Bois le Duc, potage Mascanto avec des saucisses, bami coup de foudre de Donders, soupe d’automne à la Einstein, boeuf bourgignon d’Élande… Daor kan gin enkel stèrre restaurant teegenop! As da zoo durgi, dan zal onze Klaas strakke m’n baand steevig mótten oppompe vur ik wir m’n fiets op kan. Vurloopig zal da nie gebeure, want ’t loope gi nog wijd van goewd.

Onze Klaas en z’nen accordeonist moesse vurgende week nor de KBO van Gimde. Da kos krèk, want nou zit z’ne vaaste muziekmaot, mònnikamassjinist Henk Verhagen, ’n por weeken in Australië en nou kan onze Klaas mooi wa tot rust komme en nog meer ted òn men besteeje. Mar in de Schuif in Gimde waar ’t ’n arighèid vur m’ne mins en z’ne maot. Zón tachtig man van gezeegende leefted die enthousiast waaren over ’t Brabants programma da ze veurgespiegeld kreege. Herman hagget afgesprooke en vur ’n goei organizasie gezùrgd. Hij ha de zaak qua tijd goewd ingeschat. De minse dinne mee en da zùrgde vur de goei gemoedelijke sfeer, wor d’n onzen alt nor op zuuk is. Hij probeert z’n luisteraars unne laach te bezùrge dur dinger te brengen in ons èige taol. Dik zi-t-ie da’t verstaon van Brabants ’n kwestie is van intelligentie. ’t Waar goewd oovergekomme.

Hij kwaamp dik tevreeje thuis. De lesten ted hi-t-ie wel ’s getwijfeld of ie nog dur moes gaon mi z’n optreejes, want as ge de tachentig gepasseerd bent, geuget nie mer vanèiges. Van d’n andere kant duu-t-ie ’t zó gèires en d’r is kennelijk veul behoefte òn. Worrum zódde d’r dan afschèije? Hij wordt mi Henke overal gevraogd en ze kunnen ’t nog goewd! Nou zi-t-ie vort da’t wel unne keer op zal dreuge, mar da ze saame getijd zen dur te doen, zó lang ze’r zin in hebbe. ’t Gevaor is da’t unne keer mis gi, nèt as bij diejen Engelse komiek Tommy Cooper. Die ging van z’n èigen op ’t poodium en stierf. Alleman docht da’t bij z’n act hurde. ’t Is ’n abrupt en arig èind, mar stèrven in ’t harnas hi wel iets. Ge het dan tot ’t leste gedaon wa ge gèire dint. Da’s schón toch!

geschreven door: Bèt van Klaasse