2023 - week 51

Zeege

In dees donker daag zitte wij op oope weer mi ’n bietje zon te hope. Dan kunne we efkes nor buite. Ik kan dan mi de rollator probeere te beweege. Mar mistenteds nóddigt de winter hier nie ùit um buite ‘oefeninge te doen’. En dan heure we da’t in Spanje meer as dèrtig graaden is. Da makt ons sjeloers mar ok aachterdochtig. Da kan toch noit goewd zen vur ons wirreld. Zón dees berichte òn de klimaatontkenners ok besteed zen?

We hen afgesprooke da we mi onzen alle Kèrst gòn viere bij onze jongste. Da wordt ’n hil ondernimming en daor zien we wel teegen op, mar we hoeven èiges nie te rije, is ons beloofd.
As ik ’t mar vol kan haauwe…

Onze Klaas is dees heel week doende um d’n Brabantse Spreukekalènder van 2025 af te werke. ’t Is ’n mirakel da hij da nog mag op z’nen aauwen dag. Da wordt al de zesèndèrtigste jaorùitgaaf! Toen 37 jaor geleeje hier unne mins òn de deur kwaamp um te vraoge of hij d’n Brabantse kalènder zou kunn’nn maak’nn, zin m’ne mins teege diejen Tukkersen ùitgeever dattie docht da wel ’n por jaor te kunne volhaauwe, mar gin man kos toen weete da’t zoo ùit zó pakke. Dieje mins ùit Enschede is al lang dood, mar z’ne zoon in Almere heeget overgenomme en bleft ’r in geleuve. Hij bèlde van de week um te zegge da ok de zeuvenendèrtigste ùitgaaf al mag worre veurberèijd, want de kalènder van ’24 is zó goewd as ùitverkocht. M’n beeter helft is mi die kalènders ’t jaor rond beezig. Hij hi vaaste inzènders van wijd en zijd. Zund zat zen d’r wel ’n por buitelandse ‘korrespondènten’ afgevalle dur Pietje de dood, mar d’r is nog alt animo en keus genog. Deeze keer komme d’r opvallend veul schón dialektgedichte in, vertelde-n-ie tevreeje. D’n onzen is daor mooi zuujt mi en ikken ok af en toe, want ik maag de cover en de geïllustreerde spreuke verzùrge. Ik gò in ’25 vur Brabantse blomme he’k al besloote, want da wordt ’n fistelijk jaor.

Wa zó fijn is, is da d’r alt volop reaksies blijve komme mi prachtig brùikbaar materiaal. D’n onze vent da de minse schik moeten hebbe mi de dinger die op de kalènder komme en kennelijk zùrgt da vur klantebinding.

D’r kommen ’n por juubeljorren òn, as we ’t nog meuge beleeve. Kommend jaor schrijft ie  25 jaor vur De Brug! Alle weeke hittie gezùrgd vur Brabantse stukskes in ons weekblad. Toen ie as Klaas van Bètte begos, hittie vurral nor z’nen illustere veurganger, Has van Rukven, gekeeke. Die ha mi hullie Han ok hil wa te stelle… Da we de leste jorre onder Bèt van Klaasse en ’t Buurthuukske meuge samewerke, is vur ons gewoon arighèid.

En dan in 2025 is ’t wir fist, as alles goewd blef gaon, want dan is ’t fijftig jaor geleeje da onze Klaas begos mi èige grèij veur te draage. Da waar toen in ‘Literair Café de Odyssee’ in D’n Bosch onder de lèijing van Carel Swinkels. Daor, op da poodium, trof Onze Klaas toen Henk, z’ne mònnikamassjinist, en die twee werke nou nog alt same. D’n onze wil eigelijk gin groote vieringe mer, mar misschien moete we da toch mar wèl doen…? Affijn, we zien wel; wie dan leeft, wie dan zùrgt.

Ik maag nou natuurlijk nie vergeeten um al ons leezers unne Zalige Kèrst toe te wense.

geschreven door: Bèt van Klaasse